۸ بهمن ۱۴۰۳ ۰۰:۲۲
طالقانی به جای مردم [و حتی فرزندش] تصمیم نمی‌گرفت و نهایت دخالت او ارشاد و نصیحت مشفقانه و دوستانه بود. وی به دنبال جامعه‌ای بود که در آن آزادی و کرامت انسان‌ها حفظ شود، عدالت تا حد ممکن برقرار باشد و هیچ‌کس برای بوسیدن دست دیگری تا کمر خم نشود. طالقانی قدرت را نه برای عقده‌گشایی و انتقام، نه برای منافع شخصی و ثروت‌اندوزی و نه برای شاخ و شانه‌کشیدن برای دیگران بلکه برای ساختن جامعه‌ای بهتر که در آن انسان ارج و قرب بیشتری داشته و کرامت انسانی‌اش حفظ شود می‌خواست.