بر اساس سند توسعه؛ ایران تا پایان سال ۱۴۰۴ باید به قطب علمی در منطقه تبدیل شود و ۵۰ درصد از تولیدات ناخالص ملی از طریق فعالیت‌های اقتصادی دانشگاهیان تأمین شود که این موضوع به‌خوبی نقش دانش و فناوری و آموزش عالی را در تحقق اهداف این سند نشان می‌دهد.
حرکت به سوی اقتصاد دانش‌بنیان در راستای تحقق اهداف اقتصاد مقاومتی امری است که به نگاه ویژه ای از سوی همه ارکان بدنه اقتصاد و صنعت و آموزش عالی کشور نیاز دارد و مدیزیت همه جانبه و کارشناسانه ای را می طلبد.
توسعه پایدار در تمامی عرصه‌ها حاصل ارتباط و تعامل میان سه قطب دولت، نخبگان و مردم است و برای رسیدن به چشم انداز توسعه پایدار ارتباط مستمر و گسترده صنعت و دانشگاه باید مورد توجه جدی قرار گیرد.
جذب و سازماندهی متخصصان و نخبگان و پشتیبانی از این سرمایه های کشور و حمایت هر چه بیشتر دولت از تشکیل و رشد شرکت های دانش‌بنیان می تواند علاوه بر سوق دادن استعدادهای کشور را به سمت اجرایی شدن ایده‌ها متناسب با نیاز کشور، به رشد و تعالی هر چه بیشتر اقتصاد مبتنی بر دانش، تفکر وخلاقیت کمک کند و به موازات آن باعث شکوفایی روزافزون دانشگاههای کشور، افزایش انگیزه و روحیه دانش اندوزی و فراگیری علم به جای دریافت صرف مدرک دانشگاهی، احساس نیاز هرچه بیشتر آموزش عالی کشور برای به روز کردن محتویات علمی آموزشی دانشگاهها و به تناسب کمک و تحول جدی در صنعت کشور برای پایه دانش و تکنولوژی خواهد شد.
ضمن اینکه حرکت به سوی تولید محصولات دانش بنیان از مصادیق اقتصاد مقاومتی است و زمینه ساز خودکفایی هرچه بیشتر کشور در تمامی عرصه هاست و علاوه بر تامین نیازهای داخلی و کمک به رفع وابستگی های اقتصادی زمینه ساز حضور قدرتمند در بازارهای جهانی است.
دانش و فناوری یکی از مولفه های قدرت در هر کشور به شمار آمده و نقش مهمی در توسعه پایدار دارد.
فناوری های پیشرفته لازمه حرکت موثر و قدرتمند در تمامی عرصه های اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و نظامی است که زمینه حضور توانمند در دهکده جهانی را فراهم می کند.
بنابراین در شرایط کنونی کشور ما بیش از پیش به یک حرکت و تحول جدی در مسیر توسعه اقتصاد دانش بنیان و مبتنی بر فناوری نیاز دارد و این مهم جز با بسیج گسترده و همت عالی تمامی اجزای پیکره صنعت، دانشگاه و دولتمردان کشور و یک بازنگری جدی در پتانسیل های نهفته و توانمندی های موجود در این عرصه محقق نمی شود.