به گزارش آسیانیوز، بر اساس آمار منتشرشده از سوی معاونت بررسیهای اقتصادی اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی تهران در پنجماهه امسال ۵۵.۹ میلیون تن کالا به ارزش ۱۹.۳ میلیارد دلار (بدون در نظر گرفتن نفت خام) از کشور صادر شده که نسبت به مدت مشابه سال قبل به لحاظ وزنی و ارزشی به ترتیب ۲۶.۶ افزایش و ۸.۵ درصد کاهش داشته است.
همچنین در این مدت ۱۴.۴ میلیون تن به ارزش ۲۴.۲ میلیارد دلار کالا به کشور وارد شده که به لحاظ وزنی و ارزشی ۲.۲ و ۷.۵ درصد نسبت به پنج ماهه سال قبل افزایش یافته است. این ارقام نشان میدهد در پنج ماهه امسال، متوسط قیمت هر تن کالای صادراتی از کشور حدود ۳۴۵.۳ دلار بوده است. این در حالی است که ارزش هر تن کالای وارداتی به کشور به طور متوسط ۱۶۸۰.۶، یعنی حدود ۴.۸ برابر ارزش هر تن کالای صادراتی بوده است.
مهمترین مقاصد صادراتی کالاهای ایرانی
همچنین بر اساس این آمار مهمترین مقاصد صادراتی کالاهای ایرانی در پنج ماهه امسال چین با خرید ۵.۶ میلیارد دلار، عراق با ۳.۵، امارات با ۲.۳، ترکیه با ۲.۲ میلیارد دلار و هند با خرید ۸۰۰ میلیون دلار کالا از کشور بوده است. عمده واردات کشور نیز از امارات، چین، ترکیه، آلمان و هند بوده که واردات از این کشورها به ترتیب معادل ۷.۲ میلیارد دلار، ۷.۱ میلیارد دلار، ۲.۵ میلیارد دلار، ۹۰۰ و ۸۰۰ میلیون دلار بوده است.
بر این اساس در مرداد ماه نسبت به تیر امسال، حجم و ارزش صادرات به ترتیب ۱.۱ و ۰.۲۳ درصد و حجم و ارزش واردات ۲۰.۸ و ۱۵.۸ درصد کاهش داشته است. گفتنی است فقط در مرداد ماه امسال، کل تجارت کشور معادل ۱۲.۷ میلیون تن به ارزش ۸.۱ میلیارد دلار بوده است. از این میزان، حجم صادرات (بدون نفت خام) ۱۰.۱ میلیون تن به ارزش ۳.۴ میلیارد دلار و حجم واردات ۲.۶ میلیون تن به ارزش ۴.۶ میلیارد دلار بوده است.
ایران، کشوری بیش از حد وابسته به چین؟
گفتنیست با روی کار آمدن دولت ابراهیم رییسی و بنبستی که در مذاکرات هستهای تاکنون برجا مانده است، بسیاری از تحلیلگران و صاحبنظران نسبت به افزایش وابستگی به چین هشدار دادند. همان وقت نشریه فرانسوی لوموند، در یادداشتی به قلم فرید وحید با عنوان «خطر برای ایران، تبدیل شدن به کشوری بیش از حد وابسته به چین» به موضوع چرخش ایران به سمت شرق اشاره کرد و متناسب با این موضوع، چالشهای پیشرو، دیدگاهها و تحلیلهای گوناگونی را مطرح کرد.
در آن یادداشت عنوان شد: «برای در امان ماندن از تحریمهای آمریکا، ایران تنها چند هفته پس از روی کار آمدن ابراهیم رییسی به عضویت رسمی سازمان همکاری شانگهای درآمد که هدایت آن را روسیه و چین بر عهده دارند. ایران با این کار که بیشتر از آنکه ناشی از اعتماد واقعی به شرق باشد، ناشی از رد غرب است، به طور چشمگیری، از یکی از اصول گرانمایه خود یعنی «نه شرقی، نه غربی، جمهوری اسلامی» دور شده است.»
در بخش دیگری از آن یادداشت آمده بود: «محافظهکاران ایران با این باورند که قدرت غرب در قرن حاضر رو به کاهش است و از اینرو در نظر دارند پیمان شراکت تجاری و سرمایهگذاری راهبردی با چین برقرار کنند. توافقنامه بیست و پنج ساله همکاریهای راهبردی و تجاری با چین نیز رویکردی در همین راستاست.»
چنین واکنشهای در همان زمان بهروشنی نشان میداد که عدم لغو تحریمها و انزوای سیاسی و اقتصادی، بیش از همیشه ایران را در دامان چین خواهد انداخت، مسیری که امروز در حال طی کردن آن هستیم و چنانچه تغییری در رویکردهای کلان اقتصادی روی ندهد، شاهد وابستگی بیشتر خواهیم بود و اقتصاد ایران بیش از پیش معطوف به شرق و بهویژه چین خواهد شد.