به گزارش آسیانیوز؛ در این میان فرخی یزدی، یکی از نام‌دارترین شاعرانی است که عمر پررنج و مرارات او، نموداری از آرمان‌گرایی و مبارزه برای آزادی و عدالت بود. این شاعر، سیاستمدار و روزنامه‌نگار اواخر عصر قاجار و اوایل پهلوی اول، سابقه مبارزه در راه ارزش‌های انسانی را در هر دو حکومت دارد و رنج و حبس و آزار و نهایتا مرگ، تاوان راه و هدف راستین‌اش بود. دیوان اشعاری که از او برجای مانده، میراث گرانقدری برای تاریخ این مُلک است.
در همین راستا و به مناسبت ۲۵ مهرماه، سالروز قتل فرخی یزدی، آئین بزرگداشت این شاعر آزادی‌خواه در تالار فرخی یزدی در باغ موزه قصر برگزار شد. در این مراسم پروفسور سیدحسن امین از رمز ماندگاری او گفت و از جایگاه یگانه و یکه‌اش در شعر و ادب و سیاست ایران و استاد محمد پروین گنابادی از تسلط و اشراف فرخی یزدی بر ادبیات کلاسیک سخن گفت و اشعاری از او را برای حاضران خواند. نام و یاد این شاعر شهید تا همیشه گرامی‌ست.
آن زمان که بنهادم سر به پای آزادی/ دست خود ز جان شستم از برای آزادی
تا مگر به دست آرم دامن وصالش را/ می‌دوم به پای سر در قفای آزادی