به گزارش آسیانیوز؛ همایون فدایی ـ در دومین روز نمایشگاه بزرگ لوستر و چراغ‌‌های تزئینی به گفت‌وگو با غلامرضا نصیری، مدیرعامل شرکت صنایع لوستر طلایی (صنایع لوستر نصیری) نشستیم که در ادامه می‌خوانید:
* نمایشگاه امسال را چگونه دیدید؟ عیب و حسن‌اش چه بود؟
حسن‌اش این است که همه دیده می‌‌شوند، همه همکار و دوست و... همه می‌‌آیند و کارشان را معرفی میکنند. عیبشم را هم گفتم که بایستی حمایت بشویم.
* شما اگر جای رئیس ستاد اجرایی نمایشگاه بودید چه تغییراتی می‌‌دادید؟
اگر قرار است تغییرات بدهند، باید مثلا آن سالنی که قرار است اسپانسرش کنند، نباشد. همه این جوان‌‌هایی که می‌‌آیند، این جوان‌‌ها رو بگذارند آنجا که خودی نشان بدهند. تنها عده‌ای آنجا نباشند و عده‌ای هم نفرستند سالن‌‌های دیگر. جوان به هزار امید آمده است.
* شما از تبلیغات نمایشگاه در سطح شهر راضی بودید؟
تبلیغات سطح شهر خوب بود، ولی از تلویزیون و رسانه‌های دیگر خبری نبود.
* آینده صنعت لوستر را در ایران از نظر شرایط اقتصادی چگونه می‌‌بینید؟ رو به رشد است یا رو به نزول؟
چون شرکت‌‌ها خصوصی‌اند، همه تلاش میکنند و رو به رشد هستند. جوانانی هم که می‌‌آیند همه در حال رشدند، ولی اقتصاد هم ضعیف است، ولی همه دارند تلاش میکنند تا به جایی برسند. آینده بدی من نمی‌بینم. من خوشبین هستم که روز‌به‌روز صنعت ما بهتر می‌‌شود.
* شما صادرات هم دارید یا دوست دارید صادرات داشته باشید؟
من صادرات ندارم، ولی همکاران صادرات دارند.
* از شما محصول می‌‌خرند و صادر میکنند؟
بله.. قبلا صادرات داشتیم، ولی از زمانی که چین آمد همه‌چیز به‌هم ریخت.
* در ادامه می‌‌خواهم از خودتان صحبت کنید. چند سال سابقه کار دارید و چطور شد که در این کار آمدید؟ می‌‌خواهم سرگذشت‌تان را بگویید؟
از ۱۶، ۱۷ سالگی وارد این کار شدم و خودم مشغول شدم. نه ارثی بردم و نه پدرم این‌کاره بود. خودم شب و روز تلاش کردم تا به اینجا رسیدم. من از سال ۵۰ این کار را شروع کردم و استارت زدم، شب و روز هم کار کردم، تنها هم بودم. چند بار هم بالا و پایین شد. کارخانه‌ام آتش گرفت، تا به اینجا رسیدم.
* چطور کارخانه آتش گرفت؟
دقیقاً سالی که انقلاب شد کارخانه‌ام بر اثر بی‌احتیاطی آتش گرفت و من از صفر شروع کردم، ولی به هر صورت تلاش کردیم و نباختیم خودمان را نباختیم. مشغول شدیم و بالا آمدیم و الان پنجاه و خوردهای سال است که دارم ادامه می‌‌دهم.
* به موسسات و شرکت‌‌ها هم لوستر دادید؟
بله، به مغازه‌‌ها و شرکت‌های بزرگ و حتی به برخی از کشورهای همجوار لوستر داده‌ایم، ولی از وقتی که چین آمد، همه‌چیز از بین رفت و صفر شد. باید دنبال مشتری بگردیم. چینی‌‌ها کار ما را خراب کردند. وگرنه در صنعت لوستر فکر می‌‌کنم از همه کشورهای دنیا جلوتریم.
* آیا تاکنون تلاشی داشته‌اید تا خودتان صادرات داشته باشید؟
ما مدام در حال تلاش هستیم، منتها با این دلار و ارز و با این وضعیت و قیمت‌‌هایی که چینی‌‌ها عرضه میکنند، نمی‌توانیم رقابت کنیم.
* شما از دولت انتظار چه حمایتی دارید؟
ما چیزی از دولت نخواستیم، نه تنها من کلا صنف ما هیچ‌وقت چیزی از دولت نخواسته است و چیزی هم نگرفته است. ما تا آنجا که توانستیم روی پای خودمان ایستاده‌ایم.
* در مسیری که تاکنون طی کرده‌اید، از چه کسی تشکر و قدردانی می‌کنید؟
بیش از همه قدردان خانواده‌ام هستم.
* در پایان اگر صحبت یا سفارشی برای جوانان دارید، بفرمایید.
جوانان ما تلاش و همت دارند، ولی واقعا با این وضعیت اقتصادی نمی‌توانند کاری کنند. شما توقع دارید یک جوان با دست خالی چه کاری کند. جوانان ما همگی تلاشگرند، ولی بایستی از آن‌ها حمایت شود.
عکس: خدیجه جعفری