سه شنبه / ۱۰ بهمن ۱۴۰۲ / ۲۲:۱۱
کد خبر: 19540
گزارشگر: 464
۳۱۲
۰
۰
۰
یادداشت| سعید فایقی

جوانمردی وامدار ایرج جمشیدی است

جوانمردی وامدار ایرج جمشیدی است
نوعاً روز دوشنبه از ساعت ۶ صبح جلوی درب اصلی زندان قصر صف می‌کشیدیم تا بتوانیم به ملاقات عزیزانمان که آن روزها خرابکار خوانده می‌شدند و زندانیان اقدام علیه امنیت ملی نامگذاری شده بودند، نائل شویم.

آسیانیوز - حضور برای ملاقات عالمی داشت چون می‌توانستیم از بسیاری از اخبار مطلع شویم. در یکی از دوشنبه‌ها وقتی نوبت من رسید افسر مربوطه با پرخاش گفت برادرت ممنوع‌الملاقات است، به اتفاق آقای جمشیدی به افسر نگهبان اهانت کرده‌اند. هرچه التماس کردم امکان ملاقات حاصل نشد. چند هفته‌ای بدین منوال گذشت تا دوباره امکان ملاقات به‌وجود آمد. معلوم شد برادر مرحومم در بازی والیبال افسر نگهبان را نشانه رفته و توپ را به صورت ایشان کوبیده. طبیعی است که برادرم را به زیر هشت می‌بردند. مرحوم آقای جمشیدی به دفاع از برادرم برخاسته و سر و صدا راه انداخته و ایشان را هم به‌عنوان همدست برادرم شریک جرم کرده‌اند و هر دو بزرگوار را بعد از نوازش در زیر هشت چند هفته‌ای ممنوع‌الملاقات کرده‌اند.

با اینکه شاهد محاکمات آن عزیزان دوازده نفر از تلویزیون به اتفاق برادرم که هنوز آن زمان بازداشت نشده بودند، بودم، اما آن روز بخصوص مهر مرحوم جمشیدی عزیز در دلم نقش بست. از آنجا که دنیا خیلی کوچک است در روزگاری که در مرکز توسعه صادرات به‌عنوان معاون نمایشگاهی انجام وظیفه می‌کردم، با سرورم حمید دهقان آشنا شدم و از طریق ایشان افتخار پیدا کردم خدمت عزیز بزرگوار ایرج جمشیدی که سال‌ها آرزو داشتم خدمتشان عرض ادب کنم و از بابت حمایت از برادرم تشکر و سپاس بجا آورم، رسیدم.

به‌واقع از برادرم درخصوص ایشان یاد گرفته بودم که انسانی است به لحاظ فردی لیبرال، در شکل سیاسی دموکرات و از نقطه‌نظر اقتصادی سوسیالیست و این نظر برادر مرحومم بود با شناختی که از ایشان در زندان شاه داشت و اینکه نسل آن روز نوعاً مرگ را انتخاب کرده بودند علی‌الخصوص چریک‌ها که زندگی‌شان حداکثر شش ماه دوام داشت مگر اینکه به‌دست ساواک بیافتند و به زندان محکوم شوند. اما مرحوم جمشیدی یکی از معدود سیاسیون آن زمان بود که زندگی را انتخاب کرده بود و چقدر هم برای زندگی و زنده ماندن ارزش قائل بود. از آن تعبیر برادرم، لیبرال و دموکرات بودن را حفظ کرده بود و به شکل و شیوه اقتصادی، اقتصاد رفاه و اقتصاد آزاد و بازار را انتخاب کرده بود و چقدر برای آن تلاش کرد.

روزی در روزنامه «آسیا» برای دست‌بوسی خدمتشان رسیدم. تنها کسی بود که در حوزه اقتصاد آثاری از خود به یادگار گذاشته و شاهکارش تلویزیون خصوصی بود که با دست خالی، ندای اقتصاد را سر می‌داد و بنیانگذار روزنامه‌های اقتصادی شد. به‌قول مک کلاسکی ایده‌اش بیش از سرمایه‌ها به ثروت ایران افزود و جمله برادر مرحومم را هم نقل کنم که می‌گفت؛ جوانمردی وامدار ایرج جمشیدی است. روحش شاد.

سعید فایقی
https://www.asianewsiran.com/u/dXq
اخبار مرتبط
مهرداد خلیلی، خبرنگار ارشد گروه اجتماعی روزنامه «اخبار»، رفته بود «عود لاجان» و گزارش نوشت از فاحشه‌ها و پااندازهای محل و خانه‌ای که لوکیشن سریال زرد «آیینه عبرت» بود. گزارش چاپ شد، سرمایه‌گذار جدید آمد، خبرنگار ارشد و دبیر گروه اجتماعی به همراه نیمی از تحریریه، اخراج شدند. من، کارآموز گروه اجتماعی بودم و اصلا عددی محسوب نمی‌شدم که مرا هم قابل بدانند برای مهر اخراج. آن بعد از ظهر شهریوری، گیج از «چه خواهد شد» خجالت می‌کشیدم از علی اکبر قاضی‌‌زاده، دبیر اخراجی گروه اجتماعی سوالی بپرسم. خبرنگار ارشد، دو سه روز بعد پیام داد: «بریم سندیکای مطبوعات.»
آسیانیوز ایران هیچگونه مسولیتی در قبال نظرات کاربران ندارد.
تعداد کاراکتر باقیمانده: 1000
نظر خود را وارد کنید