به گزارش آسیانیوز؛ در این نشست که با حضور صاحبنظران و متخصصین در رشتههای گوناگون، از جمله متخصصین علوم ادبیات، اقتصاد، سیاست، حقوق، تاریخ و جامعهشناسی برگزار شد، بخش برآمدن فریدون مورد بررسی تخصصی و کنکاش علمی قرار گرفت.
دکتر شبستری، روانشناس گفت: «مفاهیم مهم روانشناسی در ادبیات ما و از جمله و بهویژه در شاهنامه وجود دارد. به حدی که گاهی دقیقا معادل تعاریف مسایل روانکاوی و تأثیر روان بر تن را که در دانش پیشرفته این علم در دانشگاهها بررسی میکنیم، همان را در ادبیات کهن ایران و شاهنامه پیدا میبینیم.»
در ادامه این نشست پروفسور بهنام ملکی، اقتصاددان برجسته ایران گفت: «دقت در همین بخشهای محدود و ابیات معدود از شاهنامه که در این جلسات فرصت بررسی آنها را پیدا میکنیم، بنده را که دارای تجربه مسئولیتهای مدیریتی در کشور هستم، به این نتیجه میرساند که حتی عمل کردن به همین ابیات شاهنامه میتواند اوضاع جامعه و کشور ما را متحول و بهتر کند. اگر هر کدام ما در زندگی فردی و جمعی و همچنین در تصمیمگیریهای کلان به مفاهیم شاهنامه و تجارب مندرج در این تاریخ عظیم توجه و عمل کنیم، و به تأسی از همین بخش فریدون، نیکان، کاردانان، نخبگان و دلسوزان را در مصادر و مناصب کشور قرار دهیم، بسیاری از مشکلات حل و روند رو به رشد در جامعه شکل میگیرد. بنا بر این، از این منظر هم بنده متوجه اهمیت شاهنامه هستم.»
پروفسور بهنام ملکی، مدیر و صاحب پایگاه خبری ـ تحلیلی اقتصاددان افزود: «با توجه به اهمیت شاهنامه، پایگاه خبری ـ تحلیلی اقتصاددان آمادگی هر نوع همکاری علمی و رسانهای با مؤسسه فرهنگی بزرگمهر حکیم درباره شاهنامه و نیز کمک رسانهای به دوستان متخصص درباره شاهنامه و دانشهای مندرج در آن مانند اقتصاد و جامعه و حقوق و... را دارد.»
سپس استاد دکتر محمد رسولی، گفت: «یکی از مهمترین نکات در داستان فریدون در شاهنامه که کمتر کسی به آن توجه کرده این است که فریدون پس از نجات کشور از دست ضحاکیان، نخستین کاری که میکند، امور اداری و سیاسی و اجتماعی کشور را به دست افراد شایسته میدهد و دست بدان را از کارها کوتاه مینماید.»
دکتر رسولی در ادامه عنوان کرد: «از دیگر کارهای مهم فریدون این است که حتی ضحاک را که ستمگرترین فرد و بدترین آدم است، نمیکشد و اعدام نمیکند. فریدون دادگر و ایرانساز، با اعدام نکردن ضحاک به اعدام نه گفت و با آن کار ارزنده، چرخه خشونت را در جامعه قطع کرد و همت خود و ملت را صرف بازسازی ایران نمود که همه این نکات در لابهلای ابیات شاهنامه نهفته است.»