به گزارش آسیانیوز؛ چاینا دیلی، به‌عنوان بلندگوی رسمی حزب کمونیست چین، در دست‌کم ۴۰ کشور از ۵۴ کشور آفریقایی فعالیت دارد. این درحالی است که صدای آمریکا تنها یک دفتر در قاره آفریقا دارد.
چاینا دیلی، به‌عنوان بلندگوی رسمی حزب کمونیست چین، در دست‌کم ۴۰ کشور از ۵۴ کشور آفریقایی فعالیت دارد. این درحالی است که صدای آمریکا تنها یک دفتر در قاره آفریقا دارد.
براساس تحقیقات جداگانه دو مقام آفریقایی درخصوص فعالیت‌های چین در این قاره، رژیم کمونیستی چین فضای رسانه‌ای آفریقا را قبضه کرده و دسترسی مردم این قاره به اخبار درست و صحیح را بشدت محدود کرده است که به پکن اجازه می‌دهد محتوای ضد آمریکایی مورد نظر خود را اشاعه دهد.
گزارشات پل نانتولیا، از مرکز آفریقا برای مطالعات راهبردی در واشینگتن، و جاشوا آیزنمن، کارشناس ارشد مطالعات چین در شورای سیاست خارجی آمریکا، تصاویر نگران‌کننده‌ای از موفقیت رژیم چین در اشاعه پروپاگاندا، غلط‌رسانی و دروغ‌پراکنی در آفریقا ترسیم می‌کنند.
تحقیقات این‌دو نشان می‌دهد که دولت آمریکا برای مقابله با سلطه چین در عرصه رسانه‌ای آفریقا کاری از پیش نبرده است. در مقابل، کاهش بودجه باعث شده که رسانه خبری بین‌المللی صدای آمریکا دفاتر خود را در قاره آفریقا تعطیل کرده و تهیه گزارشات خبری به دست کارکنان و نیروهای مستقل خود را بشدت محدود کند.
آقای نانتولیا در گزارش خود گفت: «رسانه‌های تحت کنترل حزب کمونیست در زیست‌بوم خبری و اطلاعاتی سراسر آفریقا ریشه دوانده‌اند، حقیقت را تحریف کرده و دسترسی به اطلاعات مستقل درباره حکمرانی، جامعه و اقتصاد را که به شکل‌گیری گفت‌و‌گوهای شهروندی دامن می‌زنند، محدود می‌کنند.»
تحقیقات آقای نانتولیا و آقای آیزنمن نشان می‌دهند که عوامل حزب کمونیست چین صدها کارمند رسانه‌ای آفریقایی را برای فعالیت در چهار خبرگزاری اصلی این قاره استخدام کرده‌اند.
این چهار خبرگزاری شامل شین‌هوآ، شبکه جهانی تلویزیون چین (سی‌جی‌تی‌ان)، چاینا دیلی و رادیوی بین‌المللی چین هستند. شین‌هوآ و رادیوی بین‌المللی چین بلندگوی رسمی حزب کمونیست چین هستند و دو رسانه دیگر تحت کنترل دپارتمان تبلیغاتی رژیم فعالیت می‌کنند.
این بررسی‌ها نشان می‌دهند که سازمان‌های چینی فعالان رسانه‌ای آفریقایی را استخدام می‌کنند و به آن‌ها دستمزد بالا می‌دهند تا برای پروپاگاندای خود «اعتبار» بخرند.
آقای آیزنمن میگوید که هر چهار خبرگزاری فوق از منابع دولتی گسترده‌ای برخوردارند که به آن‌ها اجازه می‌دهد از طریق انواع رسانه‌های چاپی، تلویزیونی، رادیویی و آنلاین در شش زبان رسمی عربی، چینی، انگلیسی، فرانسوی، روسی و اسپانیایی خبررسانی کنند.
او افزود: «این خبرگزاری‌ها دارای شبکه‌های اجتماعی چندزبانه با میلیون‌ها دنبال‌کننده در پلتفرم‌هایی مثل فیسبوک، اینستاگرام، توئیتر و یوتیوب هستند که همگی در چین مسدود شده‌اند.»
آقای آیزنمن گفت: «حزب کمونیست چین از طریق شین‌هوآ، سی‌جی‌تی‌ان، رادیوی بین‌المللی چین و چاینا دیلی، بسیاری از رسانه‌های بی‌بضاعت آفریقایی را تأمین مالی می‌کند و در مقابل از آن‌ها گزارشات «مورد نظر» خود را تحویل می‌گیرد.
او در گزارش خود نوشت: «دپارتمان تبلیغاتی حزب کمونیست برای اشاعه روایت‌های پکن محتوای رایگان ارائه می‌دهد، با شرکت‌های دولتی و خصوصی، قرارداد پخش امضا می‌کند، هزینه‌های گزافی بابت ضمیمه‌ها می‌پردازد، تجهیزات پیشرفته به کار می‌گیرد، سهام شرکت‌های رسانه‌ای پیشرو را خریداری کرده و دوره‌های آموزشی برگزار می‌کند.»
«دوره‌های آموزشی پکن مانند یک تسمه نقاله بی‌انتها هستند که روزنامه‌نگاران آفریقایی از طریق آن به‌طور رایگان به پکن سفر می‌کنند و در آن‌جا با یک استقبال درجه یک مواجه می‌شوند و تورهای گردشگری دریافت می‌کنند تا تصاویر و تجربیات مثبتی از آن سفر به آن‌ها القا شود.»
بسیاری از روزنامه‌نگاران جوان آفریقایی در چین آموزش دیده‌اند و از سازمان‌های رسانه‌ای پکن حقوق می‌گیرند. براساس گزارش سال ۲۰۱۳ شوبی لی و هلگه رونینگ که توسط مؤسسه پژوهشی سی‌ام‌آی نروژ انتشار یافت، تنها در کنیا ۵۰۰ روزنامه‌نگار و کارمند محلی تحت استخدام رسانه‌های چینی هستند و ماهانه دست‌کم ۱۸۰۰ خبر انگلیسی منتشر می‌کنند.
حضور دامنه‌دار
او نوشت: «درحالی‌که کاهش بودجه بسیاری از خبرگزاری‌های غربی را مجبور کرده که پوشش خارجی خود را به حداقل برسانند، چین کارزار ۷.۲۵ میلیارد دلاری «تبلیغات بزرگ خارجی» را به راه انداخته است.»
آقای نانتولیا گفت این کارزار در سراسر جهان و بویژه در آفریقا گسترش یافته است، چرا که همه می‌دانند این قاره در آینده نزدیک چقدر حائز اهمیت خواهد بود.
بسیاری از کشورهای آفریقایی از ذخایر وسیع فلزات کمیاب و مواد معدنی ارزشمند برخوردارند که لازمه تولید محصولات انرژی جایگزین مانند توربین‌های بادی و باتری‌های خورشیدی، کامپیوترها، تلفن‌های همراه و سامانه‌های تسلیحاتی هستند.
شین‌هوآ، رسانه دولتی اصلی چین، مستقیماً به دپارتمان تبلیغاتی حزب کمونیست چین پاسخ می‌دهد.
پروفسور هرمان واسرمن، رئیس دپارتمان مطالعات رسانه‌ای دانشگاه کیپ‌تاون، به اپک تایمز گفت: «پوشش شین‌هوآ در آفریقا نشان می‌دهد که این خبرگزاری‌ها فقط روایت‌های مثبت را درباره چین، حزب کمونیست و آقای شی منتشر می‌کنند.»
بخش عمده فعالیت شین‌هوآ به این مربوط می‌شود که آمریکا را منفی جلوه دهد. برای نمونه می‌توان به مقاله اخیر شین‌هوآ درباره افزایش تعرفه محصولات انرژی چین در دولت بایدن اشاره کرد که می‌گفت تصمیم دولت به ضرر آمریکا تمام خواهد شد.
شین‌هوآ در بین ۵۴ کشور آفریقایی تنها در ۱۴ کشور فعالیت ندارد. این سازمان ۴۰ دفتر آفریقایی دارد که بیش از دیگر نهادهای رسانه‌ای است و تقریباً هزار کارمند- عمدتاً آفریقایی- برای این خبرگزاری کار می‌کنند.
صدای آمریکا فقط یک دفتر در آفریقا دارد.
یکی از اعضای بلندپایه صدای آمریکا به اپک تایمز گفت: «پنج سال پیش، پنج دفتر داشتیم که هرکدام منطقه متفاوتی از آفریقا را پوشش می‌دادند.»
«یک دفتر در ژوهانسبورگ روی آفریقای جنوبی کار می‌کرد و یک دفتر در داکار (سنگال) روی غرب آفریقا تمرکز داشت. ما در بسیاری از شهرهای اصلی آفریقا دفاتر ماهواره‌ای داشتیم و دست‌مان همیشه برای پرداخت حقوق به خبرنگاران مستقل باز بود.»
«همه چیز از بین رفته است. تنها دفتری که در آفریقا داریم، در نایروبی است و بودجه‌مان برای پرداخت هزینه‌ها ته کشیده است. از این‌رو، بسیاری از وقایع آفریقا را پوشش نمی‌دهیم.»
پروفسور گلندا دنیلز، از دپارتمان مطالعات رسانه‌ای دانشگاه ویتز در ژوهانسبورگ، به اپک تایمز گفت: «روایت‌های رسانه‌های تحت کنترل حزب کمونیست و «عوامل آفریقایی» آن‌ها هرروز دست‌کم به خوردِ یک‌چهارم از جمعیت ۱.۵ میلیارد نفری این قاره داده می‌شود.»
SEO
چاینا دیلی، به‌عنوان بلندگوی رسمی حزب کمونیست چین، در دست‌کم ۴۰ کشور از ۵۴ کشور آفریقایی فعالیت دارد. این درحالی است که صدای آمریکا تنها یک دفتر در قاره آفریقا دارد.
SM
بسیاری از روزنامه‌نگاران جوان آفریقایی در چین آموزش دیده‌اند و از سازمان‌های رسانه‌ای پکن حقوق می‌گیرند. چاینا دیلی، به‌عنوان بلندگوی رسمی حزب کمونیست چین، در دست‌کم ۴۰ کشور از ۵۴ کشور آفریقایی فعالیت دارد. این درحالی است که صدای آمریکا تنها یک دفتر در قاره آفریقا دارد.