آسیانیوز - عارضم به حضور مبارک که ما هرچه زور زدیم و عقل نیم بند مان را به کار انداختیم، هیچ اصول و ارزشی را که بتوان ملاک شایستگی افراد قرار گیرد، در وجود مسئولان نازنین پیدا نکردیم، الّا همان وزن هیکل مبارک شان....
و بر اساس این دلایل و مبیّنات اظهر من الشمس، پزشکیان دیگر نیازی به تشکیل کارگروه و تحقیقات محققان و اتلاف وقت و هزینه و کلی دردسر مشابه ندارد، کافی است که قپانی پیدا کند و مسئولان محترمی را که برای وزارت و مسئولیت سر و کله یکدیگر را خرد و خمیر می کنند، علی الخصوص ان عزیزان مسئولی که امتحان پس داده هم هستند را با همان قپان کذایی وزن نموده و به قول معروف هر که وزنش بیش، بامش( ببخشید پستش ) بیشتر...
می گویند در دوران شیخ بهایی، نیز وضعیت به همین شکل بوده و ملاک و معیار راهیابی به مجالس فضلا و دانشمندان برای بحث و جدل علم و معرفت، داشتن هیکلی سنگین با وجناتی سرخ و سفید همراه با دو سه کیلو ریش و پشم بوده است!!!
می گویند شیخ بهایی با جسمی لاغر و نزار و صورتی لاغرتر، طبیعتاً همیشه از ورود به چنین مجالس و محافلی محروم بوده است!!
بیچاره شیخ بهایی در به در می گردد و لحاف زنی تپل مپل و قوی هیکل با چهره ای لبو مانند و وجناتی پوشیده از ریش و پشم پیدا می کند و در رکاب ان پنبه زن و به عنوان شاگردِ استاد به ان مجالس راه پیدا می کند...
در مجلس کذائی علم و فلسفه ان روز هر ان چه بحث و مباحثه در باب علم معقولات و منقولات پیش می اید، شیخ بهایی به عنوان شاگردی، و با اشاره ان لحافزن، فوری جواب همه مجهولات را می دهد!!!
جماعت هاج و واج می مانند که شاگرد چنین و چنان است و بر همه علوم زمانه مسلّط است استاد که دیگر تکلیفش معلوم است!!!
حالا مسئولان وزین ما هم پس از انتخاب می توانند به همان سبک و سیاق دوره شیخ بهایی، بگردند و شاگردی پیدا کنند که با یک اشاره استاد، ضمن حل و فصل امورات پیچیده مملکتی و سیاست های محوله، حق و حقوق مسئولان گرانقدر نیز حفظ نموده تا خدای ناکرده حقی از مسئولان عزیز ضایع نگردد، زیرا که این ملک و ملت هر چه را که دارد، از صدقه سر این مسئولان نازنین دارد!!!
والسلام نامه تمام!!