به گزارش آسیانیوز؛ در این نشست، دکتر رسولی با توجه به رویکرد «تاریخ محور» که به شاهنامه دارد، عنوان کرد: «برخی تمدن‌ها و حکومت‌های قبل از تاریخ مکتوب که از سوی مستشرقین و مورخین به عنوان تمدن‌ها و حکومت‌های مستقل منطقه ما و میانرودان مطرح می‌شود، همان بخش‌هایی از تمدن گمشده ایران عهد کهن است.
برخی از این تمدن‌ها و حکومت‌ها، در واقع استان‌ها، ساتراپ‌ها و مناطقی از زیرمجموعه شاهنشاهی ایران بزرگ بوده است. برای مثال تمدن ایلام، چیزی نبوده جز اینکه بخشی از حکومت لهراسپیان شاهنامه است.»
وی در ادامه گفت: «در واقع ملاک اصلی برای تاریخ و تحقیق در آن، کتاب شاهنامه است. چون به قدر کافی به شاهنامه از سوی محققین تاریخ توجه نشده، این مسائل تاکنون پوشیده مانده است.»
این نظریه جدید دکتر رسولی ممکن است از سوی سایر اساتید تاریخ محل اشکال و ایراد واقع شود. دکتر هوشنگ طالع پژوهشگر قدیمی شاهنامه و نویسنده کتاب «تاریخ ایران عهد کهن» از دیگر باشندگان این نشست، با تأیید کلی نظر دکتر رسولی، معتقد است: «دولت باید پژوهشکده تاریخ بر اساس شاهنامه تأسیس کند تا مطالب تاریخی شاهنامه مورد واکاوی قرار گیرد.»