به گزارش آسیانیوز؛ او علاوه بر چهره و فیگورهای مردی زیبا، یادبود هنرمندی است که توانست از محدودیت‌های زندگی در دوران نوجوانی‌اش عبور کند و شخصیت او خارج از دنیای سینما نیز تقریبا با الگویی که بر نگاتیوهای فیلم‌ها از او برجا ماند، مطابقت داشت.
او همانند یکی از کاراکترهای به‌یادماندنی‌اش در فیلمی از ژان پیر ملویل به نام «سامورایی»، که با این تیتر در ابتدای فیلم شروع می‌شود: «تنهایی یک سامورایی را هیچکس ندارد مگر ببری در جنگل»، فردی معطوف به خود، در انزوایی خودخواسته علاوه بر داشتن یک زندگی هنری پر سر و صدا و دوستدار تنهایی بود. دلون در مصاحبه‌ای گفته بود: «کارگردان‌ها و مخاطبان همیشه دوست دارند مرا در فیلم‌ها تنها ببینند.» او اگرچه در قامت کاراکترهای تنهای نوآرهای ملویل خوش درخشید، اما در ملودرام‌ها و آثاری از استادان سینما نظیر رنه کلمان، لوکینو ویسکونتی، میکل آنجلو آنتونیونی، لویی مال، جوزف لوزی و بسیاری دیگر، کاراکترهای متنوعی ساخت و پرداخت. او به‌راستی یک ستاره بود که سینمای دهه ۶۰ اروپا را درنوردید و علاوه بر حاشیه‌های بسیاری که حول زندگی شخصی‌اش ایجاد می‌شد، توانست وجه هنر بازیگری‌اش را با موفقیت چشمگیرتری ادامه دهد.
دلون زمانی که چهارساله بود والدین‌اش از همدیگر جدا شدند و سرپرستی او به‌تدریج به افراد مختلفی در زندگی‌اش واگذار شد. از این جهت، او زندگی خانوادگی را به معنای حقیقی‌اش هیچگاه درک نکرد و در دوران تحصیل در مدرسه هم بارها به‌عنوان شاگردی عصیانگر تنبیه شد. به همین خاطر بود که در ۱۷ سالگی به ارتش پیوست و ترکیب روحیه خشمگین و در عین حال با ظرافت او در این دوران به چالش کشیده شد. آشنایی او با ژان کلود بریالی دروازه ورود او به سینما شد و از آن پس، جوان خوش‌صورت و مستعدی به حرفه بازیگری وارد شد که به‌طور مستمر تلاش کرد تا تنها یک بازیگر زیبا نباشد. به اذعان آثاری که او در آنها قدرت بازیگری‌اش را به جلوه گذاشت، دلون توانست از محدودیتی که زیبایی چهره می‌توانست برای هنرش ایجاد کند، خلاصی یابد و اصرار او برای بازی در نقش‌هایی پیچیده، به او در این زمینه یاری رساند.
سال‌ها پیش از امروز گفته بود: «این دنیای بدون دوست داشتن، دیگر برای زندگی به درد نمی‌خورد.» و دوستانش نیز به‌مرور با مرگ‌هایشان او را تنهاتر کردند. دلون در ابتدا تصمیم داشت با اُتانایز به زندگی خود خاتمه دهد که خانواده و دوستانش از این تصمیم او را برحذر داشتند و دلون امروز در سن ۸۸ سالگی درگذشت. اگرچه در سال‌های پایانی به دلیل آزارهایی که از سمت رسانه‌ها، خانواده و فرزندانش دید، روزهای دشواری را از سر گذراند، اما او همچنان در ذهن دوستدارانش، همان شمایل سامورایی پرجذبه و تنهای سینما باقی خواهد ماند که با مرگی خودخواسته از دنیای تاریک فیلم‌های ملویل خروج کرد. مرگی خودخواسته مانند مرگ یک سامورایی و تنها همچون ببری در جنگل...