آسیانیوز - اما با گسترش مهاجرت از روستاها به شهرها این مشکل دو چندان شده به طوری که ایران از یک کشور غنی غذایی و دارای زمین های گسترده کشاورزی به واردات محصولات کشاورزی و لبنی روی آورده است. ایران از جنگ اوکراین و کمبود گندم و غلات در جهان می توانست به عنوان یک فرصت استفاده کند. تا بازارهای غذایی جهان را از آن خود کند .
که متاسفانه این گونه نشد. الان به شدت مشکلات پیش روی کشاورزی ما بسیار زیاد است. از جمله وجود دلال های زیاد در بازار عرضه و تقاضا محصولات کشاورزی ، قیمت ارزان محصولات کشاورزی و خریداری ارزان دلال ها ، تخصیص نامتوازن امکانات مانند کمباین و گرانی آنها، بالا بودن قیمت کارگر، نبود سیلو و یخچال های نگهداری محصولات کشاورزی این عوامل باعث شده اند تا کشاورزی ما به شدت ضعیف شود. مگر نه ما می توانستم در بازارهای جهانی حضور فعال و پر رنگ داشته باشیم. از طرفی دیگر بهترین محصولات ما صادر می شوند به کشورهای دیگر و مردم ما باید از محصولات گلخانه ای و ترا ریخته که سرطان زا نیز هستند استفاده بکنند. در کشورهای دیگر مانند ایسلند که مانند ایران چهار فصل نیستند و میوه در آنجا کم است. معمولا محصولات کشاورزی را تکی می خرند اما دولت آنها مدیریت بسیار قوی دارد که نمی گذارد در هیچ فصلی از سال کمبود عرضه و تقاضا پیش بیاید.
در کشورهای سردسیر مانند سوئد سوئیس، فنلاند، نروژ و ایسلند معمولا در هیچ فصلی از سال به دلیل مدیریت خوب شان کمبود مواد غذایی ندارند. سوالی مطرح می شود این است چرا محصولات کشاورزی در کشور ما گران است. و اینکه چرا برخی از مردم توان خرید بعضی از میوه ها را ندارند با وجود این فراوانی منابع، چون کشور ما علنا شده محل مافیا ها فراتر از کارتل های ایتالیا و محل جولان دلال ها و...
علاوه بر این کشور ما با کمبود آب نیز مواجهه است اما محصولات کشاورزی که نیاز به آب فراوان دارند مانند آناناس و هندوانه زیاد کشت می شوند.
از طرفی در برخی نقاط کسور علاوه بر مازندارن و گیلان برنج جدیدا تولید می کنند که هم دمای هوا را بالابرده و شرایط اقلیمی را تغییر داده است . علاوه بر آن آب زیادی را مصرف می کنند.
به جز اینها برخی روستاها و شهرهای کشور فاقد راه های مناسب اند و این شرایط ارسال محصولات کشاورزی را سخت تر و قیمت آنها را بالا می برد.