به گزارش آسیانیوز؛ از زمان تاسیس رسمی بازار سرمایه ایران در سال ۱۳۴۶، این بازار با نوسانات بسیاری همراه بوده که بخشی از آن به تغییرات مدیریتی سازمان بورس و اوراق بهادار بازمی‌گردد. طی این سال‌ها، ۱۴ رییس مختلف وظیفه هدایت این سازمان را بر عهده داشته‌اند، هر کدام با چالش‌ها و فرصت‌های خاص دوره خود. این افراد نه تنها با تغییرات اقتصادی داخلی و خارجی روبه‌رو بودند، بلکه در طول دوران انقلاب اسلامی، جنگ تحمیلی، و سپس دوران تحریم‌های اقتصادی نیز مسئولیت‌های سنگینی را بر دوش داشتند.
دوره‌های مدیریت:
پیش از انقلاب (۱۳۴۶ تا ۱۳۵۷):
در دوره‌های ابتدایی تاسیس، بازار سرمایه ایران به عنوان بازاری نوپا، با هدف جذب سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی شکل گرفت. در این دوران، سیاست‌های اقتصادی عمدتاً در راستای جذب سرمایه‌های خارجی و توسعه صنعتی کشور بوده است.
پس از انقلاب و دوران جنگ تحمیلی (۱۳۵۷ تا ۱۳۶۷):
با وقوع انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ و آغاز جنگ تحمیلی، بازار سرمایه ایران با چالش‌های جدی مواجه شد و فعالیت‌های آن برای مدتی متوقف شد. در این دوران، بسیاری از سرمایه‌گذاری‌ها به دلیل شرایط جنگ و عدم ثبات اقتصادی دچار رکود شد.
دهه ۱۳۷۰ و بازگشایی بازار سرمایه:
با پایان جنگ و آغاز دوران بازسازی کشور، بازار سرمایه نیز با سیاست‌های جدیدی در جهت بازگشایی و احیا مواجه شد. در این دوران، خصوصی‌سازی و ورود سرمایه‌های خصوصی به بازار آغاز شد و تغییرات مدیریتی جدید به وجود آمد. این تغییرات منجر به توسعه بازار سرمایه و بازگشت اعتماد عمومی به این بازار شد.
دهه ۱۳۸۰ و ورود تکنولوژی‌های جدید:
در این دوره، سیستم‌های معاملاتی خودکار وارد بازار سرمایه ایران شد و نظارت‌های قانونی تقویت گردید. رشد تکنولوژی و افزایش شفافیت در معاملات، موجب شد تا بازار سرمایه ایران به تدریج جایگاه ویژه‌ای در اقتصاد ملی به دست آورد.
دهه ۱۳۹۰ و مواجهه با تحریم‌ها:
تحریم‌های اقتصادی علیه ایران در دهه ۱۳۹۰ تأثیرات زیادی بر بازار سرمایه داشت. با این حال، مدیران سازمان بورس و اوراق بهادار تلاش کردند با استفاده از ابزارهای جدید مالی، به جذب سرمایه‌های داخلی و افزایش مشارکت عمومی در بازار کمک کنند.
چالش‌ها و دستاوردهای مدیریتی:
هر یک از ۱۴ رییس سازمان بورس، در دوره‌های مختلف با چالش‌های ویژه‌ای از جمله تحریم‌ها، نوسانات ارزی، رکودهای اقتصادی و تغییرات سیاسی مواجه بوده‌اند. این مدیران با اتخاذ سیاست‌های مناسب و ایجاد زیرساخت‌های جدید، توانستند بازار سرمایه را به مرحله‌ای از ثبات و توسعه نسبی برسانند. از جمله این دستاوردها می‌توان به افزایش شفافیت، توسعه ابزارهای مالی جدید و جذب سرمایه‌های بیشتر اشاره کرد.