به گزارش آسیانیوز؛ جنبش ووک که ابتدا در دهه‌های گذشته توسط فعالان نژادی و اجتماعی مطرح شد، با تمرکز بر آگاهی از بی‌عدالتی‌های نژادی، جنسیتی و اجتماعی، به تدریج گسترش یافت و در دهه اخیر توجهات بیشتری را به خود جلب کرده است. این جنبش بر اصولی چون عدالت اجتماعی، شمولیت و برابری تاکید دارد. طرفداران ووک‌گرایی خواهان تغییرات ساختاری در جامعه هستند تا بی‌عدالتی‌ها از بین برود و فرصت‌های برابر برای همه ایجاد شود. بسیاری از این تغییرات در حوزه‌های مختلفی از جمله آموزش، کسب‌وکار، و رسانه‌ها قابل مشاهده است.
با این حال، منتقدان معتقدند که ووک‌گرایی به مرور به یک جنبش افراط‌گرا تبدیل شده است که بیشتر به هویت‌های فردی و تفکیک‌های اجتماعی توجه دارد تا مشکلات ساختاری واقعی. این منتقدان بر این باورند که این جنبش می‌تواند موجب تقسیمات عمیق‌تر در جامعه شود و به جای ایجاد همبستگی، باعث افزایش اختلافات گردد.
در نتیجه، جنبش ووک اکنون یکی از محورهای بحث‌برانگیز در سیاست و فرهنگ است. برخی آن را منبع تحول و پیشرفت در راستای عدالت اجتماعی می‌دانند، در حالی که دیگران آن را ابزاری برای ایجاد فشارهای اجتماعی و سیاسی جدید می‌بینند. آینده ووک‌گرایی به چگونگی تطبیق این جنبش با تغییرات فرهنگی و نحوه برخورد جوامع مختلف با آن بستگی دارد