آسیانیوز؛ ساعت حدود 22 یکی از روزهای اسفند ماه 1402 است، مادری با دختر 6، 7 ساله‌اش در محور ملایر - اراک در حال رانندگی بوده که کنترل خودرو را از دست می‌دهد و خودرو از جاده خارج و دچار واژگونی می‌شود.
صورت مادر پر از خون است و ظاهراً نفس نمی‌کشد اما دختربچه که تنها سرنشین زنده خودرو است، تقلا می‌کند تا مادر زخمی و بی‌هوش خود را از این مخمصه نجات دهد.
ابتدا یکی از اقوام این خانواده با اورژانس تماس می‌گیرد و خبر از تصادف خودرو می‌دهد، سپس کارشناس اورژانس با کودک تماس می‌گیرد و کودک از ماشین پیاده می‌شود و کمی از خودرو دورتر می‌شود تا بتواند موقعیت دقیق خود را به اورژانس 115 اعلام کند: «ما تصادف کردیم، مامانم داره جون میده، من نمی‌دونم دقیقاً کجاییم، یه تابلو جلوتر هست که روش نوشته ملایر – اراک، ننوشته چند کیلومتر.»
کارشناس اورژانس که پشت خط است از دختربچه خواهش می‌کند تلفن را قطع نکند و به حاشیه جاده برود تا بتواند یکی از خودروهای در حال حرکت در جاده را متوقف کند به امید این که آدرس دقیق پیدا شود و جان مادری که در خودرو در حال جان دادن است زودتر نجات یابد.
تلاش کارشناس اورژانس برای پیدا کردن محل حادثه بیش از 10 دقیقه طول می‌‌کشد، در نهایت کودک در کنار یک جاده تاریک و سرد آنقدر تلاش می‌کند که یک نفر را پیدا می‌کند و از او می‌خواهد آدرس را به اورژانس 115 بدهد.
آدرس توسط فرد غریبه به اورژانس اعلام می‌شود، چند دقیقه بعد آمبولانس‌های اورژانس می‌رسند و نجات‌بخش کودکی می‌شوند که هر آن، ممکن بود از ترس و سرمازدگی در جاده جان خود را از دست بدهد اما وقتی نیروهای اوژانس بر بالین مادر می‌رسند، با پیکر بی‌جان او مواجه می‌شوند!
در روزهای گذشته فایل صوتی مربوط به این حادثه تلخ منتشر شد و بی‌نتیجه ماندن تلاش دختربچه 6 ساله برای اعلام نشانی دقیق حادثه و نجات جان مادرش، قلب بسیاری از هموطنان را به درد آورد و حالا این سؤال ایجاد شده که اگر سیستمی برای مکان‌یابی دقیق محل حادثه توسط اورژانس وجود داشت، ممکن بود جان مادر از مرگ حتمی نجات یابد و کنار فرزندش زندگی را دوباره ادامه دهد!