فریدون تنکابنی، نویسنده و طنزنویس برجسته‌ی ایرانی که به‌خاطر طنزهای تیز و انتقادی‌اش علیه خرافات مذهبی و حاکمیت سیاسی مشهور بود، در ۸۷ سالگی در خانه سالمندان شهر کلن آلمان درگذشت. او بیش از ۴۱ سال در تبعید زندگی کرد و همچنان به نقدهای صریح و سیاسی خود ادامه داد.
به نقل از خبرآنلاین؛ او پیش از انقلاب ۵۷ در رابطه با انتشار کتاب “یادداشت‌های شهر شلوغ” و همچنین اعتراض به سانسور، دو سال را در زندان به سر برد.
تنکابنی کار خود را در دهه ۴۰ شمسی با نوشتن در نشریات ادبی آغاز کرد و بعدها به یکی از چهره‌های برجسته طنز سیاسی در ایران تبدیل شد. او به حزب توده گرایش داشت و پیش از انقلاب اسلامی در نشریات وابسته به این حزب فعالیت می‌کرد. پس از پیروزی انقلاب، با پیوستن به انقلابیون اسلامی و فعالیت در مجله «شورای نویسندگان و هنرمندان ایران» به سردبیری به‌آذین، جایگاه خود را در مطبوعات ایران تثبیت کرد.
با این حال، در سال ۱۳۵۸ هیئت دبیران کانون نویسندگان ایران تصمیم به اخراج او و تعدادی دیگر از اعضای برجسته این کانون گرفت. در سال ۱۳۶۲، پس از بازداشت گسترده اعضای حزب توده، تنکابنی به آلمان غربی گریخت و از آن زمان تا پایان عمر خود در شهر کلن زندگی کرد.
تنکابنی در طول سال‌های تبعید همچنان به نقدهای خود علیه استبداد و خرافات ادامه داد و هرگز از مواضع چپ‌گرایانه خود فاصله نگرفت، هرچند بعدها منتقد حزب توده شد.