به گزارش آسیانیوز ایران ؛ بر اساس اعلام رسمی، جدول عیدی کارگران برای سال ۱۴۰۳ منتشر شده است. طبق قانون کار، مبلغ عیدی باید معادل حداقل دو برابر حقوق ماهیانه کارگران باشد، اما نمیتواند از سه برابر آن تجاوز کند. این به این معناست که حداقل عیدی برای کارگرانی که یک سال کامل در یک مجموعه فعالیت کردهاند، ۱۱,۹۴۵,۶۶۰ تومان و حداکثر عیدی آنها ۱۷,۹۱۸,۴۹۰ تومان خواهد بود.
این مبالغ بر اساس حداقل حقوق ماهیانه کارگران در سال ۱۴۰۳ که توسط اداره کار اعلام شده است، محاسبه میشود. همچنین کارگرانی که کمتر از یک سال کار کردهاند، به نسبت ماههای کاری خود، عیدی دریافت خواهند کرد. به عنوان مثال، فردی که تنها ۶ ماه در یک شرکت مشغول به کار بوده است، عیدی معادل ۵,۹۷۲,۸۳۰ تومان دریافت خواهد کرد.
این جدول برای کمک به کارفرمایان و کارگران جهت برنامهریزی دقیقتر در مورد عیدیهای پایان سال طراحی شده است. لازم به ذکر است که این عیدیها از سوی قانون الزامآور بوده و کارفرمایان موظف به پرداخت آن هستند.
کمک هزینه نچندان قابل توجه:
اعلام عیدی کارگران در سال ۱۴۰۳ نشاندهنده تلاش دولت برای حمایت از معیشت کارگران است. اما با توجه به وضعیت تورم و افزایش هزینههای زندگی، این عیدیها ممکن است کافی نباشد. افزایش قیمتها در سالهای اخیر فشار زیادی بر اقشار کمدرآمد و بهویژه کارگران وارد کرده است. در حالی که مبلغ عیدی به نظر میرسد کمکی برای کارگران باشد، اما شاید در مقابل هزینههای زندگی کنونی چندان قابلتوجه نباشد.
در شرایطی که قیمت کالاهای اساسی و خدمات روزبهروز افزایش مییابد، عیدی کارگران هرچند قانونی و الزامآور است، اما برای پوشش هزینههای ضروری مثل اجاره مسکن، درمان و مواد غذایی کافی نخواهد بود. بهویژه در خانوادههایی که تنها یک نفر بهعنوان کارگر فعالیت میکند، این مبلغ ممکن است تنها برای مدت کوتاهی پاسخگوی نیازهای خانواده باشد.
بررسی وضعیت معیشت کارگران:
وضعیت معیشت کارگران در سالهای اخیر با چالشهای فراوانی روبرو بوده است. نرخ بالای تورم، افزایش هزینههای مسکن و مواد غذایی، به همراه رشد ناکافی حقوقها، فشار زیادی بر کارگران وارد کرده است. با اینکه عیدی و حقوقهای پایان سال میتواند کمکی به کارگران باشد، اما این کمکها نمیتواند به تنهایی مشکلات معیشتی را حل کند.
بسیاری از کارشناسان اقتصادی معتقدند که برای بهبود وضعیت معیشتی کارگران، علاوه بر افزایش حقوقها و عیدیها، نیاز به اجرای سیاستهای گستردهتری از جمله کنترل تورم، کاهش قیمت کالاهای اساسی و افزایش امنیت شغلی وجود دارد. بهویژه در بخشهایی از اقتصاد که کارگران بهصورت موقت یا با قراردادهای کوتاهمدت کار میکنند، نیاز است که حمایتهای بیشتری از این قشر انجام شود.