به گزارش آسیانیوز ایران ؛ پرستو احمدی، خواننده و آهنگساز ایرانی، بار دیگر با اجرای کنسرتی متفاوت، نگاهها را به سوی خود جلب کرد. او در کنسرتی که با عنوان «کنسرت کاروانسرا» برگزار شد، بدون حجاب اجباری قطعاتی از جمله «مرا ببوس» را اجرا کرد. این اجرا که در یکی از کاروانسراهای تاریخی ایران برگزار شد، بدون حضور تماشاچی و صرفاً با همکاری گروهی از نوازندگان انجام و بهصورت زنده از کانال یوتیوب این هنرمند پخش شد.
پرستو احمدی که در جریان اعتراضات سراسری سال ۱۴۰۱ با اجرای قطعه «از خون جوانان وطن» مورد توجه قرار گرفته بود، پیشتر به دلیل بازخوانی این اثر از سوی نهادهای امنیتی احضار و برایش پرونده قضایی تشکیل شده بود.
او در توضیحات این اجرا در کانال یوتیوب خود نوشت:
«من، پرستو؛ دختری که میخواهم برای مردمی که دوستشان دارم بخوانم. این حقی است که نمیتوانستم از آن چشم بپوشم؛ خواندن برای خاکی که عاشقانه دوستش دارم. اینجا، در این نقطه از ایران عزیزمان، در این تکهای که تاریخ و اسطورههای ما به هم پیوند میخورند، صدای من را در این کنسرت فرضی بشنوید و خیال کنید این وطن زیبا را...»
همراهی نوازندگان در اجرای زنده
در این کنسرت، نوازندگانی چون احسان بیرقدار، سهیل فقیه نصیری، امین طاهری و امیر علی پیرنیا همراهی کردند. فضای کاروانسرا با نورپردازیهای مناسب، جلوهای خاص به این اجرا بخشیده بود.
کاروانسرا، از بناهای تاریخی با طراحی معماری خاص در خاورمیانه، به عنوان محل برگزاری این کنسرت انتخاب شده بود. این بناها که معمولاً با حیاطی بزرگ طراحی میشوند، نمادی از تاریخ و معماری اصیل ایرانی هستند و این انتخاب برای اجرای کنسرت، بار فرهنگی و تاریخی خاصی به این رخداد بخشید.
هنر اعتراضی؛ صدایی از دل مردم
پرستو احمدی در کنار دیگر هنرمندانی که در جریان اعتراضات سال ۱۴۰۱ به اجرای قطعات اعتراضی پرداختند، از موسیقی به عنوان ابزاری برای بیان اعتراضات استفاده کرده است. موسیقی اعتراضی همواره بخشی از هنر بوده که پیامهای اجتماعی و سیاسی را به گوش مخاطبان میرساند.
او در جریان این اجرا، از «مهمانان فرضی» خود قدردانی کرد و گفت: «حضور شما در این کنسرت فرضی، خیال عشق است که به من امید میدهد.»
بازتاب گسترده در شبکههای اجتماعی
این کنسرت که بدون مجوز رسمی برگزار شده، بازتاب گستردهای در رسانههای اجتماعی داشت و کاربران بسیاری آن را نشانهای از خلاقیت و ایستادگی هنری در برابر محدودیتها دانستند.