رابر دوانو، یکی از عکاسان برجسته قرن بیستم فرانسه، در آثار خود به ثبت لحظات روزمره مردم پاریس و جنبههای مختلف فرهنگ شهری میپرداخت. در سال ۱۹۴۸، او تصمیم گرفت واکنش عابرین به یک نقاشی زن برهنه که پشت ویترین مغازهای هنری در پاریس قرار داشت را مستند کند.
سوژه اصلی
این نقاشی که بهعنوان نمادی از جسارت هنری و آزادی بیان در هنر شناخته میشد، توجه بسیاری از عابرین را به خود جلب کرد. دوانو، با استفاده از دوربین خود، لحظاتی از کنجکاوی، تعجب، یا حتی مخالفت مردم را ثبت کرد و از این طریق، فضای اجتماعی و فرهنگی پاریس در دهه ۱۹۴۰ را به تصویر کشید.
تاثیرگذاری مجموعه عکسها
این مجموعه عکس نهتنها در زمان خود توجه زیادی را به خود جلب کرد، بلکه تا امروز نیز بهعنوان یکی از نمادهای تعامل جامعه با مرزهای هنر در فضای عمومی شناخته میشود. عکاسی دوانو، تصویری از واکنشهای متفاوت مردم نسبت به هنرهای تجسمی را ارائه میدهد؛ از کنجکاوی گرفته تا قضاوت و گاه حتی مخالفت.
جامعه فرانسه و آزادیهای هنری
در دهه ۱۹۴۰، جامعه فرانسه، همچنان با محدودیتها و قیدهای اجتماعی و اخلاقی درگیر بود و این تصاویر، بهخوبی نشاندهنده تضاد میان سنت و نوگرایی در فرهنگ این کشور هستند. نقاشیهای برهنه، که از گذشته در هنر اروپایی جایگاه ویژهای داشتند، در فضای عمومی همچنان جنجالی محسوب میشدند و عکسهای دوانو، این تضاد را بهزیبایی به تصویر کشید.
میراث رابر دوانو
رابر دوانو که بهخاطر آثار نمادینی مانند «بوسه در میدان شهرداری» شهرت جهانی دارد، با این مجموعه نیز توانست نشان دهد که هنر عکاسی میتواند پل ارتباطی میان هنرهای تجسمی و جامعه باشد. او در این آثار، هنر و جامعه را به گفتوگویی تصویری دعوت کرد که تأثیرات آن تا امروز باقی است.