آسیانیوز ایران؛ سرویس سلامتی و زیبایی:
به گفته محققان افرادی که تتو دارند بیشتر در معرض خطر سرطان پوست و لنفوم هستند. تحقیقات آنها نشان داده است که جوهر تتو فقط در جایی که تزریق می‌شود باقی نمی‌ماند. ذرات جوهر می‌توانند به غدد لنفاوی بروند و در آنجا جمع شوند. بر اساس گزارش ScienceDaily، محققان دانشگاه جنوب دانمارک (SDU) به همراه دانشگاه هلسینکی فنلاند بررسی کرده‌اند که آیا تتو می‌تواند برای سلامتی مضر باشد یا خیر. آن ها با مقایسه داده‌های سلامتی دوقلوهای دانمارکی دریافتند که افرادی که تتو داشته‌اند در مقایسه با کسانی که بدون تتو بودند، بیشتر به سرطان پوست و لنفوم مبتلا می‌شوند. پیش‌تر پژوهش محققان دانشگاه لوند سوئد نیز با بررسی 11 هزار 905 نفر نشان دادند که تتو می‌تواند ریسک ابتلا به سرطان سیستم لنفاوی یا لنفوم را افزایش دهد.
ارتباط داشتن تتو با افزایش خطر ابتلا به سرطان پوست
غدد لنفاوی بخش مهمی از سیستم ایمنی هستند که به مبارزه با عفونت‌ها و حذف مواد مضر از بدن کمک می‌کنند. هنگامی که جوهر تتو به پوست نفوذ می‌کند، مقداری از آن جذب غدد لنفاوی می‌شود. محققان می‌گویند که جوهر تتو ممکن است باعث التهاب مزمن در غدد لنفاوی شود، که در طول زمان می‌تواند منجر به رشد غیرطبیعی سلول و افزایش خطر ابتلا به سرطان گردد.
در این مطالعه محققان از داده‌های 5 هزار 900 دوقلوی دانمارکی استفاده کردند. محققان با تجزیه‌وتحلیل داشتن تتو و میزان تشخیص سرطان در این افراد، به بروز بیشتر سرطان پوست و لنفوم در افرادی که تتو داشتند، پی بردند. محققان از دوقلوها در پژوهش خود استفاده کردند چون معمولاً عوامل ژنتیکی و محیطی مشترکی دارند. محققان می‌گویند که ذرات جوهر در غدد لنفاوی جمع می‌شوند و احتمالاً بدن آنها را به عنوان مواد خارجی درک می‌کند. این امر ممکن است به این معنی باشد که سیستم ایمنی دائماً در تلاش است تا به جوهر پاسخ دهد و این فشار مداوم می‌تواند عملکرد غدد لنفاوی را تضعیف کند یا پیامدهای سلامتی دیگری داشته باشد.
محققان همچنین دریافتند که در بروز سرطان اندازه تتو نیز مهم است. یافته‌های آنها نشان می‌دهد که ارتباط بین تتو و سرطان در افرادی که تتوهای بزرگی دارند (یعنی به اندازه یک کف دست) آشکارتر است. به عبارت دقیق‌تر میزان سرطان لنفوم با خالکوبی بزرگ در مقایسه با افراد بدون خالکوبی تقریباً 3 برابر بیشتر است. درکل بررسی ارتباط بین داشتن تتو و ابتلا به سرطان بسیار چالش‌برانگیز است، زیرا بروز سرطان ممکن است سال‌ها طول بکشد. به عبارت دیگر شاید فردی در جوانی تتو زده باشد، اما سال‌ها بعد به سرطان مبتلا شود و به همین دلیل اندازه‌گیری اثر مستقیم تتو با سرطان دشوار است.
یافته‌های این پژوهش در ژورنال BMC Public Health منتشر شده است.