چهارشنبه سوری و آغاز جشنها
چهارشنبه سوری، یکی از کهنترین آیینهای ایرانی، در آخرین چهارشنبه سال برگزار میشود. امسال، چهارشنبه سوری در تاریخ ۲۷ اسفند ۱۴۰۳ برگزار خواهد شد. این جشن با روشن کردن آتش و پریدن از روی آن با آواز “زردی من از تو، سرخی تو از من” همراه است که نمادی از پاکسازی و تجدید حیات است. اگرچه این آیین مورد استقبال بسیاری از ایرانیان است، اما متأسفانه در سالهای اخیر به دلیل استفاده نادرست از مواد آتشزا، گاه به حوادث ناگوار منجر شده است.
سال کبیسه و طول ماه اسفند
سال ۱۴۰۳ یک سال کبیسه است. در تقویم هجری شمسی، هر چهار سال یک بار یک روز به ماه اسفند اضافه میشود تا هماهنگی با گردش زمین به دور خورشید حفظ شود. بنابراین، اسفند امسال ۳۰ روزه خواهد بود. این روز اضافه به معنای یک روز بیشتر برای آمادهسازی و جشن گرفتن نوروز است.
تغییر ساعت رسمی کشور
در سالهای گذشته، ساعت رسمی ایران در اولین جمعه فروردین به ساعت تابستانی تغییر میکرد، اما از سال ۱۳۹۴ تاکنون، تغییر ساعت رسمی در ایران متوقف شده است. بنابراین، در سال ۱۴۰۴ نیز انتظار نمیرود تغییری در ساعت رسمی کشور رخ دهد.
لحظه تحویل سال
لحظه دقیق تحویل سال نو در سال ۱۴۰۴، ساعت ۱۲ و ۳۱ دقیقه و ۳۰ ثانیه ظهر روز پنجشنبه ۳۰ اسفند ۱۴۰۳ خواهد بود. این لحظه، آغاز سال جدید و بهار را در تقویم ایرانی نشان میدهد.
سال نو و نماد حیوانی
سال ۱۴۰۴ در گاهشماری حیوانی، سال “مار” نامگذاری شده است. مار در فرهنگهای مختلف نماد تغییر، تجدید حیات و حکمت است، که با پوستاندازی و تحول مرتبط میشود.
تعطیلات نوروزی
تعطیلات رسمی نوروز شامل ۱ تا ۴ فروردین و همچنین ۱۳ فروردین (سیزده بدر) میشود. علاوه بر این، بسیاری از مردم ایران، تعطیلات غیر رسمی را نیز به این روزها اضافه کرده و تا ۱۴ فروردین یا بیشتر، در تعطیلات به سر میبرند. این دوره، زمانی است که خانوادهها به دید و بازدید میپردازند و به سفرهای کوتاه میروند.
سفره هفتسین
یکی از نمادهای اصلی نوروز، سفره هفتسین است که شامل هفت عنصر با نامی که با حرف “س” شروع میشود میباشد. این هفت عنصر شامل سیب (نماد زیبایی)، سبزه (نماد نوزایی و باروری)، سنجد (نماد عشق)، سیر (نماد سلامتی)، سمنو (نماد فراوانی)، سرکه (نماد صبر) و سماق (نماد طلوع خورشید) است. در کنار اینها، عناصر دیگری مانند تخممرغهای رنگی، آینه، شمعدان، شاهنامه، سکه، شراب و ماهی قرمز نیز به سفره اضافه میشوند که هر کدام نمادی از زندگی، نور، و حیات هستند.
تاریخچه نوروز و انتقادات اجتماعی
نوروز، جشنی با ریشههای باستانی است که به دوران پیش از اسلام و حتی به زمان پادشاهی جمشید بازمیگردد. این جشن، نماد تولد دوباره طبیعت و آغاز سال نو ایرانی است. با این حال، در سالهای اخیر، بسیاری از مردم از حکومت به دلیل عدم حل مشکلات اقتصادی و اجتماعی در آستانه نوروز انتقاد کردهاند. مسائلی مانند تورم، بیکاری و کمبودهای مالی، شادی نوروز را برای بسیاری تحتالشعاع قرار داده است.
چشمانداز ایران در سال ۱۴۰۴
با نگاه به سال ۱۴۰۴، امیدهایی برای بهبود شرایط سیاسی و حاکمیتی وجود دارد. با این حال، چالشهایی مانند تحریمهای بینالمللی، مشکلات زیستمحیطی و نیاز به اصلاحات ساختاری در اقتصاد، همچنان پابرجا هستند. سال جدید میتواند فرصتی برای نوسازی و احیای امید باشد، اما این نیازمند تلاشهای همهجانبه از سوی دولت و مردم است.
در پایان، نوروز نه تنها آغازی برای یک سال جدید بلکه فرصتی برای تجدید نظر در زندگی شخصی و اجتماعی است. با وجود چالشها، نوروز همچنان یکی از بزرگترین جشنهای فرهنگی ایران است که با امید و شادی همراه است./