امارات و بحرین در 15 سپتامبر گذشته، توافقات عادی سازی کامل روابط با اسرائیل را امضا کردند؛ که همه گروه ها و سران فلسطینی، آن را خیانت به آرمان فلسطین خواندند و از زمان اعلام عادی سازی روابط اسرائیل و امارات، ده ها توافق بین شرکت های دو طرف امضا شده است.
رسانه‌های اسرائیلی مدعی شده‌اند این توافق صادرات ۳۰۰ هزار دلاری اسراییل به امارات را به چند صد میلیون دلار خواهد رساند. بر اساس همین ادعا، وزارت اقتصاد کابینه رژیم صهیونیستی تخمین زده است که صادرات به امارات می‌تواند به سالانه ۵۰۰ میلیون دلار افزایش یابد و سرمایه‌گذاری کشورهای خلیج‌فارس در اسرائیل نیز می‌تواند به ۳۵۰ میلیون دلار برسد. فناوری اطلاعات، تجهیزات پزشکی و فناوری مالی ازجمله بخش‌های مورد تمرکز برای صادرات به امارات است.
رسانه های اماراتی و رژیم صهیونیستی از آغاز صادرات میوه های تازه از فلسطین اشغالی به امارات متحده و فروش آن در بازارهای میوه و تره بار این شیخ نشین خبر می دهند ، این در حالی است که در کنار فعالیت های تجاری و البته در پوشش های اقتصادی و گردشگری اولین نمایه های حضور جاسوسی و امنیتی اسراییل در این شیخ نشین حوزه جنوبی خلیج فارس هم رسانه ای شد.
ماموران امنیتی امارات دو تبعه اسرائیل را که در حال عکس برداری از مراکز حساس دولتی در شیخ نشین دبی بودند دستگیر کردند. انتشار این خبر با گسترش قابل توجه همکاری های تجاری بین دو طرف همزمان شده است، افتتاح غرفه فروش محصولات کشاورزی صادر شده از اسراییل با واکنش شدیدی در فضای اجتماعی روبرو شده و کاربران تاکید کردند بعد از اقدام خیانتکارانه ، محصولاتی را که از زمین های غصب شده فلسطین به عمل آورده شده به مردم امارات می فروشند.
امارات، این کشور نفتی یکی از سرمایه‌های بزرگ خاورمیانه و یکی از پیشرفته‌ترین مراکز تجاری در جهان است. شرکت‌های اسرائیلی علاقه‌مند به معامله با امارات متحده عربی، بازار خلیج‌فارس را هدف قرار می‌دهند.
بیشتر این شرکت‌ها در زمینه‌های تجهیزات امنیت سایبری، مدیریت آب و تجهیزات دفاعی در حال سرمایه‌گذاری در امارات هستند. امارات متحده عربی به‌عنوان یک مرکز تجاری بزرگ است که کشورهای حوزه خلیج را با سایر نقاط جهان ارتباط می‌دهد. این کشور با قوانین و محدودیت‌های کم می‌تواند به لحاظ اقتصادی زمینه‌های سودآوری برای شرکت‌های اسرائیلی را فراهم کند. طبق برآوردها در حال حاضر حدود ۳۰۰ شرکت اسرائیلی در امارات فعالیت می‌کنند که بیشتر آن‌ها از طریق شعب بین‌المللی فعال هستند. درواقع عادی‌سازی، هزینه‌های سنگین شرکت‌های اسرائیلی را که در قالب شرکت‌های بین‌المللی در این کشور فعالیت می‌کردند را کاهش خواهد داد.
علاوه بر این، اسرائیل برای تامین بسیاری نیازهای اساسی امارات از جمله آب، کشاورزی در بیابان، انرژی خورشیدی، تولید مواد غذایی پیشرفته برنامه دارد و البته فروش سلاح و تجهیزات دفاعی نیز در برنامه‌های اسرائیل است. تلاش برای ایفای نقش منطقه‌ای برای حاکمان امارات به دلیل رقابت با ایران، ترکیه و عربستان اولویت دارد. امارات می‌خواهد در نگاه غرب و امریکا جایگزین عربستان باشد و نقش منطقه ای این کشور را ایفا کند. اندیشه اسرائیلی این است که از کشورهای عربی در راستای پیش برد اهدافش کمک بگیرد
اسرائیل با این توافق به‌طورکلی ایران را هدف قرار داده است هرچند امارات اهداف کلی‌تری را دنبال می‌کند. این مسئله می تواند بر روابط امارات متحده با سایر شرکای اسلامی تأثیر منفی بگذارد.
مسیر ترکیه تا دهه اخیر همواره یکی از منابع تأمین انرژی اسرائیل بود اما به دنبال تنش‌های سیاسی مکرر بین دو طرف، اسرائیل چندین طرح جایگزین در مدیترانه از مسیر یونان و قبرس کلید زد. درواقع یکی از دلایل واکنش ترکیه به توافق امارات متحده عربی و اسرائیل، این مسئله بود.
ایران در دوره بعد از تحریم بر این مسئله متمرکز شد که تمرکز ترانزیتی از امارات به کشوری دیگر منتقل شود و توسعه چابهار در دستور کار قرار گیرد و به نظر می‌رسد توافق امارات و اسرائیل باعث می‌شود این بحث‌ها جدیت بیشتری یابد . چراکه زمانی که روابط امارات با اسرائیل در این سطح رسمیت پیدا می‌کند، امارات مانند اردن مورد سیطره امنیتی اسرائیل قرار می‌گیرد و طولی نمی‌کشد که امارات با توجه به پتانسیل‌های محدود آن ، مورد نفوذ شدید اسرائیل قرار می‌گیرد. پس باید کم‌کم از مسیر خطرناک شده ترانزیتی امارات دور شد . در سال‌های اخیر بسیاری از تجار ایرانی از امارات به قطر و عمان و ترکیه تغییر مسیر داده‌اند و به نظر می‌رسد این موضوع در سال‌های آینده شدت بیشتری بگیرد.
امارات یکی از مهمترین شرکای تجاری ایران است و قطع این رابطه یا کمرنگ شدن آن می تواند در شرایط تحریم برای ایران فشار تلقی شود . در واقع به نظر می رسد حمله به مزیت های اقتصادی ایران یکی از مهمترین اهداف طراحان رابطه امارات متحده و اسرائیل است.باید مراقب بود. قطع یک‌باره روابط تجاری به نظر گزینه عقلانی نیست و کاهش کم‌کم روابط اقتصادی باید اتفاق بیفتد و از گزینه‌های مانند توسعه بندر چابهار به‌عنوان جایگزین‌های جدید بهره برد./