روز یکشنبه اعلام شد که دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور سابق آمریکا، قرار است در روزهای آینده در نشست اقدام سیاسی محافظه‌کاران سخنرانی کند.
نشست اقدام سیاسی محافظه‌کاران قرار است روز پنجشنبه ۲۵ فوریه، در اورلاندوی فلوریدا آغاز شده و تا آخر هفته ادامه یابد. این اولین حضور عمومی رئیس‌جمهور سابق آمریکا پس از پایان دوره ریاست جمهوری‌اش در حال‌وهوای تیره و تار نیمه ژانویه، به شمار می‌رود. این همچنین علامتی است به حزب جمهوری‌خواه درباره نقش او در آینده این حزب.
مایک پنس، دعوت سخنرانی در نشست را رد کرده که این نشان‌دهنده نکات زیادی است. صرف‌نظر از شورش، ناکامی‌های ریاست جمهوری، و این واقعیت که معاون رئیس‌جمهور محافظه‌کار، قربانی دروغ‌های ترامپی شد، الان کسی که جمهوری‌خواهان به دنبال همسو شدن با او هستند، ترامپ است و نه پنس. برای کسانی که در روزهای آخر ریاست جمهوری ترامپ، رفتار او را نفی کردند (و کسانی که به طور همزمان در جلوگیری از نامزدی مجدد او برای ریاست جمهوری در آینده اقدامی نکردند)، پیام اکنون واضح است: حالا در این مسئله گیر افتاده‌اید.
برای برخی در جناح راست، این ارتباط کاملا مناسب است. روز یکشنبه، نظرسنجی مشترک دانشگاه سافوک و نشریه یواس‌ای‌تودی، نشان داد که اگر رئیس‌جمهور سابق، حزب جدید را تشکیل دهد، ۴۶ درصد جمهوری‌خواهان حاضرند برای پیوستن به حزب جدید ترامپ، حزب جمهوری‌خواه را ترک کنند. این خبر حاکی از یک خطر شفاف و واقعی برای سازمان جمهوری‌خواهان است که امیدوار بودند رئیس‌جمهور سابق را کنار بگذارند.
اگر ترامپ حزب خود را بنا کند و ۴۶ درصد از جمهوری‌خواهان را به ترک این حزب ترغیب کند، چه می‌شود؟ جمهوری‌خواهان چطور خواهند توانست بار دیگر سلامت خود را بازیابند؟ اگر بخش گسترده‌ای از حامیان (به حزب دیگر) مهاجرت کنند، چگونه خواهند توانست قدرت را حفظ کنند؟ حقیقت این است که، نمی‌توانند. فرصت به دست آوردن قدرت فرارسید و از دست رفت.
جمهوری‌خواهان در ماه جاری، وقتی که تصمیم گرفتند ترامپ را در دادگاه استیضاح محکوم نکنند، این فرصت را از دست دادند. آنان فرصت متوقف کردن او را داشتند، اما در عوض در پیش گرفتن یک قمار سیاسی را انتخاب کردند. به نظر می‌رسد که آن قمار نتیجه نداشت. اگر امید سناتورهای جمهوری‌خواه این بود که بر مبنای «قانون اساسی» به عدم محکومیت رای دهند و بعد شب را به آرامی به پایان ببرند، ترامپ وعده داده که هیچ چیز در مورد آینده حزب جمهوری‌خواه، ملایم نخواهد بود.
ترامپ روز یکشنبه در نشست سالانه اقدام محافظه‌کاران، چگونه ظاهر خواهد شد؟ امروز صبح، اکسیوس گزارش داد که او قصد دارد اعلام کند که در سال ۲۰۲۴ رقیب رئیس‌جمهور بایدن خواهد بود (با در نظر گرفتن این پیش‌فرض که رئیس‌جمهور فعلی قصد رقابت مجدد در انتخابات بعدی را داشته باشد.)
کمیته اقدام سیاسی ترامپ، ۷۵ میلیون دلار بودجه و همچنین یک پایگاه گسترده داده‌های اطلاعاتی درباره اطلاعات تماس رای‌دهندگان را در اختیار دارد. اکسیوس همچنین به نقل از جیسون میلر، مشاور ارشد سابق ترامپ گفت که «تنها شکاف میان جمهوری‌خواهان ساکن منطقه واشنگتن، و جمهوری‌خواهان با خاستگاه مردمی در سراسر آمریکا است.» نه‌تنها ترامپ قرار نیست جایی برود، بلکه ادعا می‌کند که نماینده حزبی است که در تلاش برای کنترل اوست. یک فرد عصیانگر تاج بر سر می‌گذارد و برای ایجاد تغییر کاری از کسی ساخته نیست.
البته هفت سناتور جمهوری‌خواه، تلاش کردند تا رئیس‌جمهور سابق را از تخت پایین بکشند، و برخی اعضای دیگر بدون آن که کاری کنند، به حرف زدن اکتفا کردند، و این نشانگر انزجار آنان از «ترامپیسم» بود. میچ مک‌کانل، سیاستمدار همیشه زیرک، به عدم محکومیت ترامپ رای داد، اما در عین حال در سخنرانی قانع‌کننده‌ای در صحن سنا، ترامپ را مقصر شورش جلوه داد.
آیا سناتور سابق کنتاکی آرزو می‌کند که ای کاش رای به محکومیت او داده بود- اقدامی که بدون شک جمهوری‌خواهان را همراه خود می‌آورد؟ آیا میچ مک‌کانل اکنون که ترامپ تنها با گذشت دو هفته از استیضاح، نمایندگی برجسته حزب جمهوری‌خواه را در یکی از بزرگترین رویدادهای محافظه‌کاران در کشور نمایندگی می‌کند، از این که رئیس‌جمهور سابق را روانه زباله‌دان نکرد، پشیمان نیست؟
شکاف در حزب جمهوری‌خواه (و همچنین بحران بزرگ هویت) یکی از نتیجه‌گیری‌های قبلی در این مرحله است. اما لازم نبود این‌گونه شود. مک‌کانل درست مانند دیگر اعضای جمهوری‌خواهان سنا، این فرصت را داشت تا دیو را محو کند. اما آنان در را برای احیای دوباره ترامپیسم، کاملا باز گذاشتند.
نتیجه، روشن‌تر از روز است، نماد و نشان فکری، متعلق به دونالد ترامپ است، رئیس‌جمهور دو بار استیضاح‌شده و سابق ایالات متحده آمریکا و جمهوری‌خواهان کسی غیر از خود را مقصر نمی‌شناسند. من نیز مانند بقیه آمریکایی‌هایی که ممکن است نگران سخنان ترامپ در نشست اقدام سالانه محافظه‌کاران باشند، فقط می‌توانم وضعیت اعضای حزب جمهوری‌خواه را تصور کنم که وقتی فرصتش را داشتند، نتوانستند او را بیهوش کنند./