به گزارش آسیانیوز، نشست نقد و بررسی کتاب نامیرا نوشته صادق کرمیار، روز گذشته 11 مهر، با حضور نویسنده کتاب و علاقمندان و اعضای گروه «یک لقمه کتاب» و با همکاری کتابخانه عمومی الغدیر داریان و اداره کتابخانه های شهرستان شبستر برگزار شد.
در این نشست فرهنگی ابتدا هادی محسنی رئیس، مولف و روزنامه نگار و متولی کتابخانه های عمومی شهرستان شبستر گفت: کتاب نامیرا در زمره رمان های تاریخی بر اساس واقعه تاریخی و بر پایه ساختار سازی اجتماعی و کنش و واکنش های اجتماعی از دید نگارنده کتاب پرداخته شده است.
وی در ادامه توضیح داد: در این کتابخانه که بر پایه مکتب رئالیسم تالبف شده است رگه هایی از تاریخ اجتماعی و نیز ارتباطات محلی و قومی وقبیله را که نشان از سبک زندگی مردمان آن دوران نیز به شمار می آید، می توان مشاهده کرد. به تعبیری اساسا رمان از سبک رمان های قرن 18و 19روسیه پیروی کرده است.
محسنی در قسمت دیگری از صحبت های خود انتخاب نام کتاب را منطبق بر مضمامین و مفاهیم و کلیت مبنایی داستان دانسته و اشاره کرد که نامیرا نشان از ماندگاری و پایداری است که نویسنده در لابه لای داستان به آن تاکید دارد؛ موضوعاتی از قبیل فتنه و نفاق و عدم تشخیص صحیح سره از ناسره و نیز تاثیر عصبیت قومی و قبیله ای در نزد عرب کوفی بیشتر به چشم می آید و به نوعی انگاره های واقعی از تابلو عرب آن دوران را به تصویر می کشد هر چند به صورت انتزاعی نیز مواردی مطرح می شود.
وی در بخش دیگری از صحبت های خود به تناقض موجود به نقش زن در نزد اعراب اشاره و به جایگاه ویژه زنان در این رمان بر مبنای دیدگاه نویسنده تاکید و آن را در واقعیت در نزد عرب دوران اولیه خارج از اصول دانسته و اشاره کرد: نقش پررنگ زنان در وقایع این داستان بیشتر ساخته و پرداخته ذهن نویسنده است چرا که عموما دیدگاه عربیت به زن از این جنس نبوده است.
محسنی در پایان به نقش تاثیر گزار و نگاه داستان گونه و روان به یک واقعه تاریخی مهم در تاریخ اسلام در این کتاب تاکید کرده و ابراز امیدواری کرد که چنین کتابهایی در این حوزه بیشتر به نگارش دربیایند تا نسبت به گسترش معارف اسلامی به زبان داستان و رمان موثر واقع شوند..
در ادامه این برنامه محمدرضا حشمتی، کارشناس مسائل فرهنگی نیز گفت: آقای کرمیار گویی یک محقق تاریخ اسلام هستند که با قلم زیبایشان شخصیت های حقیقی آن دوران و شرایط شان از جمله مسلم ، هانی ، مختار و عبداالله را به تصویر کشیدند . و جالب تر اینکه ایشان از یک نگاه به موضوع نگاه نکرده اند بسیاری از عوامل و شخصیت ها را به زیبایی پرداخته اند؛ از جمله تاثیر مردم شناسی معاویه با شناخت از کوفه و حس برتری جویی مردم کوفه نسبت به شامیان ، توجه به ساختار قبیله ای و عشیره ای که در قوم عرب وجود دارد و اینکه قوم قبیله چه قدر در تصمیم گیری ها اثر گذار بوده و هستند و انتظار از رمان نامیرا این بود که مانند کتاب «درد» که آقای کرمیار نوشته اند در این کتاب شرایط و فضای سبک زندگی حاکم آن زمان را نتوانسته با خودش همراه نماید و آیا این گره عاطفی در کتاب واقعیت دارد ؟ و سوال دیگر اینکه اگر اقای کرمیار مجددا این رمان را بازنویسی کنند آیا این فضا و شرایط را برای کتاب اضافه خواهند کرد ؟
در ادامه برنامه، نویسنده کتاب در پاسخ به سوالات مخاطبان کتاب با اشاره به اینکه به تعداد مخاطبان کتاب داستان و رمان ، نقد و تحلیل وجود دارد و رمان بعد از کتاب شدن متعلق به خواننده است و نویسنده حق ندارد از کتاب دفاع بکند، گفت: چندین نوع نقد کتاب وجود دارد که نقد تفسیری به خصوص در رمان ، دیدگاه و نظر خواننده را مطرح می کند و در مورد نامیرا هیچ اظهار نظری برای اصل کتاب ندارم و براساس اهداف خودم از واقعه تاریخی نوشته ام و من براساس هدف و شیوه خودم داستان کتاب را روایت کردم و تاریخ نویس نیستم. در تاریخ نویسی باید مستندات بیان شود، ولی نویسنده رمان تعهدی ندارد که وقایع تاریخ را آن طور که باید نشان بدهد. نویسنده رمان ، یک واقعه تاریخی را تبدیل به ساختار داستانی حتی بر خلاف واقع تاریخی هم می تواند بنویسد .
نویسنده شایسته تقدیر سومین دوره جایزه جلال آل احمد برای کتاب نامیرا افزود: نویسنده در یک فرایند ، یک واقعه تاریخی را به داستان تبدیل می کند و احتمال اینکه ساختار داستان با ساختار واقعی تاریخی آن مغایرت داشته باشد، وجود دارد، اما نویسنده را به هدفش می رساند.. نویسنده قطعا هدفی دارد که به آن می رسد..
کتاب نامیرا برای اولین بار در سال 1387 از سوی انتشارات کتاب نیستان به چاپ رسید و تاکنون 34 بار تجدید چاپ شده است.
این کتاب با متنی روان و تصویرگری ذهنی از تاریخ پر از تردید و شک مردم کوفه قبل از واقعه عاشورا به مسایلی که باعث واقعه کربلا شد، پرداخته است .
بخشی از متن کتاب نامیرا :
«من هرکز برای امام خویش تکلیف معین نمی کنم که تکلیف خود را از حسین می پرسم من او را نه فقط برای خلافت که برای هدایت می خواهم . و من حسین را برای دنیای خویش نمی خواهم که دنیای خود را برای حسین می خواهم . آیا بعد از حسین کسی را می شناسی که من جانم را فدایش کنم ؟.»/