به گزارش آسیانیوز، چین برای تجارت به اروپا راه تجارت دریایی را در اختیار دارد، برای تجارت دریایی هم باید کل کشتی‌های چین در اقیانوس آرام از تنگه‌ای عبور کنند به نام «تنگه مالاکا». اما این تنگه که کل تجارت چین از آنجا انجام می شود تحت سیطره آمریکا و متحدان آمریکا است و آمریکا اگر بخواهد این تنگه را ببندد چین در تنگنا قرار می‌گیرد و در صورت مواجهه احتمالی با آمریکا آن تنگه عاملی برای توقف تجارت جهانی چین می شود.
-------------
بیشتر بخوانید
احیای جاده ابریشم
------------------------------------
در نتیجه هدف چین این است که تنگه مالاکا را دور بزند، یعنی بار خود را زمینی به آن طرف تنگه مالاکا ببردکه این مسیر می‌تواند بندر گوادر یا بندر چابهار باشد. بنابراین بندر چابهار از ابتدا برای کشور چین جذابیت داشت.
بندر چابهار به عنوان نقطه کلیدی اتصال میان جنوب آسیا و آسیای میانه از یک سو و شرق و اروپا از سوی دیگر بوده که همین نکته، این بندر را به کانون توجه دو کشور هند و چین تبدیل کرده است. هم هند و هم چین در مسیرهای ترانزیتی خود از ایران بهره می برند و همچنین این دو کشور رقیب منطقه ای هم هستند و سیاست های این دو کشور نسبت به یکدیگر قابل توجه است و از سالیان قدیم به عنوان رقیب منطقه ای یکدیگر شناخته می شدند.
-----------------------
بیشتر بخوانید
«یک کمربند، یک جاده»؛ شکل جدید راه ابریشم
---------------------------------
طبق برنامه ریزی چین قرار بر این بود که بندر گوادر مرکز دریایی نظامی چین شود و بندر چابهار مرکز تجارت اقتصادی چین باشد، یعنی اصل مبادلات از چابهار انجام شود و توسط بندر گوادر هم از نظر نظامی پشتیبانی شود و این جایگاه بسیار مهمی برای ما بود، اما بندر چابهار دقیقاً به دست رقیب چین یعنی کشور هند سپرده شد.
بندر چابهار با بنادری که چین توسط این کریدور به آنها دسترسی پیدا کرده است فاصله چندانی ندارد و به گونه ای یک نوع رقابت بین این بنادر ایجاد شده است. بنابراین در صورتیکه چین از بندر چابهار نتیجه دلخواه را نگیرد قطعا به سراغ مسیرهای دیگر خواهد رفت و این یک خطر جدی برای ماست.
----------------------
بیشتر بخوانید
ایران و جاده ابریشم
-------------------------------------------
ایران بهترین و ناب ترین مسیر ترانزیت را در راه ابریشم دارد و این یک مزیت ایده ال برای کشورمان است که خود می تواند مصداق اقتصاد مقاومتی باشد. متاسفانه عدم برنامه ریزی و سیاست های مدیریتی نادرست و عدم توجه به توسعه زیرساخت ها می تواند این مزیت رقابتی را از کشور ما بگیرد و به رقبای ایران فرصت دور زدن کشورمان را بدهد./