به گزارش آسیانیوز، این پیش نمایش در یکی از ساختمان‌های تاریخی مجموعه مربوط به دوره قاجار که محل اقامت سفیر ایتالیا است، با حضور والتر ماریوتی، سردبیر مجله Domus، که به همین مناسبت به تهران سفر کرده است، برگزار شد.
این پیش نمایش، از نمایشگاه تاریخی "Domus Design" که در سال ۱۹۷۵ در تهران به ابتکار مجله مشهور میلانی با نمایش ۲۸۰ قطعه از بهترین‌های طراحی جهان برای خانه و صنعت اثر ۱۱۶ طراح برگزار شد، الهام گرفته است. سفیر پرونه در مراسم افتتاحیه اعلام کرد "نمایشگاه جدیدی که در تهران سازماندهی کرده‌ایم، قصد دارد روح نمایشگاه تاریخی که توسط Domus در سال ۱۹۷۵ برپا شده بود را از سر بگیرد و مراحل اصلی همکاری ایتالیا و ایران در بخش طراحی را دوباره مرور نموده و پیوند ویژه بین ایتالیا و ایران، که از دهه ۱۹۵۰ به بعد هرگز دست از تولید طرح‌هایی با زیبایی کمیاب برنداشته است، را برجسته نماید".
از طریق نمایش اشیا بسیار تاثیرگذار در تاریخ روابط ایتالیا و ایران در زمینه طراحی و معماری، که با قطعات طراحی شده توسط جو پونتی در دهه‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ برای ویلاهایی که در آن سال‌ها در حال ساخت بود، از جمله ویلای دیدنی نمازی در تهران، شروع می‌شود، این پیش نمایش مراحل مجموعه ۱۰ قسمتی مستند ویدیویی تولید شده توسط سفارت ایتالیا در تهران با عنوان "نگاه Domus به ایران" - که موضوع شماره ویژه تک جلدی ۱۰۶۲ نوامبر ۲۰۲۱ مجله Domus نیز است - را بازبینی می‌کند. این مجموعه نمایانگرترین داستان‌های روابط ایتالیا و ایران در طراحی و معماری از جمله طراحی‌های رویایی Gaetano Pesce برای کتابخانه ملی تهران، که در پیش‌نمایش قابل تحسین است، و همچنین آینده‌نگرترین پروژه‌های معماران معاصر ایران مانند آثار علیرضا تغابنی و سارا کلانتری یا قطعات طراحی آوانگارد مانند مجموعه غذاخوری آینده نگر با فرم های زومورفیک توسط کامران نادری را روایت می‌کند.
والتر ماریوتی به این مناسبت اظهار کرد "خوشحالم که در برپایی این نمایشگاه و این سفر در تهران، به نام و همراه با Domus شرکت کردم". ایشان در پایان اظهار داشت "همه فرصت‌هایی که به تامل در ماهیت عمیق‌تر اصطلاح طراحی کمک می‌کنند، اعمالی هستند متضاد معنی صلح‌آمیز، اما نه به معنای ایجاد درگیری، زیرا در واقع آنها فقط به کلیشه‌ها اعلان جنگ می‌کنند. در حقیقت این کلیشه‌ها هستند که با دامن زدن به اختلافات فرهنگی و سرنوشت آشتی ناپذیر انسانی، به خلق درگیری می‌انجامند. پرداختن به طراحی ایتالیایی در سرزمین ایران، پیش از هر چیز به معنای پرسیدن پرسشی با ماهیت برادرانه و معنای انسانی است که فراتر از طراحی رفته و به نهایت چیزها (die lezten Dingen) مربوط می‌شود".