به گزارش آسیانیوز، سعیدکاکاآقازاده: صنعت نشریکی از محروم ترین صنایعی بوده که از سوی دولت ها مورد بی توجهی قرار گرفته و با نظارت و سانسوری که برناشران کتاب همیشه اعمال شده ، شرایطی به وجود آمده که ناشران دچار نوعی سرکوب فرهنگی شده اند؛ به طوری که برای دریافت مجوزچاپ کتاب با محدودیت ها وموانع زیادی روبرو هستندکه گذراز این موانع کارچندان آسانی نیست.
------------------------------
بیشتر بخوانید
چرا کاوه لاجوردی جایزه «کتاب سال» را نپذیرفت؟
------------------------------------------------------------
همچنین در قانون با سیستمی از سانسور گسترده مواجه هستیم که ناشران،نویسنده گان ومترجمان نمی توانند درزمینه فرهنگی به راحتی فعالیت کنند.
آنچه که بحث انگیزاست، درحالی که ناشران برای چاپ کتاب با محدویت های زیادی مواجه هستند، اما عده ای دربازار قاچاق کتاب بدون هیچ مشکلی فعالیت می کنند.با نگاهی به پیادروهای مقابل دانشگاه تهران، بساطی هایی را مشاهده خواهید کرد که کتابهایی که اجازه چاپ نداشته و یا کمیاب هستند را با ۵۰ درصد تخفیف به فروش می رسانند.
در واقع سال هاست نویسندگان و شاعرانی که بر روی نامشان خط قرمز کشیده شده است دیگر آثارشان در کتابفروشی ها موجود نیست، اما می توان از دستفروشان آن را تهیه کرد.بایدخاطر نشان کنیم وقتی محدودیت های فرهنگی وجود دارد، عده ای سودجوکتاب ناشران را به صورت غیرقانونی تکثیر و چاپ می کنند و در اختیار دستفروشان قرارمی دهند.
همچنین از آنجایی که فعالان غیرقانونی کتاب هزینه مؤلف، مترجم، ویراستار و صفحه آرایی را پرداخت نمی کنند، هزینه کتاب بسیار کمتر از ناشران اصلی برایشان تمام می شود. در نتیجه می توانند کتاب ها را با قیمتی کمتر به دست مشتریان برسانند. مسلما وقتی کتابی از مسیر غیرقانونی به فروش می رسد پیامد آن متضرر شدن ناشر و مؤلف است..
بی شک پدیدآمدن چنین مشکلاتی به علت شیوه های مدیریتی و محدویت های دولتی،کمبود وگرانی کاغذ،عملکرد ضعیف نهادهای نظارتی که با قاچاق کتاب برخورد قاطعی نمی کنند و همچنین قوانین ومقرراتی که درطی این سال ها به روزنشده است. ضمن آنکه در ایران، ما دچار رکود مطالعه هستیم و با وجود تورم و بحران پولی، قشرمتوسط جامعه که کتابخوان هستند، درگیر مشکلات معیشتی شده اند که قادر نیستند برای خرید کتاب هیچ هزینه ای کنند.
از طرفی گرانی مواد اولیه مانند کاغذ و قطع شدن سهمیه کاغذ بعضی از ناشران باعث شده که قیمت کتاب نسبت به سال های گذشته افزایش پیدا کند. به همین دلیل بسیاری از اقشار جامعه توان خریدکتاب را ندارند. تا کنون آمارهای ضد و نقیض از سرانه مطالعه در کشور مطرح شده است و برخی گزارش ها بین ۸ تا ۱۰ دقیقه و برخی دیگر۱۸ دقیقه در روز را اعلام کرده اند.
رییس کتابخانه ملی بیش از این گفته بود ایرانیان فقط ۲ دقیقه در روز مطالعه می کنند و آمار کتابخانه های عمومی نشان می دهد که ایران با کمبود کتاب جدید روبرو می باشد و تمایل به عضویت در این کتابخانه ها و مراجعه به آنها نسبت به سال های گذشته بسیار کاهش داشته است و همچنین کتابخانه های ایران با استانداردهای جهانی فاصله زیادی دارد.
براساس معیارهای «اتحادیه بین المللی انجمن های کتابداری» در کشورهای در حال توسعه بایدبه ازای هر باسواد حدقل یک و نیم جلدکتاب در کتابخانه های عمومی وجودداشته باشد. از سوی دیگر بر طبق سندچشم انداز کشور، اعضای کتابخانه های عمومی تا سال ۱۴۴۰ به حدود ۲۰ میلیون نفر برسد و برای دستیابی به این رقم باید کتابخانه های عمومی تقریبا ۲۰ برابرشوند و به همان نسبت تعداد کتابخانه ها و امکانات آن هم افزایش پیدا کند.
درحالی که ایران با بسیاری از مشکلات اقتصادی مواجه است، دستیابی به چنین هدفی اگر غیر ممکن نباشد به یک معجزه نیاز دارد. در وضعیت کنونی با تشدید سانسور و فشار گسترده بر ناشران و نویسندگان راه برای فعالیت آزاد ادبی و نشر کتاب نسبت به گذشته بسته تر شده است.
همچنین اعمال برخی قوانین سرکوبگرانه فرهنگی سبب شده تا نویسندگان و مترجمان در کنار خودسانسوری، با ممنوع شدن بعضی از آثار خود مواجه باشند؛ در چنین شرایطی و با وجود بسیاری از مشکلات، بعضی از ناشران دیگر قادر به ادامه فعالیت نیستند و صنعت نشر هم در این میان به سمت نابودی بیشتر می رود./