۱۲ فروردین ۱۴۰۴ ۱۵:۴۳
سال‌هاست که مبلغان دینی و رسانه‌های رسمی با استناد به فواید پزشکی روزه یا نقش نماز در موفقیت ورزشکاران، سعی در ترویج دین دارند. اما آیا این نگاهِ علمی‌محور، به جای تقویت ایمان، آن را به یک «رژیم سلامتی» یا «تمرین روان‌شناسی» تقلیل می‌دهد؟ تحلیل‌های فلسفی از غزالی تا کییرکگور و هایدگر نشان می‌دهد که ایمان واقعی، نه با استدلال‌های عقلانی، که با شهود و انتخاب درونی شکل می‌گیرد. در جامعه‌ای که نشانه‌های ظاهری دینداری فراوان است، چرا باور قلبی رو به افول است؟