تجربه بسیاری از کشورهای موفق بیانگر آن است که حضور در بازارهای جهانی و بهره گیری از مزیت های تجارت خارجی بخصوص از طریق توسعه صادرات کالاها نقش موثری در توسعه اقتصادی آنها داشته است و در ایران نیز توسعه صادرات غیر نفتی و کاهش وابستگی ساختار اقتصاد کشور به درآمدهای حاصل از صادرات نفت،همواره به عنوان مهمترین اهداف برنامه های توسعه بخش تجارت خارجی مورد توجه دولتمردان بوده است چرا که این امر باعث تاثیرپذیری کمتر کشور از تحولات سیاسی و اقتصادی جهان که از اقتصاد نفتی به وجود می‌آید خواهد شد.
تأمین مالی برای بحث صادرات یکی از فاکتور های بسیار مهم می باشد که سیاستگزاران می توانند با اختصاص بسته تشویقی به صادرکنندگان بسیاری از هزینه های غیر ضروری از جمله هزینه تسهیلات بانکی را کاهش دهند و در کنار آن ضمانت های صادراتی را تقویت کنند و در نهایت شرایط را برای حضور هیئت ها در نمایشگاه های بین المللی و ثبت برندهای محصولات در جامعه جهانی فراهم کنند.
سخن آخر اینکه صادرات به وسیله منافع جانبی خود می تواند بر بهره‌و‌ری کل عوامل تولید اثر گذار باشد و موجبات افزایش کل تولید اقتصاد را فراهم کند. بخشهای غیرصادراتی نیز به طور غیرمستقیم از دو روش استفاده از خدمات مدیریتی، استراتژی بازاریابی و بهبود تکنولوژی و همچنین توسعه حمل و نقل و ارتباطات و خدمات جانبی به واسطه رشد بخش صادراتی از منافع ناشی از افزایش صادرات بهره می‌برند.
امید است که دولت محترم با برنامه ریزی هوشمندانه و هدف‌گذاری دقیق و متناسب با نیازهای کشور بتواند مقصد های صادراتی را تعیین کند و با نظارت هر چه بیشتر بر روی کیفیت و کمیت کالاهای صادراتی خود بتواند سهم مناسبی از این بازار بزرگ صادراتی را به ایران اختصاص دهد.