:According to Asianews
Shame: A Moral Eros
Behzad Asadi
Filmmaker and Ph.D student of Philosophy of Art, North-Tehran University
With assistance from Pantea Farsijani
“Saying death to Love is death to thinking.”
Alain Bediou
In philosophy there are many discussions on the subject of Eros and its subtexts ( sexual, beauty, love, desire, life force,…) But Eros in today’s world, Eros exists in its most destructive form; destroying itself and invading with unlimited force. In the post technological world, Eros seems to need saving in all of its diverse dimensions from absolute nihilism, where the vital challenges of our time is to address the fall, destruction and annihilation of morality. Eros is no exception in this regard. Byung-Chul Han in his book, the agony of Eros, mentions the principals and signs of the destruction of Eros. And even in some very accurate examples points out Melancholia a film by Lars Von Trier and his Eros-like vision. But in the same year there is another film less talked about. Maybe due to its extremely erotic outer layer, the more subtle but core of the meaning of the film has remained obscure. Shame, directed by Steve McQueen, excellently portrays the subject of the bitter destruction of Eros in the progressive neo-liberal society under the oppression of fading meaning and that most important structure of the existential meaning of humanity, the morality.
Morality has occupied the consciousness and thoughts of the humanity throughout history. Humanity has used morality as the corner stone for evaluation in logical, scientific and pragmatic discussions, because morality is the foremost important and conclusive judge of the humanity.
In “Shame”, in all the scenes representing the lonely man as the symbol of the modern human, two complete and accurate layers are signified, one the extremely erotic scenes with different intensities, preferences, types and forms which indicates the crust or the outer layer of the meaning of the lonely, deserted, and greedy man of the digital society of today’s world with symbolization of cold colors, living in an ivory-tower-escque building, crushing loneliness, seclusion, empty life and materialism; which completes the cold and bitter image of the decay of humanity and nihilism by showing the many insensible sexual acts. The message is truly clear; in today’s capitalistic view, success in sexual relations has rubbed the meaning from love, and individualism of the modern times has become a partner in this crime.
Thus is the first layer of the film “Shame”, the crust, further in this article we will come to more fundamental layers of the film; but first we have to describe what is standing in front of Eros, embodied by Sissy, the sister, which is the lonesome man, Brando, the personification of the libido, which in today’s world is extremely narcissistic. But when Libido stands in front of Eros, who also wants sexual relations, but with different intentions; one for a pleasurable love and appreciation of love in an elite way while the other seeks sex for only his self pleasure, calming down his mind and body in relation with many different partners.
In the symbolic layer we witness the acts of a narcissistic, sick, variety seeker and lonely libido; and many questions may flood us. Why isn’t he trying to seek help? Why is he going down this destructive path? Why is so cruel to his only sister? Why can’t he pursue a normal relationship? and many other questions on the form and meaning…
We can conclude the moral of the film in the difference between the first and last scene of the film. Both in the subway car, the frames are also the same, and the woman is the same woman and the man is the same libido male, and the left hand of the woman is still wearing the same wedding band. The difference is in Brandon seeing and not seeing the wedding band, and him sinking to his own thoughts in the last scene.
This is the same corner stone of basic morality in a society; something that in traditionalist philosophy is mentioned. And use it under the term “tradition” to generalize its symbolic meaning to expand the meaning of art, functions of morality and thoughtfulness in societies with an eye on the historical thinking of generations. That simple band on a specific hand and finger is an overall mention to transfer a moral meaning. In the first and final scenes of the film, the mirrored frames, puts a devastating hint on the male’s gaze at the wedding band.
When Sissy – the sister- goes with Brandon’s married with kids boss and sleeps with him in his house, in his bed, the brother interrogates the sister in rage asking her if she didn’t know that he was married, and she in her all naivety and honesty replies that she was unaware because he had removed his wedding band before they met.
In the perplexing, immoral, obscene hypocrisy the boss, while on a video call with his kids, calls out Brandon for having pornography on his computer and how it is not a good look for the company. This immoral and perplexing hypocrisy becomes unnatural. The married man who has sexual relations with his sister out of the office in his own house, but the next day in the office portrays himself as the pillar of virtue and a concerned boss. This level of immorality in the mirage of virtue signaling of today’s world showcases the difference between the private life and the ultra modern society’s life; as long as in the society you keep the image of morality and law-abiding, in your private life you are allowed to pursue anything immoral and abnormal for your relaxation, enjoyment and ambition. This paradox is the root difference of a virtues society and an immoral virtue-signaling society.
Herbert Marcuse writes in his book “Eros and civilization”: “the paradox between the instinct of life-Eros- and the instinct of death in Freud’s view, pervasive libido (narcissistic) replaces both of these concepts, the basic idea that Freud holds about the sexual desire is rather far from Eros position as the instinct of life. Eros as the motivator of life gets trapped in Thanatus’ clutch and is annihilated.”
It would be appropriate to come to the core meaning and the underlying layer of the film; the hidden layer that has to be discovered underneath the more obvious layers, all worthy of contemplation and discussion. All of the questions that arise through the film find their heart wrenching, terrifying, and ominous answers in this layer. In many texts and even novels, incest has been their main and rather noticeable subject. In “Tis pity she’s a whore” written by John Ford in 1633, or “Lolita” by Vladimir Nabokov in 1955, or the famous Prince Oedipus trilogy by Sophocles, Oedipus at Colonus, Antigun, and even in Elektra, but in all of this either the participants of incest are unaware of their relations or there is an element of step-family. Even in some of the religions or societies men can be allowed to marry their step mother or step-daughter. In “Shame” all the questions and thoughts find their answer when we realize the true dynamic between the brother and sister, the fact that Brandon (brother) is absolutely, insanely in love with his little sister where as Sissy (sister) is completely unaware of her brother’s feeling, and does not reciprocate his feelings, not even capable of having such a thought about her older brother in the darkest corners of her mind; her Eros spirit, innocent and unaware. Here starts the confrontation of Eros and Libido, and the film’s core struggle reveals itself. Under the light of this realization all of the unanswered questions find their answer. Sissy lost in her most fundamental question; why her brother keeps rejecting her, why he never supports her, why he keeps his distance from her, and doesn’t want to see her.
Trying desperately to be freed from this cursed love, forbidden by all the laws of man, society, religious, norm, logic and morality, and very well knowing that; Brandon finds himself trapped in this inescapable and eternal shame. So he starts to self destruct. First he rejects his little and helpless sister, and later he exiles himself to a state of isolated loneliness and forgetfulness. Attempting by every possible implement, instrument, relation or sex to extort and empty himself in an addictive manner, to lower any sexual desire in himself to the near zero. So that maybe he can remove the sexual labeling of his sister in his mind. He recognizes no line or limit to destroy that meaning of being human.
Even when he makes a romantic connection with a woman, Brandon rejects her and cannot perform. Why? Because every cell in his brain and being loves the sister and he considers making love to someone else as a form of betrayal towards her. Even the act of making love reminds him of Sissy and debilitates him from forming any romantic connection with anyone in the modern and empty of meaning age. But the sister who has become a lonely Eros and on the verge of destruction is that lost love; meaning Eros in the definition of the Love triangle (Attempt, Poverty, Beauty). Her beauty (appearance, looks, presence, voice,…) poverty (critical conditions, loneliness, financial limitations,…) and attempt (existing in today’s society amongst the people, trying to have a connection to his only brother from her family to mean her only meaningful possession in her life).
The first time we see Sissy as the Eros is when she is standing bare and feminine in the bathroom in front of Brandon (the brother). And what a strange and meaningful conflict; sister even though bares no desire for her brother is set to be bedded and the man with his sexual and libido ridden outlook is complaining and shocked.
Byung-Chul Han writes: Eros is a relationship to the Other situated beyond achievement, performance, and ability. Being able not to be able (Nicht-Können-Können) represents its negative counterpart. But Levinas in another main discussion writes; other’s reprehensibility is the basis of an erotic experience, the nowhereness of the other who is elusive of their competence.
We realize the brother’s love for his sister when in a restaurant she sings New York (the symbol of the west, a modern metropolitan of capitalism, loneliness, individuality, discretion, …) beautifully and our Eros is made perfect. The brother’s look at her and his single tear (he cries twice in the film, with very different meanings) combines all in one moment: love, taboo, a romantic life, sisterhood, and a moral Eros becomes infinitely more complicated at this point and starts to destruct. In the age of postmodernism, the world of materialistic individuals, the eradication of morality and all its branches (Religion, faith, conscientiousness, honor and even God) has become the top priority.
Immorality, or better to say, eradication of morality especially in capitalist societies is to ensure profits, money and power. And in the communist societies by omitting the question of God right at the bat, leave no moral dilemma for themselves to achieve their goals.
In a scene in Shame, in the metro station (sister) comes near her brother, Brandon, and starts being playful and wants to pick a woman’s hair off of his coat, but is met with her brother’s anger and dismay. She’s baffled. In all these scenes we are witnessing the destruction of Eros and a lonely and disconnected Libido on his way of decay and severance.
In the hospital after the attempted suicide of the sister, we, the viewers, alongside the brother come to the same realization of the sister’s – as the symbol of Eros - many suicide attempts, where she in the present age has consciously tried to end herself, since she finds no hope for her survival. She is alone, helpless and poor.
Her only and final shelter is her brother who is the Libido, and Thanatus incarnate. When the brother cries outside of the hospital in the rain it is no more the tears of a lover for his object of desire. This time he is crying for the helpless Eros (his little sister) and surrendered and baffled he drops to his knees and cries for the nihilistic loss of the meaning of humanity.
Shame on the first glance and on its crust is focused on one person, a man in the society, an older brother and a Libido. But the real shame in its thought provoking core is not about the shame of a single person, but the shame of a whole system, ideology, community and of the immoral society; this shame of the modern relationships, dialectic, and the new norms of the societies and the construct of .the postmodernist and technological age of the humanity
به گزارش آسیانیوز، بهزاد اسدی، فیلمساز و دانشجوی دکتری فلسفه هنر:مرگ بر عشق گفتن یعنی مرگ بر تفکر/آلن بدیو/ در گفتمان فلسفی بحث اِروس و مباحث جانبی او (جنسی، زیبایی، عشق، وسوسه، محرک زندگی و...) بسیار زیاد هست اما اِروس در عصر حاضر ، نابودی خود و هجوم بر ویران کردن بی حد و حصرش به سر می برد در جایی که حال باید اِروس را از بعد های مختلفی در جوامع فرا تکنولوژی و بی هیچ انگاری محض نجات داد از مهم‌ترین مباحث امروزی بشر سقوطِ، نابودی و از بین بردن اخلاق است.
اِروس هم از این قاعده مستثنا نیست. بیونگ چول هان در کتاب تقلای اِروس به مبانی و نشانه‌های نابودی اروس اشاره دارد و حتی در مثال های درست سینمایی فیلم ملانکولیا ساخته لارس فون تریه و نگاه اروس گونه او اشاره دارد، اما در همین سال یک فیلم دیگر بسیار مهم ساخته شده است کمی مهجور و پنهان تر مانده شاید به خاطر لایه روی شدید اروتیک آن کمتر می شود هسته اصلی و مفهوم دقیق و عالی فیلم شرم را دریافت کرد موضوعی که به تلخی تمام دارد اِروس و نابود کردن او در جامعه پیشرفته نئولیبرال در زیر یوغ از بین بردن اخلاقیات و پاکسازی مفهوم و ساختاری مهم در تاریخ وجودی انسان ، یعنی اخلاق را نشان میدهد.
اخلاق در کل تاریخ تفکر و اندیشه ای جای مهم در ارکان فکری و جاری انسان دارد. انسان ها از پیشاسقراط تاکنون در مباحث عقلی، علمی و عملی خود اخلاق را سنگ معیار خود قرار دادند چونکه اخلاق اولین، مهم ترین و کاملترین قاضی زندگی بشر است.
در فیلم شرم میان تمامی صحنه ها و نماهای زندگی مرد تنها به عنوان نماد و بشر امروزی، ما دو لایه کامل و دقیق می بینیم یکی صحنه های جنسی شدید با نوع ، حالات، شکل و فرم های مختلف که می تواند لایه سطحی یا پوسته روی نمایان باشد تحت عنوان بشر تنها، راننده شده و حریص جوامع دیجیتالی امروز با نماد هایی چون رنگ های سرد، در یک برج بلند عاج وار، تنهایی مفرط ، انزوا ، زندگی پوچ و مصرفی سکوت و تلخی سرد عجیب که با تصاویر روابط مختلف جنسی این نابودی بشر و نیهیلیسم انسان امروزی ایماژش کامل می شود. و این پیام را به درستی نشان میدهد که امروزه موفقیت در رابطه جنسی و از نگاه سرمایه داری به کامیابی جنسی معنی عشق گرفته است و هم دست این جنایت فردگرایی معاصر است.
این لایه اولیه شرم و پوسته روی آن است اما در جلوتر به لایه زیرین و اصلی خواهیم رسید ولی قبل از آن باید نقطه مقابل اِروس که در اینجا سی سی (خواهر) می باشد به شخصیت مرد تنها یعنی براندون برسیم یعنی لیبیدو، دنیای امروزی دنیایی به شدت رو به خودشیفتگی دارد.
لیبیدو، ساختار مرد کامل لیبیدوایسم به شکل تعاریف فروید است. اما این لیبیدو که در مقابل اِروس می ایستد کاملا مثل او خواهان رابطه جنسی است اما با نیت و قصد های متفاوت یکی برای لذت جویی عاشقانه و یک جور ستایش عشق در مسیر والا و دیگری فقط برای رضایت خود ، آرام کردن ذهن و جسم خود در جستجوی روابط و افراد مختلف می باشد.
ما در لایه نمادین تا انتهای یک لیبیدو خودشیفته، مریض، تنوع طلب و تنها را می بینیم و سوال های فراوانی در ذهن ما شکل می گیرد که چرا این مرد به دنبال درمان خود نیست؟ چرا این مسیر نابودی را دارد طی می کند؟ چرا با تنها خواهر خود انقدر بد رفتار می کند؟ چرا نمی تواند با انسان ها ارتباط نرمال بگیرد؟ و چراهای فرمی و معنایی دیگر؟!
از سکانس اول و آخر می توان مفاهیم اخلاقی کلی فیلم را ببینیم هر دو نما در واگن مترو است هر دو نما به یک شکل و فرم می باشد هم زن همان زن است و هم مرد همان مرد لیبیدوی ما و هم دست چپ زن همان انگشتر تعهد ازدواجی را دارد ! اما فرق در دیدن و ندیدن حلقه و به فکر فرو رفتن مرد (براندون) در صحنه آخراست.
این همان سنگ بنا های اولیه اخلاقی در یک جامعه است چیزی که در فلسفه سنت گرایی فیلسوفان به آن اشاره می کنند و از بسط مفهوم سمبلیک برای انتقال مفاهیم هنر و کارکردهای اخلاق مدار کردن و تفکر انگیز جوامع با نگاه تفکر تاریخی و انتقال نسل به نسل دیگر تحت عنوان Tradition استفاده می کنند همین حلقه در دست مرد و زن امروزی و معنای حلقه در انگشتهای هر دست یک اشاره کلی و صریح برای انتقال یک مفهوم اخلاقی دارد و چیزی که به دقت تمام در دو ورژن مختلف در دو صحنه شروع و پایان به آن اشاره دارد این نگاه مرد به حلقه زن برای ما گوشزد مهیبیست.
وقتی سی سی (خواهر) با همکار و رئیس متاهل و دارای فرزند براندون (برادرش) در خانه و تخت او همبستر می شود ، برادر از شدت ناراحتی خواهرش را مواخذه میکند که می دانستی او زن دارد و خواهر با سادگی تمام و حقیقت گویی انکار میکند که نمی دانسته چون رییس قبل هم خوابگی و معاشرت حلقه خود را از دست بیرون آورده بود.
در سوی اخلاقی دیگر ماجرا که وقاحت و بی اخلاقی آمیخته می شود (فردا روزی) رئیس در حال تماس تصویری با فرزندش، براندون (مرد لیبیدوی ما را) مواخذه می کند که در کامپیوترش تصاویر مستهجن زیادی یافت شده و این در وجه عمومی انسانی در اداره و جامعه مناسب نیست و زننده می باشد.
تناقض بی اخلاقی عجیب می شود. مرد متاهل در خارج از اداره در خانه خود مرد با خواهرش رابطه دارد اما فردا در اداره دوباره یک فرد اخلاق‌مدار و رئیس پرسشگر می شود این بی اخلاقی در تصویر اخلاق گرایی جامعه نئو امروزی تفاوت وجوه زندگی شخصی و زندگی فرامدرن اجتماعی را نشان می دهد که شما فقط در هنجار اجتماعی باید اخلاق مدار و قانونمند باشید ولی در زندگی فردی و شخصی خود هر گونه بی اخلاقی و ناهنجاری برای آرامش ، حس لذت جویی و جاه طلبی خود انجام دهید هیچ اشکالی ندارد این تناقض همان فرق جامعه اخلاقی و جامعه اخلاق نشان (تظاهر) بی اخلاق است.
«هربرت مارکوزه در کتاب اِروس و تمدن می نویسد؛ تضاد بین غریزه حیات (اروس) و غریزه مرگ از نظر فروید، لیبیدو فراگیر (نارسیستی) جانشین این دو مفهوم می شود ، تصور اولیه که فروید میل جنسی دارد خیلی دور از اروس در مقام غریزه حیات است. اِروس به عنوان محرک زندگی در چنگال تاناتوس محرکه مرگ قرار می گیرد و نابود می شود.»
---------
بیشتر بخوانید
نشانه های «نگران کننده» طلاق
-------------------------------------------
حال میرسیم به نقطه مهم و لایه زیرین و اساسی فیلم شرم همان پوسته پنهانی که در زیر یوغ و لایه رویی مجالی برای تعمق و تفکر باید بیابد. تمامی چراهای سوالی ما در همین لایه واقع شده که بسیار دهشتناک، دلگیر و دل شکن هست. در نوشته و حتی بعضی رمان ها روابط با محارم موضوع مهم و تاحدودی جالب توجه بوده است.
همچون افسوس او یک خرابکار است نوشته جان فورد در سال ۱۶۳۳ میلادی یا رمان لولیتا نوشته ولادیمیر ناباکوف در سال ۱۹۵۵ یا سه گانه مشهور سوفوکل اُدیپ شهریار، اُدیپ کولونوس، آنتیگونه و حتی الکتروا معروفش، اما در تمامی این دست موارد یا فرد نمی داند که او خواهر مادر یا پدرش است و ندانسته عاشق میشود یا یک وجه خواندگی دارد. که در بعضی از ادیان فرد میتواند با فرزند خوانده یا نامادری خود وصلت کند.
اما در فیلم «شرم» موقعی تمامی موانع سوالی و تفکر آمیز برای ما برداشته میشود که متوجه رابطه این برادر و خواهر می شویم یعنی جایی که میفهمیم براندون (برادر) عاشق، دلباخته و مجنون خواهر کوچک خود شده است و در نقطه مقابل سی سی (خواهر کوچک) نه می داند، نه همچین حسی به برادر خود دارد و نه حتی در دورترین نقاط ذهنش می تواند چنین تصویر یا نگاهی به برادر بزرگ خود داشته باشد و روح اِروسی او ، پاک و بی خبر از این ماجراست در اینجا مقابله لیبیدو و اِروس شکل می گیرد، تمامی هسته مهم فیلم معنا میشود. حال تک تک سوالات پر از ابهام ما جوابی بر خود می گیرند. سی سی (خواهر) در سوال بزرگ خود می باشد که چرا برادر او را پس میزند، از او حمایت نمی کند، از او فاصله می گیرد و نمی خواهد او را ببیند!
براندون برای رهایی از این عشق نفرینی (ممنوعه) که در تمام قانون های بشری، مدنی، شرعی و عرفی، دینی، مذهبی، عقلی و اخلاقی یک مورد رد شده است و خود این را می داند چاره ای از این شرمساری ابدی ندارد. او دست به انتحار شخصی می زند. اول خواهر کوچک بی پناه را از خود طرد کرده، بعد به یک انزوا تنهایی و فراموشی مصرفی پناهنده شده، خود را با هر ابزار، امکان و راهکار رابطه‌ای و جنسی به شکل اعتیاد وار خالی و خلع سلاح میکند تا به نقطه صفر مرزی جنسی و رابطه ای برسد جایی که شاید بتواند برچسب ذهنی رابطه جنسی با خواهرش را در مغز خود کم کند یا به صفر برساند او برای این نابودی معنا انسانی هیچ خط و خطوط اخلاقی ندارد.
تا جایی که آشنایی و قرار با یک زن سیاه پوست او را به یک رابطه عاشقانه میرساند و براندون دست رد می زند و نمی تواند به پیش برود چرا؟ چون او در تمام سلولهای مغزش عاشق خواهرش ست و این حس خیانت یا انجام رابطه عاشقانه که او را یاد سی سی بیندازد نمی گذارد او پیش برود و نگاه عاشقانه ای در عصر بی معنای امروز با فردی داشته باشد. اما خواهر که یک اِروس تنها مانده و در مرز نابودیست همان عشق گمشده است.
یعنی اِروس در مفهوم عشق در مثلث (تلاش ، فقر و زیبایی) زیبایی (ظاهر، نگاه، حضور، صدا و...) فقر (شرایط بحرانی، تنهایی، تنگدستی مالی و وجودی و... ) و تلاش (به معنای وجود داشتن در جامعه امروزی، در میان آدم ها، ارتباط با تنها فرد خانواده‌اش یعنی برادر به عنوان تنها دارایی معنایی موجود زندگی).
اولین برخورد ما با سی سی به عنوان اروس وقتیست او کاملاً برهنه و زنانه وار در حمام مقابله براندون (برادر) ایستاده چه تضاد عجیب و پر معنایی خواهر در عین نگاه برادری به مرد یک اِروس آماده رابطست و مرد در عین نگاه لیبیدوی و جنسی یک شاکی و مبهوت است.
بیونگ چول هان می نویسد؛ اِروس رابطه ای با دیگریست از کامیابی و عملکرد او توانایی واقع می شود، اما لویناس در بحث اصلی دیگری خود می نویسد؛ مذموم بودن دیگری- یعنی ناکجای دیگری که از تمام توانایی ها و گریزان است - اساس تجربه اِروتیک است.
ما در جای متوجه عشق برادر میشویم که دختر در یک رستوران آهنگ نیویورک (در اینجا شهر نیویورک نماد همه وقوع غرب است به عنوان ابر شهر جوامع پیشرو از سرمایه، تنهایی، فردگرایی، گسست و...) را به زیبایی می خواند و اِروس کامل ما تکمیل می شود نگاه برادر به او و اشکی که میریزد (دوبار در فیلم گریه میکند دو گریه کاملا متفاوت با معانی مختلف) در همین لحظه عشق، تابو، زندگی عاشقانه، خواهرانگی و اِروس اخلاقی در نقطه پیچیده درهم رو به نابودی می رود، در عصر پسامدرن دنیای فردگرایی مصرف زده امروزی، حذف اخلاق در راس تمام امور است و شاخه هایش (دین، اعتقاد، وجدان، آبرو و حتی خداست).
بی اخلاقی یا بهتر بگوییم پاک کردن اخلاق به خصوص در جوامع سرمایه داری برای از بین بردن موانع برای درآمد زایی، کسب پول و قدرت بیشتر است و همچنین در جوامع کمونیستی که هیچ مانع اخلاقی با حذف اول خدا برای خود نمی گذارند تا مسیر برای اهداف خودشان (قدرت، گسترش، نابودی و...) بیشتر شود.
در جایی از فیلم شرم در ایستگاه مترو سی سی (خواهر) نزدیک براندون (برادر) می شود و با او شوخی میکند و یک موی زن را از روی شانه های برادر میخواهد بردارد که این با عصبانیت و ممانعت براندونست ، او تعجب می کند، در کل این صحنه‌ها ما یک اِروس در حال نابود شدن را میبینیم و یک لیبیدو تنها در مسیر انحطاط و منفک سازی خود.
در صحنه بیمارستان و خودکشی خواهر مای بیننده همراه با برادر، همگی متوجه بارها و بارها خودکشی سی سی (دختر) در نماد و قامت اِروس می شویم او در این عصر حاضر بارها خود خواسته دست به پایان خود زده است. چون هیچ سوی امیدی برای نجات خود نمی بیند او تنها، بی پناه، فقیر و درمانده است.
تنها و آخرین مأمن و تکیه گاه او برادرش است که اینگونه در لیبیدو ، تاناتوس (محرک مرگ) خود اثر است. وقتی برادر در زیر باران در خارج از بیمارستان گریه میکند دیگر از روی عشق یک عاشق برای معشوق نیست این بار برای اِروس (خواهرک) خود که اینگونه بی پناه مانده است گریه می کند و همچنین تسلیم و مبهوت خود بر زمین، زار نیهیلیسم نابودی معنای بشر را سر می دهد.
شرم در نگاه اولیه و پوسته روی بر یک فرد، یک شخص به عنوان مردی در اجتماع، برادر بزرگتر و یه لیبیدوست. اما شرم اصلی در واقع در لایه زیرین و تفکری به معنای شرمساری یک فرد یا شخص نیست بلکه شرمساری بر یک سیستم، تفکر، جامعه و اجتماع بدون اخلاق است این شرم بر روابط امروزی، دیالکتیک، هنجار شکل گرفته جوامع و ساختار عصر تکنولوژی زده پست مدرن انسانیست./