به گزارش آسیانیوز، نخست‌وزیر اسرائیل برای ایجاد «هماهنگی درباره برنامه هسته‌ای ایران» راهی آلمان شد.
همزمان با رد و بدل شدن پیام‌های هشدارآمیز بین ایران و کشورهای اروپایی عضو برجام درباره برخی پنهان‌کاری‌ها، نخست‌وزیر اسرائیل برای دیدار با صدر اعظم آلمان راهی این کشور شد.
به نقل از خبرگزاری فرانسه، یائیر لاپید روز یکشنبه ۲۰ شهریور هدف از دیدار با اولاف شولتس، صدراعظم آلمان، را ایجاد «هماهنگی درباره برنامه هسته‌ای ایران و جمع‌بندی آخرین نکات» بر اساس تفاهم‌نامه مشترک همکاری استراتژیک، امنیتی و اقتصادی میان دو کشور اعلام کرد.
لاپید هم‌چنین از موضع‌گیری اخیر و «قاطع» بریتانیا، آلمان و فرانسه در برابر برنامه هسته‌ای ایران قدردانی کرد و مدعی شد که بر اساس بیانیه اخیر این سه کشور «قرارداد هسته‌ای با مسئولان ایران در آستانه امضا نیست و پرونده تحقیقی باز جمهوری اسلامی ایران در آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای بسته نخواهد شد».
نخست‌وزیر اسرائیل در ادامه تاکید کرد که «این راه هنوز به پایان نرسیده و طولانی است و علائم مثبت به وجود آمده است».
این در حالی است که سخنگوی وزارت خارجه آمریکا روز جمعه اعلام کرد که آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه این کشور با وزرای خارجه کشورهای فرانسه، آلمان، و بریتانیا در خصوص مسائل بین المللی از جمله ایران گفت‌وگو کرده است.
ند پرایس گفته است، آنتونی بلینکن در ویدئو کنفرانسی با کاترین کولونا، وزیر امور خارجه فرانسه، آنالنا بارباک، وزیر امور خارجه آلمان، و جیمز کلورلی، وزیر امور خارجه بریتانیا درخصوص سفر اخیرش به اوکراین صحبت کرد.
به نقل از خبرگزاری فرانسه، در بیانیه سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا تصریح شده است که وزرای این چهار کشور در خصوص «چالش‌های ناشی از ایران و تعهد برای همکاری جهت مقابله» با این چالش‌ها، رایزنی کردند.
این بیانیه جزییات بیشتری از این مذاکرات آنتونی بلینکن با وزرای خارجه سه کشور اروپایی عضو برجام درباره ایران ارائه نکرده است.
آنتونی بلینکن در همین روز پیشتر در بروکسل گفت که پاسخ ایران به پیشنهاد اتحادیه اروپا برای احیای برجام یک به «عقب» بود.
وزیر خارجه آمریکا در کنفرانس خبری گفت، «در هفته‌های گذشته برخی از اختلافات حل شد و ایران مطالبات فراجامی که را که ربطی برجام نداشتند، کنار گذاشت.»
آنتونی بلینکن اضافه کرد: اما آخرین پاسخ ایران ما را به عقب می‌برد و ما حاضر نیستیم توافقی را بپذیریم که الزامات حداقلی ما را برآورده نمی‌کند.»/