همگی می دانیم سال 1397 سال خوبی برای اقتصاد ایران نبود چرا که از نظر بسیاری از تحلیلگران اقتصادی در این سال بدترین سناریوها برای اقتصاد ایران نوشته شد مواردی همچون اختصاص ارز 4200 تومانی،بخش بانکی معیوب ، بحران ارزی و کنترل دولتی در تمام بخشها، ضعف قوانین مالیاتی و تحریم ها از مهم‌ترین چالش‌های اقتصاد ایران در این سالها بوده است.
اینکه اقتصاد ایران در سالهای اخیر یکی از عمیق ترین دوران رکودی خود را طی کرده است بر کسی پوشیده نیست و متاسفانه تبعات منفی فراوانی نیز بر روی نرخ تولید ناخالص داخلی، تورم، بیکاری و سرمایه گذاری گذاشته است.
حال سوال این است که آیا شب طولانی اقتصاد ایران همچون یلدا ، سحر درخشانی خواهد داشت؟
باید بپذیریم که در طول تمام این سالها نظام مدیریت کنونی بیشتر از آنکه به مدیریت و رفع چالش ها کمک نماید باعث هدر رفت منابع، فساد مالی سازمان یافته، از بین بردن حس مسئولیت و هزاران مورد دیگر شده است ولی با جرات می توان گفت که با تکیه بر منابع موجود به شرط آنکه نظام اجرایی و مدیریت کشور درست باشد، می توان در نهایت بر چالش ها فائق آمد و با عزم ملی می توان طلوع خورشید زیبای اقتصاد شکوفا شده ایران را پس از شب طولانی یلدا و گذراندن دوران سخت و طاقت فرسا نظاره گر بود.
باید بپذیریم که بسیاری از کشورهای دیگر اقتصادی معیوب تر از اقتصاد حال ایران داشته اند اما با یک برنامه ریزی منسجم توانسته اند در طول سالها در نهایت به اهداف خود برسند و در صدر کشورهای توسعه یافته و پیشرفته قرار گیرند بنابراین برای رسیدن به رشد و توسعه اقتصادی استفاده از تجارب کشورهایی مانند کره جنوبی ، مالزی ، ترکیه و هند که در برهه ای از ایران عقب تر بودند و منابع عظیم معدنی ایران را هم نداشتند بسیار مفید می باشند ، کشورهایی که در حال حاضر به سطحی از رشد و توسعه اقتصادی رسیده اند که قابل قیاس با ایران نیستند .
باید بپذیریم که فقر ملی همیشگی نیست و برای رسیدن به توسعه پایدار جز با برنامه ریزی صحیح ، آموزش و نوآوری نمی توان به سر منزل مقصود رسید و اگر دولت بتواند مبنای سیاست اقتصادی را بر توسعه اقتصاد دانش‌بنیان برای گذار از اقتصاد نفتی و تحقق اقتصاد بدون نفت قرار داد بدون شک می توان طعم شیرین شکوفایی اقتصاد را همچون خوردن هنداونه شیرین در شب یلدا به خاطر نگه داشت.
و آخر اینکه شرایط حساس کنونی، یکی از بنیادی ترین اقدامات برای سرعت بخشیدن به خودکفایی ملی و گذر از بحران، اعتماد و حمایت از شرکت های دانش بنیان است و با امید به اینکه بتوان با شناسایی، حمایت، نظارت و تسریع در رشد شرکت های دانش بنیان ، ضمن ارتقای سرعت دستیابی به فناوری های پایه و اساسی کشور، شرایط بسیار مناسبی را برای جلوگیری از خروج ارز و وابستگی به سایر کشورها و افزایش ضریب امید در کشور فراهم کرد.