به گزارش آسیانیوز، دفعات و شدت میگرن در مردان در اوایل دهه ۲۰ زندگی کمی افزایش می‌یابد و دوباره در حدود ۵۰ سالگی بیشتر می‌شود. اما چندی بعد کاهش می‌یابد یا به‌کل متوقف می‌شود.
----------------
بیشتر بخوانید
زنان بدانند: این چند سوال مردها را از شما دور می کند!
--------------------------------
این بیماری اغلب در سال‌های باروری زنان نیز شایع‌تر است.
میگرن اختلال ضعیف‌کننده دستگاه عصبی است که از سردرد معمولی فراتر می‌رود.
به گزارش کانورسیشن، افراد مبتلا به میگرن درد شدید ضربان‌داری در یک طرف سر حس می‌کنند. این درد اغلب با حالت تهوع، استفراغ، و حساسیت به نور و صدا همراه است. حمله‌های میگرنی گاهی ساعت‌ها یا حتی روزها طول می‌کشد و مبتلایان به آن مجبور می‌شوند ساعت‌ها در اتاق‌های ساکت و تاریک بمانند.
نزدیک به ۸۰۰ میلیون نفر در جهان از سردردهای میگرنی رنج می‌برند. در آمریکا در حدود ۳۹ میلیون نفر، یعنی حدود ۱۲ درصد جمعیت، مداوم میگرن دارند.
بیشتر افراد مبتلا به میگرن زن‌اند و این میزان ابتلا در آن‌ها سه برابر مردان است. این بیماری عامل اصلی ناتوانی و رنجوری زنان ۱۸ تا ۴۹ سال در سراسر جهان است.
علاوه بر این، نتایج پژوهش‌ها نشان میدهد که میگرن در زنان شدیدتر و طولانی‌تر است تا در مردان. زنان بیشتر از مردان جویای مراقبت‌های پزشکی و دارو‌های تجویزی برای میگرن‌اند. و زنانی که میگرن دارند بیشتر با مشکلات سلامت روان، از جمله اضطراب و افسردگی، درگیرند.
میگرن و هورمونها
اینکه چرا زنان بیشتر از مردان به میگرن مبتلا می‌شوند به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله به هورمونها، ژنتیک، نحوه فعال یا غیرفعال شدن ژن‌های خاص (اپی‌ژنتیک)، و محیط زندگی.
همه این عوامل در شکل دادن به ساختار و عملکرد و سازگاری مغز در ابتلا به میگرن نقش دارند. هورمون‌های استروژن و پروژسترون در تنظیم عملکرد‌های بیولوژیکی نقش دارند. این هورمونها همچنین بر مناطق خاصی از مغز اثر‌گذارند که ممکن است در ابتلا به میگرن نقش داشته باشند.
علاوه بر این، هورمون‌های جنسی به‌سرعت رگ‌های خونی را تغییر می‌دهند و همین امر افراد را مستعد حمله میگرنی می‌کند.
میگرن با افزایش خطر ابتلا به زوال عقل رابطه دارد
در دوران کودکی، دختران و پسران به میزان مشابهی دچار میگرن می‌شوند. طبق برآوردها، حدود ۱۰ درصد همه کودکان در یک مقطع زمانی تجربه سردرد میگرنی داشته‌اند. اما وقتی دختران به سن بلوغ می‌رسند، احتمال ابتلا به میگرن در آن‌ها افزایش پیدا می‌کند.
برخی از دختران اولین بار در نخستین دوره عادت ماهانه دچار میگرن می‌شوند. اما این بیماری اغلب در سال‌های باروری زنان شایع‌تر است.
حدود ۵۰ تا ۶۰ درصد زنان مبتلا به میگرن در دوره‌های عادت ماهانه این نوع سردرد را داشته‌اند. این میگرن‌‌‌ها معمولا در روزهای نزدیک به خون‌ریزی یا در روزهای قاعدگی رخ میدهد، زیرا سطح استروژن در این دوره کاهش می‌یابد، که یکی از عوامل سردردهای میگرنی است.
میگرن همراه با هاله یا میگرن هاله‌ای
در این نوع میگرن، فرد مبتلا قبل از شروع سردرد، لکه‌های تیره و خطوط زیگزاگی می‌بیند. در مواردی نیز ناتوانی در واضح صحبت کردن یا احساس گزگز و ضعف در قسمتی از بدن پیش می‌آید.
زنانی که میگرن هاله‌ای (Migraine with Aura) دارند باید از مصرف دارو‌های ضدبارداری هورمونی که حاوی استروژن است پرهیز کنند، زیرا استروژن خطر لخته شدن خون را افزایش میدهد و همراه با میگرن، خطر سکته مغزی دارد. گزینه‌های جلوگیری از بارداری برای این افراد شامل قرص‌های حاوی پروژسترون، واکسن دپو-پرووا (Depo-Provera)، و کار گذاشتن دستگاه ضدبارداری در داخل رحم است.
میگرن در زنان باردار به‌ویژه در سه ماهه اول بارداری بسیار ضعیف‌کننده است، به‌خصوص در زمانی که حالت تهوع صبحگاهی باعث می‌شود خوردن، خوابیدن، و آب‌رسانی به بدن با مشکل مواجه شود. البته باید گفت که نخوردن، نخوابیدن، و ننوشیدن آب کافی نیز سردردهای میگرنی را شدت می‌بخشد.
خبر خوب این است که شدت و دفعات ابتلا به میگرن در دوره بارداری کمتر می‌شود. در برخی زنان نیز به‌کلی از بین می‌رود. اما افرادی که در دوره بارداری میگرن داشتند، احتمالا پس از زایمان دوباره با شدت بیشتری به آن مبتلا می‌شوند.
دلیل این امر در کاهش هورمونها، کمبود خواب، استرس، کم‌آبی بدن، و همچنین عوامل محیطی مرتبط با مراقبت از نوزاد است.
حمله‌های میگرنی در دوران یائسگی- سال‌های پیش از شروع یائسگی- افزایش می‌یابد. در این دوران نیز نوسان سطح هورمونها، به‌ویژه استروژن، افسردگی، و اختلال خواب از عوامل تحریک میگرن‌اند.
اما پس از یائسگی، میگرن به‌طور کلی کمتر می‌شود و در برخی موارد نیز به‌طور کامل از بین می‌رود. یکی از روش‌های درمان در این دوران، جایگزینی هورمونی است.
میگرن در مردان
دفعات و شدت میگرن در مردان در اوایل دهه ۲۰ زندگی کمی افزایش می‌یابد و دوباره در حدود ۵۰ سالگی بیشتر می‌شود. اما چندی بعد کاهش می‌یابد یا به‌کل متوقف می‌شود. دلیل این امر هنوز به‌درستی مشخص نیست.
البته مجموعه‌ای از عوامل ژنتیکی، تاثیرهای محیط، و شیوه زندگی ممکن است در شدت یافتن ابتلا به میگرن نقش داشته باشد.
متخصصان علوم پزشکی هنوز باید اطلاعات بیشتری درباره ابتلای زنان و مردان به میگرن به دست آورند. در این صورت، درک کلی از این بیماری بهتر می‌شود و در آینده می‌توان به یافتن درمان بهتری برای میگرن امیدوار بود./