به گزارش آسیانیوز؛ با این حال این برنامه، باعث کشمکش دولت و مجلس هم شد و تغییراتی که اهالی بهارستان در متن برنامه اعمال کردند، اعتراض دولت را در پی داشت. به‌رغم این نزاع‌ها، روز گذشته رییس مجلس اعلام کرد که در نشست مشترک با رییس‌جمهور توافق بر سر این لایحه حاصل شده است.
در جلسه علنی روز گذشته مجلس، بررسی گزارش کمیسیون تلفیق در مورد لایحه برنامه هفتم توسعه در دستور کار قرار گرفت و رئیس مجلس شورای اسلامی در این نشست گفت: «در نشست مشترکی که با رئیس‌جمهور داشتم به این نتیجه رسیدیم که موضوعات در برنامه هفتم توسعه در مجلس شورای اسلامی پیش برده شود و در مواردی که ایراد وجود دارد با همکاری یکدیگر مسائل را مرتفع کنیم.»
رئیس مجلس در بخشی از سخنانش گفت: «در بحث اینکه گفته می‌شود شاکله لایحه تغییر کرده است یک جلسه مشورتی بین دولت و هیات رئیسه کمیسیون تلفیق و رئیس سازمان برنامه و بودجه و آقای دهقان تشکیل شده و آنچه که از برآورد این جلسه به بنده گفته شد این بود که شاکله لایحه به هم نخورده است. بنده با رئیس جمهور قبل از آغاز بررسی کلیات لایحه در صحن مجلس شورای اسلامی جلسه مشورتی داشتم و قرار شد کار را جلو ببریم و در موضوعاتی که ایراد وجود دارد همکاری برای رفع ایراد صورت گیرد.»
سخنان رییس مجلس در شرایطی مطرح شده است که بهادری جهرمی سخنگوی دولت، در نشست خبری هفتگی خود در روز سه‌شنبه ۲۸شهریورماه گفته بود: «برنامه هفتم باید در چارچوب سیاست‌های کلی این برنامه که از سوی مقام معظم رهبری صادر شده است، تدوین و قانونگذاری شود، اینکه بخواهیم فهرستی از آمال و آرزوها را در برنامه بیاوریم، نه در چارچوب سیاست‌های کلی است و نه قابلیت اجرایی برای مردم دارد. دولت در این چارچوب سعی کرد برنامه را تدوین کند و لایحه به مجلس رفته است.»
به‌رغم این اظهارات و بر اساس گفت‌وگوهای مطرح‌شده در جلسه علنی مجلس، به نظر می‌رسد دولت و مجلس حداقل در ظاهر امر به توافق رسیده‌اند و اختلافات را حل کرده یا می‌خواهند حل کنند. با این‌همه سوای توافق دو قوه، به اذعان اغلب صاحبنظران و کارشناسان اقتصادی آنچه در این برنامه مدون شده هیچ نسبتی با واقعیت اقتصاد ایران ندارد و صرفا تصویری رویاگونه از آینده را در ذهن دارد.
در همین راستا وحید شقاقی، اقتصاددان معتقد است: «فکر می‌کنم این برنامه برای ۱۰۰ سال یا ۲۰۰ سال قبل مناسب بود، ولی برای امروز، برنامه هفتم به هیچ‌وجه پاسخ‌گو نیست.» وی در گفت‌وگو با خبرآنلاین گفت: «در مورد برنامه هفتم، آنچه که فعلا آماده شده، با انتظارات بسیار فاصله دارد و برنامه بسیار ضعیفی است که پارادایم آن هم بیشتر موج دوم است. مفهوم موج دوم این است که بیشتر معطوف به انقلاب صنعتی دوم می‌شود و عناصر قرن بیست و یکم مثل انقلاب صنعتی سوم و چهارم دیده نشده و یا اصلا فهمیده نشده است.
برنامه هفتم با چالش‌های عدیده‌ای مواجه است و اگر برنامه هفتم به همین شکل تصویب شود، به طور قطع شکاف تمدنی ایران با کشورهای همسایه را بیشتر خواهد کرد و به هیچ‌عنوان پاسخ‌گوی جهان قرن بیست و یکمی نیست.»
این کارشناس اقتصادی در بخش دیگری از سخنانش تاکید می‌کند: «به طور قطع آنچه که موجب می‌شود یک انسان یا یک کشور به پیشرفت برسد، اندیشه نوین است. ما با اندیشه‌های کهنه اقتصادی، با تفکرات منسوخ‌شده اقتصادی یا تفکرات موج دوم صنعت، امکان رقابت با کشورهای همسایه را نخواهیم داشت. با این روش‌ها، نه بهره‌وری رشد خواهد کرد و نه اقتصاد دانش‌بنیان محقق می‌شود.»
علی قنبری، اقتصاددان و استاد دانشگاه هم درباره برنامه هفتم معتقد است: «برنامه هفتم توسعه برخلاف اسم آن، جنبه توسعه‌ای و مبنای علمی ندارد. این برنامه مسئله‌محور نیست و به مشکلات اساسی کشور مانند تورم، بیکاری، نقدینگی و ضریب جینی و رشد اقتصادی به صورت علمی پرداخته نشده است و اسناد پشتیبان ندارد. مسئولان سعی کرده‌اند ملغمه‌ای از خواسته‌ها و آرمان‌های خود را در این برنامه بگنجانند، در صورتی که هیچ راهکار عملی برای دست یافتن به این آرمان‌ها وجود ندارد و هیچ نکته‌ای در خصوص جذب سرمایه‌گذاری خارجی که مهمترین مولفه در بخش توسعه است، در این برنامه آورده نشده است.»
قنبری در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به اینکه خیلی از اقتصاددانان و صاحبنظران این برنامه را غیرعملیاتی می‌دانند، گفت: «این برداشت می‌شود که دولت به دنبال رفع تکلیف بوده‌است، چراکه برنامه توسعه باید در نتیجه آمایش سرزمینی و در راستای سوق دادن جامعه به سمت رشد و توسعه پایدار باشد. دولت سیزدهم به مبانی اساسی و علمی در برنامه توسعه هفتم توجه نکرده‌است.»