مصطفی فرحبخش:
در ایام قدیم، مردم جهت سنگسار زنی که متهم به زنا بود به حضرت مسیح(ع) فشار آوردند. پیامبر خدا فرمود نخستین سنگ را فردی بزند که هیچ گناهی نکرده است. حواریون مدعی که زن بخت برگشته را با اتهام زناکار بودن به سمت به لبه تیز مرز حیات و مماتش برده بودند، در مواجهه با چنین حکمی از سوی نبی خدا عیسیبن مریم(ع) عملا دست از پا دراز تر مکانی را که میتوانست شاهد قربانی شدن زنی بی پناه باشد را ترک کرده و از آنجا رفتند.
اصل برائت از منظر قانون اساسی، اعلامیه جهانی حقوق بشر و اسلام:
۱- حقوق بشر
اصل برائت یا فرض برائت یا اصالة البرائة بر اساس ماده ۱۱ اعلامیه جهانی حقوق بشر بیان میدارد: «"هر شخصی" که متهم به ارتکاب یک جرم کیفری میشود حق دارد که بیگناه فرض شود مگر اینکه تقصیرش، مطابق قانون در یک دادگاه علنی که در آن تمامی تضمینات لازم برای دفاع پیشبینیشده باشد، ثابت شود.»
۲- قانون اساسی
«اصل ۳۷ قانون اساسی جمهوری اسلامی: اصل، برائت است و هیچکس از نظر قانون مجرم شناخته نمیشود، مگر این که جرم او در دادگاه صالح ثابت گردد».
۳- قرآن
خداوند در سورهی اسراء، آیه۱۵، سورهی طلاق، آیه۷ و سورهی توبه، آیه۱۱۵ مصادیقی را عنوان میکند که تمامی عالمان دینی و مفسرین قرآن اصل برائت را از آن استنباط کردهاند.
پیش از پرداختن به اصل موضوع که رفتارشناسی ما در قبال اشنباه دیگران است؛
پس از انتشار ویدیویی از خانم سحر قریشی و عذرخواهی ایشان انتظار این بود که طبقه الیت و سلبریتی ها از این منظر که شخص خاطی رسما عذرخواهی کرده بود، در جهت برجسته شدن اخلاقیاتی که متاسفانه در طول سالهای گذشته از میان ما ایرانی ها رخت بربسته سخن بگویند نه تنها نگفتند که از یک سو با عنوان کردن شخص خاطی نوع خطا را به گونهای برجستهتر کردهاند که این خود اشاعه فحشا و منکر است.حال سوال مهم اینجاست که آقایان پرستوی درخشانی یا بسیاری از افرادی که امروز با برجسته کردن عملکرد سحر قریشی سعی در تنویر افکار عمومی دارند تا به امروز هیچ خطایی در زندگی خود انجام ندادند آیا وظیفه هر یک از این بزرگواران این نیست که اگر حتی خطا را منتشر کردند و تعجب خود را از این خطا ابراز کردهاند پس از آنکه شخص خاطی رسما عذرخواهی کرد و آن را نیز نشان دهند این علی وار زندگی کردن است. بدون شک عمل اول خانم سحر قریشی اگر اینگونه که در مجامع عمومی نشان داده شده عملی غیرقابل پذیرش و بدور از اخلاق و غیرقابل دفاع است.اما عمل دوم خانم سحر قریشی بسیار قابل دفاع و تحسین برانگیز است. بدون استثنا همه ما در زندگی دچار خطا و اشتباهات بزرگ شدهایم، اما حقیقتا چه تعدادی از ما این جرات را دارد که خطای خود را پذیرفته و از جامعه خود عذرخواهی کند؟
آنچه امروز آقایان پرویز پرستویی سام درخشانی و یا بسیار آنی از طبقه فرهیخته جامعه نسبت به خانم سحرقریشی روا داشتند جز ترور شخصیت نام دیگری ندارد ترور،ترور است فیزیکی و شخصیتی ندارد که چه بسا ترور شخصیت به مراتب بدتر از ترور فیزیکی باشد.
از این دوستان خواهش دارم یکبار با دقت ویدئو را ببینید ضمن توضیحات کامل شخص خانم قریشی به عنصر مادی و معنوی این عمل توجه بفرمایید
اصلا چه دلیلی دارد که ایشان به تمسخر یک پاکبان بپردازد، شخصی که خود اقرار میکند از همین قشر است شرعا و اخلاقا نمیتواند این عمل را انجام دهد.
نکته بعد نیز اینجاست که چرا همه به هرگونه رفتار ایشان سریعا واکنش نشان میدهند؟
جوری با برخورد های ایشان واکنش نشان میدهند که بنده بعضا میبنم یک شهروند و یا شخصی از همین جامعه هنری رفتار هایی میکند اما هیچکس اینگونه واکنش نشان نمیدهد، جوری با برخی مسائل برخورد میکنیم انگار خودمان تمام و کمال رعایت میکنیم!
حافظ نیز میفرماید :
حافظ از باد خزان در چمن دهر مرنج
فکر معقول بفرما گل بی خار کجاست
برای مثال تا چندی پیش رفتار برخی از اعضای گروه انضباط شهری شهرداری با دست فروشان و قشر مستضعف جامعه را شاهد بودیم که چگونه است.
در جای دیگر نیز حافظ میفرماید :
عیب می جمله چو گفتی هنرش نیز بگوی
به دفعات شاهد برخورد های انسان دوستانه و جهت حمایت از افراد نیازمند جامعه و قشر محروم از شخص خانم قریشی دیده ام اما آنجا کسی برای تشویق ایشان نیست. به هرحال بعضی رفتار هارا نمیتوان صرفا نقد سازنده دید بلکه رفتار های مغرضانه تلقی میشوند
من نیز چون بسیاری از هم وطنانم اقای پرویز پرستویی را فردی اخلاق محور و انساندوست می شناختم او را فردی میدانستم که در جهت متبلور شدن شاخص انسانیت در نزد مردمان هر کاری بتواند انجام میدهند اما با برخوردی که با خانم سحر قریشی انجام داد متاسفانه باید بگویم که پرویز پرستویی هم با بقیه ما فرقی ندارد.
امیدوارم تا زنده هستم جامعه ای را تجربه کنم که مسئولیت پذیر است خطایش را میپذیرد و با فراغ بال عبایی از عذرخواهی کردن ندارد.