خط مشی تحقیقات کشور به نحوی در میدان انقلاب تهران و کافی نت‌های زیر پله ای، موسسات پایان نامه نویسی و مقاله چاپ کنی (با هزینه و نه براساس محتوی علمی) تعیین می‌شوند و متاسفانه هنوز هم متولیان نهادها، سازمانها و وزرات خانه های آموزش عالی کشور تاکید و پافشاری بر ارایه مقالات بی اثر برتوسعه پیشرفت واقعی کشور برای دفاع پایان نامه های دکتر و ارشد، ترفیع و ارتقا اساتید داشته و دارند.
مقالاتی که یا با سفارش چاپ می‌شوند یا توسط مافیای مجلات خاص و (البته نه همه) با هزینه های ۱۵ تا ۲۰ میلیونی یک شبه چاپ و ارایه می‌شوند. اگرچه چندین و چند سال است که بسیاری از دلسوزان کشور و آموزش عالی کشور برای تغییر این رویه و روش شوم و منحوس تلاش میکنند اما بقدری مافیای حاکم بر مقالات و طرحهای پژوهشی توخالی کشور قدرتمند و با پشتوانه هستند که متاسفانه در سیستم اموزش عالی گوش شنوایی برای این فریاد دلسوزان واقعی حوزه علم و دانش کشور باقی نگذاشته اند. همه بزرگان و دلسوزان از کیفیت پایان نامه‌های تحصیلات تکمیلی کاملاً آگاه هستند اما بدون اینکه بتوانند در مقابل این مافیای عظیم کاری بکنند، مظلومانه فقط به تماشای به غارت رفتن و پایمان شدن هزینه های علمی و تحقیقاتی کشور تو سط این مافیای خطرناک هستند.
موضوع جالب این است که از هر کسی در باره این موضوع پرسیده می‌شود، همه بیان میکنند که بله می‌دانیم اما چکار می‌توانیم انجام دهیم وقتی همه جا همین است کاری نمی‌توان انجام داد! همه دوستان اعتراف میکنند که هزینه های دریافتی برای پایان نامه‌ها و مقالات در میدان انقلاب با بخش عظیمی از هزینه های تحقیقاتی و پژوهشی کشور برابری می‌کند.
امید است که دلسوزان آموزش عالی کشور برای این معضل برزگ حوزه علم و دانش کشور هر چه زودتر تصمیمی قاطع بگیرند و دست این اختاپوس خطرناک مافیای چاپ مقالات علمی پایان نامه نویسی و ارایه مدارک جعلی کشور را از حوزه های علمی کشور و دانشگاهها کوتاه نمایند.