وقتی صحبت از تغییرات آب و هوایی و گرمایش زمین می شود، صحبت از بی عدالتی است ، کشور هایی که بیشترین سهم را در تولید دی اکسید کربن دارند کمتر در معرض آسیب پذیری ناشی از تغییرات دمایی قرار میگیرند، تفاوت درجه آسیب پذیری در اثر تغییرات آب و هوایی به شدت با الگوهای نابرابری درآمدی در ارتباط است، مواجهه ی فردی و اجتماعی درمعرض آب و هوای گرم نه تنها در بین کشورهای درحال توسعه و توسعه یافته متفاوت است، بلکه در بین گروههای مختلف در یک کشور هم متفاوت است. پناهندگی در گذشته ناشی از جنگ و بی ثباتی سیاسی وناامنی بود ولی اکنون بشروارد دوره ی پناهندگی آب و هوایی شده است.
بر اساس تخمین CRED (مرکز تحقیقاتی بلایای اپیدمی)، 97.7 میلیون انسان در سال 2019 تحت تاثیر فجایع آب و هوایی قرار گرفتند و پیش بینی شده است این رقم تا سال 2050 به 250 میلیون نفر برسد، حجم گرما نشانگر گرایش به افزایش فجایای مربوط به افزایش درجه حرارت است.
تحقیقات نشان میدهد آب و هوای زمین با سرعت تغییر می کند که حتی از پیشبینی های علمی هم فراتر رفته است. برخی از انسان ها و جوامع از قبل دچار فجایع و عواقب ناشی از تغییرات آب و هوایی شده اند و همین امر آنها را وادار کرده است در جستجوی مکانی جدید خانه های خود را ترک کنند.
مهاحرت انسانی در مقیاس بزرگ به دلیل کمبود منابع حیاتی افزایش حوادث شدید آب و هوایی و سایر عوامل به ویژه در کشور های در حال توسعه افزایش پیدا خواهد کرد علاوه بر این رشد سریع شهرنشینی و اقتصادی، تاثیرات و محرکات آب و هوایی را افزایش می دهد، پیش بینی میشود تقاضای انرژی تا سال 2040 ،60% افزایش پیدا کند. با تاکید بر این، بسیاری از مناطق در حال گسترش شهری در مناطق ساحلی کم ارتفاع واقع شده اند که قبلا در اثر افزایش سطح دریا در معرض تهدید قرار گرفته اند، تلاقی این عوامل باعث شده است که بانک جهانی پیشبینی کند که اقتصاد جمعی اسیای جنوبی 1.8 درصد از تولید ناخالص داخلی سالانه خود را به دلیل تغییرات آب و هوایی تا سال 2050 از دست بدهد و شرایط زندگی 800 میلیون نفر به طور جدی تحت تاثیر قرار میگیرد.در این مقیاس و شدت، مهاجرت گسترده احتمالا شکل خواهد گرفت . بر اساس IDMC (مرکز نظارت بر جابه جای ها)، در سال 2019، 24.9 میلیون نفر بر اثر بلایای طبیعی مجبور به جابه جایی شدند .
تاثیرات تغییرات اقلیمی بیشمار است، منابع طبیعی محدود، مانند آب اشامیدنی به احتمال زیاد در بسیاری از نقاط جهان با کمبود جدی تری روبرو می شود.. به نظر میرسد 1.8 میلیارد نفر در 17 کشود یعنی در حدود 25% جمعیت جهان با بحران جدی اب مواجه خواهند شد، از میان 17 کشور 12 کشور در خاورمیانه و شمال افریقا هستند که ایران هم جزء این 17 کشور است، این کشور ها به طور متوسط سالیانه 80% از منابع آب سطحی و زیرزمینی موجود را مصرف میکنند بدون در نظر گرفتن جایگزینی برای آن.
مردم سعی میکنند تا با محیط زیست تغییر یافته خود را سازگار کنند اما بسیاری از آنها به واسطه ی تاثیرات آب و هوایی و بلایای طبیعی به اجبار از خانه های خود آواره می شوند و برای زنده ماندن به جا به جایی های اجباری تن میدهند، واینچنین، چالش جهانی پناهندگی آب هوایی پدید می آید. پناهنده آب و هوایی مفهومی است که در رسانه ها و گفتگو ها به کار میرود ولی در حقوق بین الملل اسمی از ان برده نشده است، این چالش جهانی بسیاری از موضوعات مهم و اساسی را که جامعه جهانی باید با آن روبرو شود را ایجاد خواهد کردو ادامه خواهد یافت.
الگوهای جا به جایی جدید و رقابت بر سر منابع، درگیری بین جوامع و یا آسیب پذیری های موجود راتشدید میکند.
و در آخرسیستم کنونی حقوق بین الملل برای حفاظت از مهاجرت های آب هوایی مجهز نیست زیرا هیچ توافقنامه بین المللی وجود ندارد که کشور ها را ملزم به حمایت از مهاجران آب و هوایی کند.