به گزارش آسیانیوز؛ یافته‌های یک مطالعه جدید به نتایج گسترده‌ای انجامیده و نشان می‌دهد که ویروس‌ها عامل ۱۰ تا ۲۰ درصد از سرطان‌ها در سراسر جهان هستند.
تصور می‌شود که عفونت‌های ویروسی عامل اصلی ۱۰ تا ۲۰ درصد از سرطان‌ها در سراسر جهان باشند که بخش قابل‌توجهی از موارد سرطان جهانی را شامل می‌شود.
این کشف جدید می‌تواند درک ما را از شیوع سرطان ناشی از ویروس‌ها بهبود بخشد.
محققان کلینیک کلیولند به سازوکار ویروس هرپس مرتبط با سارکوم کاپوسی در ایجاد سرطان پی برده‌اند.
این مطالعه که ماه گذشته در ژورنال نیچر کامیونیکیشنز منتشر شد، نشان می‌دهد که ویروس هرپس مرتبط با سارکوم کاپوسی مسیر سوختوساز سلولی و رشد و تکثیر سلول‌ها را هموار می‌کند. محققان توانستند با استفاده از داروهای مورد تأیید غذا و داروی آمریکا برای سرطان پستان جلوی تکثیر ویروس را بگیرند، روند پیشرفت لنفوم را متوقف کرده و تومورهای موجود در مدل‌های بالینی را کوچک کنند.
جون ژائو، از مرکز تحقیقات و نوآوری کلینیک کلیولند در فلوریدا، که دکترای زیست‌شناسی ژنتیکی، مولکولی و سلولی دارد، نویسنده اصلی این مطالعه است.
«یافته‌های ما از نتایج مهمی حکایت دارند: ویروس‌ها عامل شیوع ۱۰ تا ۲۰ درصد از انواع سرطان در سراسر جهان هستند. این آمار با اکتشافات جدید به‌طور مداوم در حال افزایش است. آقای ژائو در اطلاعیه‌ای توضیح داد که رسیدگی به سرطان‌های ویروسی با درمان‌های استاندارد می‌تواند به کوچک شدن تومورهای موجود کمک کند اما مشکل اصلی ویروس را حل نمی‌کند. درک این‌که عوامل بیماری‌زا به چه صورت یک سلول سالم را به سلول سرطانی بدل می‌کنند، نقاط ضعف بی‌دفاع ما را آشکار کرده و کمک می‌کند که داروهای موجود را به شکلی بازسازی کنیم که تومورهای بدخیم ویروسی را به‌طور مؤثر درمان کنند.»
ویروس هرپس مرتبط با سارکوم کاپوسی
ویروس هرپس مرتبط با سارکوم کاپوسی که به‌عنوان ویروس هرپس انسانی نوع ۸ نیز شناخته می‌شود، ویروسی است که باعث شیوع سارکوم کاپوسی می‌شود (نوعی سرطان نادر که ضایعات آن در پوست، غدد لنفاوی، پوشش دهان، بینی و گلو و دیگر بافت‌های بدن رشد می‌کنند). به گزارش مؤسسه ملی سرطان، ویروس هرپس مرتبط با سارکوم کاپوسی به شیوع انواع خاصی از لنفوم (سرطانی که از سلول‌های سیستم ایمنی شروع می‌شود) دامن می‌زند.
براساس این اطلاعیه، ویروس هرپس مرتبط با سارکوم کاپوسی شبیه سایر ویروس‌های هرپس است، زیرا اغلب فاقد علامت است و پس از شروع عفونت در بدن غیرفعال می‌ماند. با این‌حال، وقتی سیستم ایمنی بدن ضعیف می‌شود یا مثل افراد مسن، گیرندگان عضو پیوندی یا مبتلایان به اچ‌آی‌وی یا ایدز (سندرم نقص ایمنی اکتسابی) به خطر میفتد، ویروس می‌تواند از نو فعال شود. ویروس بازفعال در گروه‌های پرخطر می‌تواند باعث شیوع سرطان‌های تهاجمی شود.
سلول‌های سرطانی بسرعت تکثیر می‌شوند و سوختوساز بدن را برای کمک به رشد و تکثیر سلول‌ها از نو برنامه‌ریزی می‌کنند. بیشتر ویروس‌ها انرژی یا مولکول‌های مورد نیاز خود را تولید نمی‌کنند. از این‌رو، سلول‌های بدن را گروگان می‌گیرند تا برای آن‌ها کار بکنند. با این‌حال، محققان دریافتند که ویروس هرپس مرتبط با سارکوم کاپوسی کنترل دو پروتئین میزبان (کیناز وابسته به سایکلین نوع ۶ و کارباموئیل فسفات سنتتاز نوع ۲، آسپارتات ترانس‌آمیناز و دی‌هیدرواوروتات) را به دست می‌گیرد که باعث می‌شود ویروس خودش را سریع‌تر بازتولید کند و سلول‌ها به شکلی غیرقابل مهار تکثیر یافته و پراکنده شوند.
در این اطلاعیه همچنین آمده که سرطان‌های ناشی از ویروس هرپس مرتبط با سارکوم کاپوسی «واکنش سریع‌تری دارند، تهاجمی‌تر هستند و درمان آن‌ها دشوارتر است» و برآورد می‌شود که ۱۰ درصد از مردم آمریکای شمالی و شمال اروپا و ۵۰ درصد از مردم آفریقا با ویروس هرپس مرتبط با سارکوم کاپوسی دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند. اگرچه تصور می‌شود که شمار آن‌ها بسیار بیشتر باشد، زیرا این ویروس ممکن است فاقد علائم بوده و قابل تشخیص نباشد.
در مقاله دانشگاه پیتسبرگ در مورد ویروس هرپس مرتبط با سارکوم کاپوسی آمده است: «محتمل است که بیش از ۹۵ درصد از افراد سالمی که به ویروس هرپس مرتبط با سارکوم کاپوسی مبتلا هستند، فاقد علائم بوده و هرگز علائمی از خود نشان نخواهند داد» و مشکل زمانی بروز پیدا می‌کند که سیستم ایمنی بدن فرد ضعیف شده باشد.
ویروس‌ها و سرطان
غیر از ویروس هرپس مرتبط با سارکوم کاپوسی، چندین ویروس دیگر نیز به‌عنوان عامل سرطان‌های انسانی شناخته می‌شوند. به گزارش انجمن سرطان آمریکا، ویروس‌های زیر می‌توانند باعث شیوع سرطان در انسان شوند:
انجمن میکروبیولوژی آمریکا می‌گوید «ویروس‌ها می‌توانند از طریق ارتباط با پروتئین‌های میزبان، تکثیر با استفاده از ضعف سیستم ایمنی بدن و تحت کنترل گرفتن سلول‌های انسانی در حال تکثیر به شیوع سرطان دامن بزنند.» ویروس‌های تومورساز انسانی در مقایسه با دیگر ویروس‌ها غیرعادی محسوب می‌شوند، زیرا سلول‌های میزبان را آلوده می‌کنند اما آن‌ها را نمی‌کشند. این فرایند به ویروس‌های تومورساز انسانی اجازه می‌دهد تا عفونت‌های مداوم ایجاد کنند.
اعضای تیم تحقیقاتی دریافتند که ترکیب پالبوسیکلیب- داروی مورد تأیید غذا و داروی آمریکا برای درمان سرطان سینه که با مسدود کردن پروتئین کیناز وابسته به سایکلین نوع ۶ عمل می‌کند- و ترکیبی که پروتئین کارباموئیل فسفات سنتتاز نوع ۲، آسپارتات ترانس‌آمیناز و دی‌هیدرواوروتات (دو پروتئین میزبان که تحت کنترل ویروس درمی‌آیند) را مهار می‌کند، باعث کاهش قابل‌توجه اندازه تومور و بهبود نرخ بقای سرطان در مدل‌های بالینی می‌شوند. براساس اطلاعیه فوق، «بیشتر تومورها درعمل پس از گذشت حدود یک ماه از درمان ناپدید شده و تومورهای باقیمانده حدود ۸۰ درصد کوچک‌تر می‌شوند. نرخ بقای خطوط سلولی منتخب لنفوم نیز به ۱۰۰ درصد می‌رسد.
این یافته‌ها می‌توانند به کشف گزینه‌های جدید برای درمان سرطان‌های ناشی از ویروس هرپس مرتبط با سارکوم کاپوسی، از جمله سارکوم کاپوسی، لنفوم افیوژن اولیه و بیماری کستلمن چندمرکزی ناشی از ویروس هرپس انسانی نوع ۸ کمک کنند. همچنین می‌توان این یافته‌ها را از حیطه سرطان‌های ناشی از ویروس هرپس مرتبط با سارکوم کاپوسی فراتر برد و به سایر ویروس‌هایی که با سازوکار یکسان یا مشابه باعث سرطان می‌شوند، تعمیم داد.
آقای ژائو درباره اهمیت این یافته‌ها برای آیندگان می‌گوید: «ویروس‌ها و سرطان‌ها می‌توانند برای بیماری‌زایی، سوختوساز سلولی را تحت کنترل خود درآورند. ما با بررسی سازوکار تغییر سوختوساز به دنبال یافتن پاشنه آشیل ویروس‌های سرطان‌زا و سرطان‌های غیرویروسی هستیم. شخصاً برای مشاهده آینده این تحقیقات هیجان بسیاری دارم.»