به گزارش آسیانیوز؛ محمدصادق حسنی، مدیر اجرایی سندیکای کارخانههای چای شمال در گفتوگو با ایلنا عقبنشینی تولیدکنندگان چای کشور از عرصه تولید و واگذاری تأمین چای داخل را به واردات تکذیب کرد و گفت: «همه کارخانههای چای آماده هستند با آغاز فصل برداشت چای سبز در خدمت چایکاران کشور باشند و این شایعه که کارخانهها تولید را توقف کردهاند صحت ندارد.»
وی افزود: «با این حال مشکلات حقوقی برای عقد قرارداد میان کارخانهداران و سازمان چای کشور به وجود آمده که امیدواریم در جلسات و مذاکرات میان سندیکای کارخانجات چای شمال و سازمان چای این مشکلات رفع شود؛ این اختلافات بر سر بازپرداخت بهای برگ سبز توسط کارخانهداران به سازمان چای است.»
حسنی در تشریح اختلافات یادشده اظهار کرد: «تا سال ۱۴۰۱ سازمان چای مطالبات چایکاران را به راحتی و از محل پرداخت بهای برگ سبز توسط کارخانهداران پرداخت میکرد، در سال ۱۴۰۱ وزارت جهاد کشاورزی به وظایف خود مبنی بر تنظیم بازار عمل نکرد و واردات ۱۱۱ هزار تنی چای را در این سال رقم زد در حالی که متوسط واردات هر ساله حدود ۶۵ هزار تن بود و در نتیجه تخلفاتی که از سوی شرکت چای دبش سر زد واردات چای از میانگین هر ساله به میزان قابلتوجهی تجاوز کرد.»
وی تصریح کرد: «این اتفاق تعادل بازار چای کشور را در سال ۱۴۰۲ بر هم ریخت و کارخانجات چای با مازاد چای خشک در بازار روبهرو شدند و نتوانستند محصول خود را با قیمت مناسب عرضه کنند. موفق نبودن کارخانهداران در فروش محصول چای و کسب درآمد حاصل از آن سبب شد نتوانند بهای برگ سبز سال را در محدوده زمانی تعیینشده به سازمان چای پرداخت کنند و سازمان چای که از محل درآمد حاصل از پرداخت بهای برگ سبز از سوی کارخانهداران مبالغ مربوط به خرید تضمینی چای را با چایکاران تسویه میکند در تسویه حساب با آنها دچار مشکل شده است.»
به گفته حسنی پیش از سال ۱۴۰۱ هیچگاه مطالبات چایکاران از دولت از سالی به سال بعد منتقل نمیشد، اما در سال ۱۴۰۲، ۱۰۵ میلیارد تومان از مطالبات آنها به سال ۱۴۰۳ منتقل شده است. مدیر اجرایی سندیکای کارخانههای چای شمال گفت: «در چنین شرایطی سندیکا خواهان این است که دولت در پرداخت مبالغ مربوط به خرید تضمینی از چایکاران را معطل پرداخت کارخانهداران نگه ندارد. وقتی دولت ارز نیمایی لازم برای واردات ۱۱۱ هزار تن را به یک شرکت اختصاص داده پس در تامین منابع مالی برای تسویهحساب با چایکاران مشکلی ندارد.»
حسنی در تشریح مشکلات کنونی کارخانجات گفت: «چایکاران برای تسویه بهای بزرگ سبز به سازمان چای در سال ۱۴۰۲ مجبور شدند یک سوم محصول خود را با قیمت تمامشده تولید بفروشند. سازمان چای کشور اسنادی دارد که نشان میدهد خود این سازمان کارخانجات چای را به بانکهای کشاورزی و توسعه تعاون برای دریافت وام معرفی کرده و یا از صندوق توسعه چای به کارخانجات وام داده است و کارخانجات تاکنون بیشتر از ۵۰۰ میلیارد تومان وام گرفتهاند تا بتوانند بهای برگ سبز سال ۱۴۰۲ را به سازمان چای پرداخت کنند.»