به گزارش آسیانیوز؛ ادیب و نمایشنامه‌نویسی که بار دیگر تراژدی‌های یونان باستان را زنده کرد و تا به امروز آثارش دلمشغولی اهالی ادب و فرهنگ است. ماهی و سالی نیست که همچنان یکی از آثار غنی و یگانه شکسپیر روی صحنه‌های تئاتر ایران و جهان اجرا نشود.
ویلیام شکسپیر (William Shakespeare) زاده ۲۶ آوریل ۱۵۶۴ و درگذشته ۲۳ آوریل ۱۶۱۶ را بزرگ‌ترین نویسنده در زبان انگلیسی و بزرگ‌ترین نمایشنامه‌نویس جهان می‌نامند. آثار باقیمانده از او در کنار همکاری‌ها شامل حداقل ۳۹ نمایشنامه، ۱۵۴ غزلواره و دو شعر روایی طولانی است. نمایشنامه‌های او به هر زبان زنده مطرحی ترجمه شده است و به مراتب بیشتر از هر نمایشنامه‌نویس دیگری در سراسر جهان اجرا شده و می‌شود. می‌توان گفت شکسپیر تأثیرگذارترین نویسنده در زبان انگلیسی است و آثار او همچنان مورد مطالعه و تفسیر مجدد قرار می‌گیرند.
ویلیام شکسپیر در روز ۲۳ آوریل ۱۶۱۶ میلادی در پنجاه و دو سالگی درگذشت. او حتی قطعه‌ای ادبی نیز برای سنگ قبر خود گفته که بر آن حک شده است: «تو را به مسیح از کندن خاکی که اینجا را دربرگرفته دست بدار! خجسته باد آنکه این خاک را فروگذارد، و نفرین بر آنکه استخوان‌هایم بردارد!»
هملت، رومئو و ژولیت، اتللو، شاه لیر و مکبث از جمله شناخته‌شده‌ترین آثار شکسپیر هستند که همچنان می‌تواند راهگشای درک ما از جهان پیرامون‌مان باشد. عشق، نفرت، جاه‌طلبی، نخوت و تلاش برای ساختن و خلق کردن مفاهیمی هستند که در آثار او مشحون است و دلمشغولی انسان در تمام اعصار است. کیست که این گفتار از پرده سوم نمایشنامه «هملت» را بخواند، روح ناآرام بشر را در آیینه آن نبیند:
آیا شایسته‌تر آن است که به تیر و تازیانۀ تقدیرِ جفاپیشه تن دردهیم،
یا این‌که ساز و برگ نبرد برداشته، به جنگ مشکلات فراوان رویم
تا آن دشواری‌ها را ز میان برداریم؟...
وگرنه کیست که خفّت و ذلّت زمانه، ظلمِ ظالم،
اهانت فخرفروشان، رنج‌های عشق تحقیرشده، بی‌شرمی منصب‌داران
و دست ردّی که نااهلان بر سینۀ شایستگانِ شکیبا می‌زنند، همه را تحمل کند،
در حالی که می‌تواند خویش را با خنجری برهنه خلاص کند؟