آسیانیوز - در واقع تعاونی‌ها نماینده بخش خصوصی تلقی می‌شوند. اما در کشورهای در حال توسعه تعاونی‌ها تا حدودی تحت حاکمیت دولت هستند و گاها دولت برای آن‌ها برنامه‌ریزی می‌کند.
از طرفی متأسفانه بسیاری از سیاست‌گذاران انتظارات غیرمنطقی و غیرعملیاتی از تعاونی‌ها دارند و همین امر دست دولت را در مداخله و برنامه‌ریزی بازتر می‌کند. آن‌چه مسلم است تعاونی‌ها اول باید منافع اعضای خود را که نمایندگان مردم و بخش خصوصی هستند در نظر بگیرند، نه منافع دولت را. تعاونی‌ها باید قدرت انحصار را بشکنند و در جریان اقتصادی نقش فعال ایفا کنند.
یکی از فعالیت‌های اصلی تعاونی‌ها تجمیع سرمایه‌های اندک جامعه و سرمایه‌های سرگردان در جهت رشد و توسعه تولید و متعاقبا اشتغال‌آفرینی است. تعاونی‌ها می‌توانند آینده اقتصاد و رفاه مردم را شکل دهند و قطعا برای تحقق این امر به حمایت و همراهی دولت نیز نیاز دارند، اما در عین حال باید استقلال و تمامیت خود را نیز حفظ کنند.
دولت باید به جای نقش حاکمیتی نفش حمایتی داشته باشد و توانایی‌های تعاونی‌ها را شناسایی و از آن‌ها در جهت مشارکت فعال در بهبود فضای اقتصادی و اجتماعی و ایجاد رفاه برای مردم و حل معضلات موجود بهره بگیرد. در این میان سازمان‌های بالا دستی تعاونی‌ها مانند وزارت تعاون، اتاق‌های تعاون و اتحادیه‌ها نیز در رهبری و هدایت این تعاونی‌ها و جلب حمایت برای حضور هر چه فعال‌تر تعاونی‌ها نقش بسیار مهمی دارند.
از آنجایی‌که رونق و توسعه تولید ملی نقش بسیار کلیدی در توسعه و شکوفایی اقتصادی کشور دارد، تعاونی‌های تولیدی از جایگاه ویژه‌ای در کشور برخوردارند و اگر مورد حمایت قرار گیرند و به ظهور توانمندی‌های آن‌ها میدان داده شود و بتوانند در عرصه رشد تولید مشارکت فعال داشته باشند، می‌توانند یک ابزار قدرتمند در جهت توسعه پایدار و جهش تولید باشند. قطعا ایجاد اشتغال و ارزش افزوده نیز به طبع این مشارکت فعال در کشور محقق خواهد شد.