به گزارش آسیانیوز؛ در حال حاضر بیش از هر زمان دیگری به یک سیستم ارزش‌بنیان نیازمندیم؛ سیستمی که در آن هدف‌گذاری بخش‌های خصوصی و مالی هم‌جهت با اهداف جامعه باشد. در حال حاضر بازار سرمایه، ارزش بنگاه را براساس پیش‌بینی موفقیت‌های آتی آن می‌سنجد. در‌حقیقت، مبنای رقابت تغییر یافته است. مزیت نسبی از آن بنگاه‌هایی است که با نوآوری و انعطاف‌پذیری در مدل کسب‌وکار و سرعت در تصمیم‌گیری از فرصت‌های پدید آمده، بهره‌مند می‌شوند.
باید فعالیت‌هایی که صرفا درآمدزایی بالایی داشته را شناسایی کرده و به‌جای آن، مشوق‌هایی را برای فعالیت‌های ارزش‌آفرین در نظر بگیریم. آن‌چه اقتصاد کشور به آن نیازمند است، کساني هستند که مفهوم ارزش و شیوه های خلق ارزش را بفهمند و بدانند و بکوشند آن را در محیط خود به کار بگیرند. آن‌چه که یک کسب‌وکار اقتصادی را سودده یا ماندگار می‌کند، ارزش‌آفرینی است. اگر ارزشی که ایجاد می‌کنیم منافع دیگران را نیز تامین کند، پایدار خواهد بود و اگر صرفاً از طریق انحصار یا فرصت‌طلبی، به دنبال ایجاد ارزش باشیم، احتمالاً ناپایدار و کوتاه مدت خواهد بود.
کسی می‌تواند ارزش آفرین باشد که نیازها و انگیزه‌های انسان‌ها را بشناسد. انگیزه‌هایی که گاهی از چشم خود ما انسان‌ها نیز پنهان است. اما به هر حال، بر اساس آنها تصمیم‌گیری و رفتار می‌کنیم. ارزش‌آفرینان کسانی هستند که به چیزی ورای سود و منافع مادی از یک کسب‌وکار توجه می کنند. آنان که در هر شرایطی از جمله فشار و تحریم‌های اقتصادی تامین نیازهای اساسی مردم و حفظ کیفیت و رضایت مصرف‌کننده در اولویت اهداف و خط مشی آن‌هاست و در هر شرایطی چرخه تولید را از حرکت باز نمی‌دارند.
ارزش در شرایط حساس و بحرانی اقتصاد فعلی کشور، حفظ یک بنگاه اقتصادی بدون بیکاری نیروی کار و حفظ چرخه تولید بدون وقفه، علیرغم تمام مشکلات و چالش‌ها از تأمین مواد اولیه و ماشین‌آلات گرفته تا مشکل واردات و تأمین ارز و قوانین و مقرارات دست و پاگیر و بازدارنده است.