آسیانیوز - در همین مسیر و در جست‌وجوی راه‌های نو، طی ۳۳ سال تحقیق به نقطه عطفی جهت برداشت انبوه از اقیانوس‌ها دست یافتم. نمی‌دانم جایی در دنیا تا به حال کسی توانسته است چنین تعریفی در ابعاد کلان ارائه کند یا نه، با این‌همه حال که جنگ جهانی سوم بشر با طبیعت رقم خورده است، جا دارد به شکلی عینی اقدامات مؤثری در راستای حفظ محیط زیست و نجات اقلیم صورت گیرد.
طرح من استفاده از منبع بزرگ اقیانوس‌ها در راستای تأمین آب شیرین است، آن هم نه توسط تأسیساتی که پیشتر آزموده شده، بلکه با شیوه‌ای نو و کاربردی که هزینه‌های کمتری نیز دارد. در همین راستا، در تلویزیون آسیا و در کنار زنده‌یاد ایرج جمشیدی، به‌طور مفصل در این‌باره سخن گفتم که برای اطلاع کامل از بحث، علاقمندان می‌توانند به آن رجوع کنند.
درباره طرحی که ارائه کرده‌ام، می‌توانم بگویم یک فرصت بی‌انتهاست ودرواقع به‌واسطه همزیستی با طبیعت می‌توانیم احتیاجات خود را به‌سادگی مرتفع کنیم. در طی سال‌ها اقدامات گوناگونی در راستای معرفی طرح انجام دادم که تماما عقیم مانده است و اگر بخواهم ارگان‌های متعددی را که با آنان نامه‌نگاری کرده‌ام نام ببرم، طومار بلندبالایی خواهد شد. در جایی که دنیا به دنبال منابع تجدیدپذیر و نو می‌رود، ما همچنان اندر خم کوچه بلاتکلیفی مانده‌ایم.
اولین اقدام خود را در دهه هشتاد انجام دادم و از آن زمان تا امروز هنوز یک مسئول مسئولیت‌پذیر ندیدم که پیگیر این نیاز اساسی باشد. تنها حرفی که شنیده‌ام «نه» بوده است، حال آن‌که همه می‌دانیم فرصت کمی تا نقطه بی‌بازگشت باقی‌ست.
دورنمای پنهان این الگو، کارآفرینی گسترده و مهاجرت معکوس است که می‌تواند انقلاب فراگیری ایجاد کند، چرا که با داشتن آب کافی، ما حتی در نقاط خشک و بیابانی هم می‌توانیم فرصت‌های گسترده‌ای ایجاد کنیم.
اصول این پروژه آن است که بشریت بتواند از منابع طبیعی دست بشوید و آب‌راهه‌ها را آزاد کند، دست‌اندازی به جنگل‌ها را متوقف کند و در راستای حفظ و صیانت منابع خود قدم بردارد. حال تنها امید من دیده شدن این مقاله چند خطی است و جا دارد از جناب کاوه مدنی که مسئول آب در سازمان ملل هستند تقاضا کنم که بودجه‌ای به این نوآوری اختصاص بدهند تا بتوانیم یک سایت آزمایشی احداث کنیم و ببینیم آیا این طرح، بخش عمده احتیاج ما را برآورده می‌کند؟
دیگر همه آگاهیم که نفت یک ثروت ابدی نیست و خام‌فروشی هدر دادن این ثروت عظیم است. از سوی دیگر رشد جمعیت مستلزم یک زیربنای اقتصادی قوی و عمران و آبادانی است که ما سال‌هاست که از آن عقب افتاده‌ایم و با بیکاری افسارگسیخته روبه‌رو هستیم. از سوی دیگر، می‌دانیم دامداری و کشاورزی‌مان ورشکسته است و بحران آب در آینده آن را با نابودی کامل مواجه خواهد کرد، چرا که نیروی محرک هر جامعه و هر کشوری آب است. کلید حیات انسان و هر موجود زنده‌ای آب است.
امید است، حال که حمایت از دانش‌بنیان‌ها سخنی پرتکرار است که هر روزه از زبان مدیران و مسئولان شنیده می‌شود، طرح اینجانب هم مورد توجه قرار گرفته و حداقل از سوی نهادهای مسئول، فرصتی برای شرح و ارائه آن داده شود.