به گزارش آسیانیوز؛ از جمله شاخصهایی که یک شرکت دانشبنیان باید داشته باشد، این است که حداقل نیمی از درآمد شرکت در یک سال مالی، ناشی از فروش فناوری، کالا و یا خدمات دانشبنیان باشد.
از دیگر شاخصها این است که این شرکت باید تولیدکننده کالا یا کالاهای دانشبنیان مطابق «فهرست کالاهای دانشبنیان» باشد که در قالب کالاهای جدید یا ارتقاءیافته عرضه کرده و دانش فنی آن را بهواسطه انتقال یا ایجاد دانش فنی، از طریق فعالیتهای تحقیق و توسعه، نهادینه و بومیسازی کرده باشد. همچنین یک شرکت دانشبنیان باید دارای عملکرد تحقیق و توسعه فعال، با هزینهکرد تحقیق و توسعه حداقل معادل ۷درصد فروش سالیانه شرکت باشد. سرمایه اصلی این شرکتها نیروی انسانی و اطلاعات تولیدشده توسط آنهاست.
در شرکتهای دانشبنیان عدهای از افراد تحصیلکرده و باتجربه اطلاعاتی تولید میکنند که این اطلاعات، محصولات اصلی شرکت محسوب شده و برایشان درآمدزایی دارد. بحث طرحهای صنعتی و مالکیت معنوی محصولات، همیشه از دغدغههای اصلی شرکت محسوب میشود. بر اساس سند توسعه، ایران تا پایان سال ۱۴۰۴ باید به قطب علمی در منطقه تبدیل شود و ۵۰ درصد از تولیدات ناخالص ملی از طریق فعالیتهای اقتصادی دانشگاهیان تأمین شود که این موضوع بهخوبی نقش دانش و فناوری و آموزش عالی را در تحقق اهداف این سند نشان میدهد.
حرکت به سوی اقتصاد دانشبنیان در راستای تحقق اهداف اقتصاد مقاومتی امری است که به نگاه ویژهای از سوی همه ارکان بدنه اقتصاد و صنعت و آموزش عالی کشور نیاز دارد و مدیریت همهجانبه و کارشناسانهای را میطلبد. توسعه پایدار در تمامی عرصهها حاصل ارتباط و تعامل میان سه قطب دولت، نخبگان و مردم است و برای رسیدن به چشمانداز توسعه پایدار ارتباط مستمر و گسترده صنعت و دانشگاه باید مورد توجه جدی قرار گیرد.