به گزارش آسیا، حمید رضا غزنوی، دبیرکل مجمع کارآفرینان ایران در نشست خبری با موضوعیت مطالبات پیشران‌های اقتصادی از رئیس‌جمهور منتخب که در دفتر مرکزی مجمع کارآفرینان ایران برگزار شد، اظهار کرد: «در حوزه سیاست صنعتی صحبت‌هایی داشتیم که به هیچ دستاوردی نرسیدیم و صدای ما به هیچ جا نرسیده و الان که در این شرایط قرار داریم و دوره جدید ریاست‌جمهوری است و انتظارات دیگری شکل گرفته، ما باید با هم و با کمک انجمن‌ها اقدامات مناسبی انجام دهیم و رفرنس‌های جهانی را دریافت کنیم و ببینیم که ایران باید چه مسیری را برای پیشرفت اقتصادی طی کند و الان در چه موقعیتی قرار دارد؟»
وی افزود: «دهه ۴۰ و بین ۷۵ تا ۸۴ بهترین دوره‌های اقتصادی بوده که ثبات اقتصادی داشتیم و رشد اقتصادی و تشکیل سرمایه رابطه بسیار مناسبی با یکدیگر داشتند. در دهه ۴۰ برندهای بزرگی همچون کفش ملی، میهن، کارخانجات پارس، ارج و... در این دوره شکل می‌گیرند که توسعه اقتصادی داشتیم. باید بررسی کنیم که در این دهه‌ها چه سیاست‌هایی موجب این رشد و در دهه‌های دیگر چه مسائلی موجب افت اقتصادی شده؟ روندی که در دهه ۴۰ طی شد دقیقا همان روندی است که کشورهای توسعه یافته در مسیر صنعتی شدن طی کرده‌اند.»
غزنوی ادامه داد: «در دوره دوم که حد فاصل سال‌های ۱۳۷۵ تا ۱۳۸۴ است، کشور دوباره در یک دوره مناسب و نسبتا با ثبات از نظر سرمایه‌گذاری قرار می‌گیرد. در این دوره طی ۱۰ سال، کشور جهش عظیمی را در زمینه رشد اقتصادی تجربه کرد که موتور آن را کارآفرینان با تشکیل سرمایه به ویژه از کانال خرید و تزریق ماشین‌آلات روشن کردند. داده‌های مرکز آمار ایران نشان می‌دهد در ۹ سال از این ۱۰ سال رشد تشکیل سرمایه ماشین‌آلات مثبت بوده و در ۶ سال نیز این رشد دو رقمی بوده است.»
وی افزود: «ظهور مجدد ایران خودرو و معرفی سمند، تاسیس فولاد مبارکه، معرفی بسیاری از برندها محصول همین دوره از سرمایه‌گذاری است. نکته مهم این است که با افزایش سرمایه‌گذاری، رشد تشکیل سرمایه عامل پایداری کشور در زمینه رشد اقتصادی مثبت خواهد بود. ما باید بازگردیم به مرحله توسعه اقتصادی چرا که متاسفانه تحریم و عدم ثبات اقتصادی و عدم وجود آرامش برای کارآفرینان موجب شد که رشد اقتصادی برای ما از بین برود.»
وی در مقایسه رشد اقتصادی ایران و چین اظهار کرد: «در سال ۱۹۹۰ ما با چین در یک تراز اقتصادی بودیم، اما در ۱۹۹۵ پایین‌تر از چین بودیم. ما با نوسانات اقتصادی بسیاری مواجه بودیم و الان رشد اقتصادی ما بسیار پایین است، اما چین همچنان رو به رشد است. ایران امروز به لحاظ سرانه تولید صنعتی کاملا از کشوری همچون چین عقب است. سرانه ارزش افزوده صنعتی در چین برای هر نقر ۳۲۲ دلار و در ایران برای هر نفر در سال ۸۱۰ دلار است. نکته جالب‌تر اینکه در سال ۱۹۹۰ این عدد برای ایران ۲۲۳ دلار و برای چین ۱۳۹ دلار بوده است.»
غزنوی در بخش دیگری از سخنانش گفت: «در شاخصCIP یاCompetitive Industrial Performance که شاخص رقابت‌پذیری صنعتی نام دارد، ایران به وضوح نسبت به سایر رقبا در جا زده یا جا مانده است. رتبه رقابت‌پذیری صنعتی ایران پیوسته در حال درجازدن و افول است. گزارش یونیدو نشان می‌دهد بخش صنعت ایران بعد از اینکه توانست بعد از جنگ تحمیلی رتبه خود را از ۸۷ (در سال ۱۹۹۰ میلادی) بهبود دهد و تا سال ۲۰۰۰ میلادی به رتبه ۸۰، تا سال ۲۰۱۰ میلادی به رتبه ۵۶ و تا سال ۲۰۱۵ میلادی به رتبه ۵۳ برساند اما در سالیان اخیر این روند متوقف شده و نزولی گشته به طوری که در سال ۲۰۲۳ به رتبه ۵۵ بازگشته است و شوربختانه بخش صنعتی ایران علیرغم همه تلاش‌ها همچنان از تنوع لازم برخوردار نیست.»
وی در پایان با بیان اینکه تا سه ماه برنامه‌های مورد نیاز به دولت جدید اعلام خواهد شد، گفت: «با سه کاندیدای ریاست‌جمهوری (جلیلی، پزشکیان، پورمحمدی) جلسه حضوری داشتیم و در این میان نسبت به آقای پزشکیان امید بیشتری داشتیم که به کارآفرینان برای توسعه و رشد اقتصادی بیشتر کمک کنند.»