به گزارش آسیانیوز ایران ؛ دونالد ترامپ، رئیسجمهور پیشین ایالات متحده، انتقادهای خود از نحوه خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان را به عملکرد دولت جو بایدن متمرکز کرده است. با این حال، این انتقادات صرفاً به شیوه اجرای خروج برمیگردد و نه به اصل موضوع.
ترامپ معتقد بود که خروج نیروها از افغانستان باید به شکلی مدیریت میشد که آمریکا همچنان تسلط غیرمستقیمی بر شرایط حاکم در این کشور داشته باشد. او انتظار داشت که بخشی از نیروهای دیپلماتیک یا کارشناسان امنیتی آمریکا، بهصورت محدود در کابل باقی بمانند تا بتوانند ابزارهای نظارتی را حفظ کنند.
ایجاد دولت فراگیر؛ اما نه برای مردم
یکی از اهداف اصلی ترامپ، شکلدهی به دولتی فراگیر در افغانستان بود. اما از نظر او، چنین دولتی باید متشکل از طالبان و نیروهای تکنوکرات نزدیک به آمریکا باشد. این نگاه نشان میدهد که آمریکا چندان علاقهای به دخالت دادن مردم افغانستان یا ایجاد ساختارهای مبتنی بر رأی مردمی نداشته است.
ترامپ باور داشت که تسلط کامل طالبان بر افغانستان نمیتواند تمامی منافع آمریکا را تأمین کند. به همین دلیل، او خواهان ترکیب نیروهای مورد اعتماد آمریکا با طالبان در حاکمیت بود.
نقش زلمی خلیلزاد و انتقادات داخلی
در مذاکرات خروج نیروهای آمریکایی، نقش زلمی خلیلزاد، نماینده ویژه آمریکا در امور افغانستان، مورد انتقاد برخی از جمهوریخواهان قرار گرفت. آنها معتقدند که خلیلزاد منافع شخصی خود را در این توافقنامه دخالت داده و این امر منجر به خروج نامنظم و کاهش اعتبار آمریکا شد.
اهداف راهبردی ترامپ در قبال طالبان
ترامپ سه هدف کلیدی را در سیاست خود نسبت به افغانستان دنبال میکرد:
- حفظ نفوذ منطقهای: افغانستان همچنان نقطه استراتژیکی برای نظارت بر رقبا و کشورهای منطقه است.
- کنترل از راه دور: استفاده از ابزارهای نظارتی و حضور غیرمستقیم برای مدیریت شرایط.
- ایجاد دولتی وابسته: دولتی که هم طالبان را شامل شود و هم با آمریکا همسو باشد.
چالشهای پیشرو در سیاست ترامپ
ایجاد دولت فراگیر از دید ترامپ، با مقاومت برخی از بخشهای طالبان که خود را پیروز جنگ با آمریکا میدانند، مواجه خواهد شد. این چالش ممکن است آمریکا را با موانع تازهای در پیادهسازی سیاستهای خود در افغانستان روبهرو کند.
قربانی اصلی؛ مردم افغانستان
در تمامی این سیاستها و تصمیمگیریها، مردم افغانستان قربانی اصلی بودهاند. مسائل اصلی آنها مانند حقوق شهروندی، توسعه اقتصادی و امنیت، در حاشیه قرار گرفته است.
کشورهای همسایه؛ بازیگران محتاط
کشورهای همسایه افغانستان که تمام سرمایههای استراتژیک خود را در اختیار طالبان گذاشتهاند، ممکن است با تغییرات احتمالی در ساختار حاکمیت، متحمل زیان شوند. این کشورها باید برای مواجهه با پیامدهای سیاستهای آمریکا آماده باشند.
منتقد طالبان، رابطه مشروط
ترامپ، هرچند در ظاهر منتقد طالبان به نظر میرسد، اما خواهان رابطهای مشروط و تحت کنترل با این گروه است. او به دنبال تضمین منافع آمریکا از طریق حضور تکنوکراتهای وابسته در دولت افغانستان است. اما در این میان، مردم افغانستان همچنان در حاشیه سیاستهای جهانی قرار دارند و کشورهای منطقه نیز باید برای پیامدهای این بازی سیاسی آماده باشند.