آسیانیوز ایران؛ سرویس فرهنگی هنری:
حمیدرضا قربانی خواننده، آهنگساز و پژوهشگر موسیقی در گفتگو با آسیانیوز گفت: مطالعه تاریخ موسیقی در بافت آسیا، چشم انداز فرهنگی غنی و متنوعی را در بر می گیرد که هزاران سال را در بر می گیرد. از موسیقی درباری باستانی چین تا سیستم‌های سنتی راگا در هند، تاریخ موسیقی آسیایی با ساختارهای پیچیده، سازهای منحصر به فرد و اهمیت فرهنگی عمیق آن مشخص شده است. این شاخه از موسیقی شناسی به بررسی چگونگی تکامل موسیقی در تمدن های مختلف آسیایی با توجه به تأثیرات اجتماعی-سیاسی، مذهبی و تکنولوژیکی می پردازد که توسعه آن را شکل داده است. قربانی افزود : منشا موسیقی آسیایی را می توان به دوران ماقبل تاریخ جستجو کرد و شواهدی حاکی از استفاده از سازهای اولیه ساخته شده از مواد طبیعی است. متون باستانی و یافته های باستان شناسی نشان می دهد که موسیقی بخشی جدایی ناپذیر از آیین ها، مراسم و زندگی روزمره در آسیای باستان بوده است. قربانی ادامه داد : اگر بخواهیم سنت های موسیقی بر اساس منطقه را بررسی کنیم درمی یابیم کهتاریخ موسیقی چین به بیش از ۴۰۰۰ سال قبل باز می گردد و با استفاده از سازهایی مانند گوکین، پیپا و ارهو مشخص می شود. مقیاس پنتاتونیک باستانی و سیستم دوازده آهنگی مورد استفاده در موسیقی سنتی چینی به طور قابل توجهی بر پیچیدگی و بیان آن تأثیر گذاشت.
ژاپن
موسیقی ژاپنی پیوند عمیقی با سنت های اساطیری، آیینی و امپراتوری دارد. سازهایی مانند کوتو، شامیسن، و طبل تایکو در چشم انداز صوتی آن مرکزی هستند، در حالی که ژانرهایی مانند گاگاکو (موسیقی دربار) اهمیت تشریفاتی آن را برجسته می کنند.
کره
تاریخ موسیقی کره با سنت های عامیانه و موسیقی درباری که به نام jeongak شناخته می شود، مشخص شده است. گایاژوم و جانگگو از جمله سازهای سنتی هستند که صدای بی نظیر کره ای را شکل داده اند.
جنوب آسیا
هند
تاریخ موسیقی هند یکی از قدیمی‌ترین تاریخ‌های جهان است که ریشه در آوازهای ودایی باستانی و سیستم‌های موسیقی کلاسیک سنت‌های هندوستانی (هند شمالی) و کارناتیک (هند جنوبی) دارد. مفهوم راگا (چارچوب ملودیک) و تالا (چرخه های ریتمیک) در تئوری موسیقی هندی اساسی است.
سریلانکا
موسیقی سریلانکا تحت تأثیر نزدیکی جغرافیایی آن به هند و فولکلور غنی خود است. سبک های طبل سنتی و موسیقی رقص کلاسیک دارای ویژگی های منحصر به فردی هستند که از سنت های وسیع تر آسیای جنوبی متمایز است.
آسیای جنوب شرقی
اندونزی
گاملان، گروه موسیقی سنتی جاوه و بالی، یکی از مهم ترین فرم های موسیقی در تاریخ آسیای جنوب شرقی است. موسیقی گاملان که از سازهای کوبه ای مختلف مانند متالفون، زیلوفون و طبل تشکیل شده است، نقش اساسی در مراسم فرهنگی و مذهبی دارد.
تایلند
تاریخ موسیقی تایلند با تداخل ملودی و ریتم مشخص شده است و سازهایی مانند رانات (نوعی زیلوفون) و خیم (یک سنتور چکشی) برجسته است. موسیقی سنتی تایلندی اغلب به صورت گروهی اجرا می شود و بخشی ضروری از رقص کلاسیک است.
قربانی با تاکید بر نقش رویدادهای مذهبی در موسیقی اسیا ادامه داد : تأثیرات مذهبی نقش مهمی در شکل‌گیری موسیقی آسیایی داشته است. به عنوان مثال:
بودیسم
گسترش بودیسم در سراسر آسیا باعث توسعه فرم‌های موسیقی مذهبی منحصر به فرد و سبک‌های آواز خواندن، به ویژه در کشورهایی مانند تبت، ژاپن و تایلند شد.
هندوئیسم
در هند، فرم‌های موسیقی عبادی مانند بهاجان و کرتان‌ها جزء لاینفک عبادت‌های هندو هستند.
آیین کنفوسیوس و تائوئیسم
در شرق آسیا، این فلسفه ها بر سنت های موسیقی تشریفاتی و درباری به ویژه در چین تأثیر گذاشته است. قربانی درباره تکامل مدرن و تأثیر جهانی موسیقی آسیا نیز گفت: جهان در قرن ۲۰ و ۲۱ شاهد دگرگونی های قابل توجهی در موسیقی آسیایی بوده است و موسیقی سنتی با ژانرهای مدرن مانند پاپ، راک و جاز ترکیب شده است. جهانی شدن موسیقی آسیایی همچنین منجر به پذیرش و تفسیر مجدد عناصر موسیقی غربی و ایجاد فرم های پویا و ترکیبی شده است. قربانی در آخر این را هم افزود : مطالعه تاریخ موسیقی در آسیا دریچه ای به میراث فرهنگی گسترده و متنوع منطقه ارائه می دهد و نشان می دهد که چگونه موسیقی به عنوان وسیله ای برای بیان، ارتباط و هویت در جوامع مختلف آسیایی عمل می کند.