اما باید پذیرفت که لوایح پالرمو چیزی جز شفافیت مالی،عدم همکاری با تروریسم و پذیرش مقابله با قاچاق نیست.
اینکه بسیاری از مخالفین این لایحه که از منطق درستی نیز برخوردار نیستند و تصویب این لوایح را به برجام ارتباط می دهند تاکید دارند که عدم همکاری با تروریسم یعنی جلوگیری از کمک مالی به نهضتهای آزادی بخش در سوریه و یمن و نیز گفتند وقتی نقل و انتقال پول شفاف شود ایران نمی تواند به این نهضتهای آزادیبخش کمک کند آیا واقعا اطلاعی ندارند مه تا پیش از این نیز چنین کمکهایی از مجرای بانکی انجام نمی شده است!
امید است مجمع تشخیص مصلحت که در هفته آینده قرار است تکلیف خود را با مصلحت نظام و مصلحت مردم یکطرفه کند و نشان دهند که لوایح ۴گانه صرفا پذیرش برخی مقررات بین المللی است که نه تنها دشمنان ایران که حتی دوستان تجاری و سیاسی(چین و روسیه و ... )نیز آن را پذیرفته اند. حتی کشورهایی مانند سوریه و لبنان که اهداف استراتژیک جمهوری اسلامی به شمار می روند نیز به این کنوانسیونهای جهانی پیوسته اند و سخن آخر اینکه که مردم منتظرند که این مجمع بازی را به جریان مشکوک سیاسی که می خواهد نظام جمهوری اسلامی را در جهان،منزوی کند نبازد و ضرورت پیوستن به این نهاد را در چنین شرایط سیاسی و بین المللی ضروری بداند.