بحران اجتماعی که ایران را فراگرفته سبب سست شدن پیوندهای خانوادگی و از بین رفتن زیر ساخت های اخلاقی و اجتماعی شده که دستاورد و یا در حقیقت نتیجه آن فروپاشی زندگی های مشترک، بی توجهی جوانان به ازدواج و خانواده ، فرار نسل آینده ساز از روابط سالم اجتماعی و درنهایت طلاق وحرکت به سوی بی هویتی است.اگر نگاهی دقیق به این بحران و یا معضل بیندازیم با این واقعیت مواجه خواهیم شد که عوامل بسیاری در پیدایش و شکل گیری آن نقش داشته اند که تمامی مواردی که در بالا بر شمردیم از آن جمله هستند. بطور مثال رانت خواری و ثروت های بادآورده را می توان نام برد که عده ای را به نوا می رساند اما اکثریتی خصوصا جوانان را به بیراهه و تباهی سوق می دهد. زیرا این روند این باور را در میان جوانان به وجود می آورد که از راه درست نمی توانند به خواسته های خود جامه عمل بپوشانند لذا بهترین راه، توسل به راه های ناصواب و بیراهه است.
ترویج این افکار و اندیشه علاوه بر این که نسلی را به تباهی سوق می دهد سبب افزایش و تشدید شکاف طبقاتی و درآمدی در جامعه ای می شود که عده ای در آن خودی تر از بقیه هستند. خودی هایی که یا به دلیل ژن برتر و یا رانتی که خود و یا خانواده هایشان از آن برخوردارند در موقعیتی به مراتب بهتر وبرتر از دیگران قرار داشته وازمواهبش بهره مند هستند.جامعه ای که به رانت و برتری طلبی غیر قانونی عادت کند راه خلاف طی کرده و از مسیر عدالت و مساوات دور شده و به دامن ناملایمات خواهد غلطید.بسیاری از مشکلات و ناملایماتی که امروزه با آن دست به گریبان هستیم ناشی از همین افزون طلبی ها و بی توجهی به عدالت اجتماعی است که از شعارهای اصلی و اولیه انقلاب بود.چندی پیش یکی از مسئولان کشور بر این مساله تاکید کرد که هر ساعت در کشور 21 طلاق روی می دهد.همین مساله از دلایل بارز بحران اجتماعی و بی توجهی به زیر ساخت های اخلاقی و اجتماعی است.زمانی که عنوان می شود کشور با بحران دست به گریبان است این بحران فقط شامل مسایل معیشتی و ترافیک و آلودگی هوا نمی شود بلکه مسایلی نظیر طلاق و نابرابری اجتماعی واعتیاد که ریشه در مسایل مهم تری دارند را باید جدی گرفت.