زنده یاد دکترعلینقی فرمانفرمائیان به فعالیتهای آموزشی و ایجاد برنامه های زیرساختی برای پیشرفت های فنی وعلمی کشور علاقه مند بود و پس از بازگشت به ایران مدتى را در وزارت امورخارجه و چند صباحی نیز در موسسهى علوم ادارى (دانشکده مدیریت) به تدریس پرداخت.
دکترعلینقی فرمانفرمائیان متولد 1298 ش و فرزند عبدالحسین فرمانفرما است. تحصیلات خود را درآمریکا و سوئیس پایان داد، درجهى دکتراى اقتصاد از ژنو و دکتراى علوم ادارى از دانشگاه کالیفرنیاى جنوبى، همزمانی دوران تحصیل وی با جنگ جهانی زحمات زیادی را به وی تحمیل کرد اما با جدیت تحصیلات خود را درحد اعلا به پایان رسانید. پدرش عبدالحسین فرمانفرما یکی از شاهزاده های قاجار و دائی دکتر محمد مصدق بود.
وی در ازدواج اول، داماد مظفر الدین شاه شد و در عین حال برادر زن وی نیز بود و طی زندگی خود سمت های مختلفی را نیز تجربه کرد که از مهم ترین آنها وزیر داخله، وزیر عدلیه و نخست وزیری در دوره احمد شاه قاجار را می توان نام برد. خانواده های فرمانفرمائیان و فیروز منسوب به وی هستند.
دکترعلینقی فرمانفرمائیان اما، به فعالیت های آموزشی و ایجاد برنامه های زیرساختی برای پیشرفت های فنی وعلمی کشورعلاقه مند بود، پس از بازگشت به ایران مدتى را در وزارت امورخارجه و چند صباحی نیز در موسسهى علوم ادارى (دانشکده مدیریت) به تدریس پرداخت.
سپس به سازمان برنامه منتقل شده و دو سال با سمت مدیریت مالى مشغول به کار شد، پس از مدتی نیز به ریاست بانک برنامه (که یک واحد کوچک و تازه کار بانکى بود) منصوب شده و با بهره از دانش و تخصص خود نسبت به توسعه این بانک اقدام کرد. پس از آن به مدیر عاملی بانک اعتبارات صنعتى رسید و با برنامه ریزی مدون و کاربردی و استفاده از مدیریت دانش، موفق شد سرمایه این بانک را فوقالعاده افزایش داده بطوری که این بانک را تبدیل به یکی از بانک های درجه اول کشورشد.
وی طی 9 سال مدیریت در این بانک، با اعتقاد به تولید پایدار وخودکفایی داخلی به صاحبان صنایع تولیدی، وام های مختلفی اختصاص داده و از آنها حمایت می کرد و به بیش از هفتصد کارخانه و واحد تولیدی از طرق مختلف یاری رساند.
گذشته از آن، در بعضى از صنایع نیز مشارکت مىکرد و با مشاوره و راهنمائی های علمی/کاربردی در مدیریت آنها دخالت داشت. از واحدهاى بزرگ صنعتى که به کمک این بانک شکل گرفت، می توان به کارخانه نساجى در مازندران و یا کارخانه کاغذ پارس در اهوازاشاره نمود. قریب به یکصد واحد بزرگ صنعتى نیز جهت توسعه و نوآوری از وامهاى بانک تحت مدیریت وی برخوردارو موجب به وجود آمدن صنایع جدیدى در کشورشدند. دکترعلینقى فرمانفرمائیان فکر و شم اقتصادى و صنعتى خاصی داشت و به امر کشاورزى هم واقف بود.
وی از بدو تاسیس بورس تهران تا سال1357 نیز عضو هیئت مدیره بود وهمواره به پیشرفت صنایع داخلی و بازار سرمایه کشور اعتقاد داشت و همواره با وجود کهولت سن در مجامع علمی و تخصصی شرکت نموده و دانشجویان و متخصصین را به خودکفایی داخلی از طریق استفاده از پتانسیلهای درونی کشور، بدون وابستگی به کشورهای دیگر تشویق می کرد.
وی در سیزدهم خرداد ماه1400 پس از یک عمر خدمات آموزش و اقتصادی در خاک آرمید./a